[jtnakos]

Δίχως να χάνω χρόνο και με νευρικές κινήσεις του γκαζιού φτάνω στο πρώτο χωριό και στο πρώτο φαρμακείο που συναντάω , μπουκάρω σαν τον Μπίλι δε Κιντ ζητώντας χαπάκια αέριους για την αλλεργία μου ,με παρατεταμένο το αριστερό χέρι μου δείχνοντας το λες και κρατούσα 6σφαιρο...
Κουβαλάω πάντα μαζί μου 2 χαπάκια για παν ενδεχόμενο ΑΛΛΑ στην κατανάλωση του ενός είπα να προμηθευτώ κάτι της ακόμα και ας είναι άχρηστα μιας και κατά μήκος του δρόμου υπήρχαν κυψέλες σε αφθονία.. ...
Η απογοήτευση της ανύπαρκτης Αγγλικής γλώσσας δυστυχώς ΚΑΙ στη Ρουμανία και μάλιστα σε μια φαρμακοποιό 25 χρόνων περίπου ,υποτίθεται σπουδαγμένη.
Και ξανά στο τρέξιμο για διερμηνέα και ξανά στο τρέξιμο για αλλαγή χρήματος ΑΛΛΑ ευτυχώς πάνω από το φαρμακείο υπήρχε άνθρωπος να με εξυπηρετήσει με ελάχιστα κέρδη για αυτόν στην αλλαγή του ευρώ ,,1 ευρώ έναντι 4 Λει ,σε αντιστοιχία 1-4,35 που πήρα σε ανταλλακτήριο..

Με την απογοήτευση σκιά γραμμένη στο πρόσωπο μου και τον Ήλιο πλέων σε ικανοποιητικό επίπεδο να σου ιδρώνει τα απαυτα για πλάκα ,ξανά ξεκινάω σαν τα μοσχάρια σε σφαγή...
Ευτυχώς η φύση και η θέα ενήργησαν πάλι σαν μυοχαλαρωτικο και το ταξιδάκι πήρε πάλι το δρόμο της ανεμελιάς ξεχνώντας με από τσιμπήματα και ιδρώτα..