Όντως,αναμνήσεις πού δύσκολα μπορούν να συγκριθούν με οτιδήποτε από αυτά πού ζω τώρα.
Όσο για τα πειράγματα,με καλό φτιάξιμο έριχναν στα αυτιά σε μεγαλύτερες μηχανές,είχα όμως πρόβληματα,ρωγμές στο πλαίσιό και σε βάσεις πού έπιαναν τα πλαστικά...είχε φύγει πολύ χρήμα πού εκείνη την εποχή,πάνω από 1.000.000 δραχμές, αγόραζα μία άνετα μεγάλη μηχανή...όμως έχωναν συνέχεια λεφτά για μοντες,τρέλα ήταν...και τώρα ναι,δεν θα τα έδινα αυτά τα λεφτά ξανά για τέτοιο φτιάξιμο,όμως δεν το μετανιώνω κιόλας...αυτό πού μου έδωσε εκείνη η ταπεινή πάπια είτε φτιαγμένη είτε μαμά δεν συγκρίνεται με οτιδήποτε άλλο...τώρα τα βλέπω αυτά και αναπολώ,τότε δεν σκεφτόμουν...δεν λογάριαζα...
Τώρα όμως τα σκέφτομαι και τα μάτια μου πάνε να βουρκωσουν...πόσο άλλαξα,πόσο αλλάξαμε...πως γύρισαν έτσι οι εποχές...
Στάλθηκε από το GT-I9505 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk 2