[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

Γίνεται να πέσεις σταματημένος ???

Κι όμως … γίνεται …

Είμαι στο φανάρι σταματημένος … δίπλα μου άλλη Adventure …

Κλείνουμε το μάτι ό ένας στον άλλον … πώς πάει με ρωτάει ??? … δείχνοντάς μου την μηχανή …

Σου έχει βγάλει τίποτα ζημιές ???

Μια χαρά του λέω … δουλεύει ρολόι … κανένα πρόβλημα …

GS Forum … μου λέει χαμογελώντας – βλέποντας τα αυτοκόλλητα … πού την πας για service ???

Κι εκεί σταματάει η κουβέντα … δεν πρόλαβα να απαντήσω ...

Από το πεζοδρόμιο κ πίσω μας, ανάμεσα απ’ τα’ αυτοκίνητα,

έρχονται τρέχοντας δύο μαύροι … κάποιος μάλλον τους κυνήγησε κ τρέχουν σαν αφηνιασμένα άλογα …

Ο δεύτερος, περνώντας πίσω μου, πέφτει πάνω στην βαλίτσα κ με σπρώχνει βίαια …

Ήταν μια από τις σπανιότατες φορές, που πάταγα στο έδαφος με το αριστερό μου πόδι,

γιατί με το δεξί πάταγα φρένο …

Χωρίς να προλάβω, ούτε να κατεβάσω το δεξί μου πόδι, βρέθηκα ξαπλωμένος κάτω ... στην άσφαλτο …

Το μόνο που άκουσα, ήταν τον υπόκωφο – αλλά δυνατό - θόρυβο του κράνους που χτύπησε στην άσφαλτο …

Άναψε εν τω μεταξύ το φανάρι, τ’ αυτοκίνητα κορνάριζαν δαιμονισμένα, γιατί μετά τον πρώτο, δεν έβλεπαν γιατί δεν τσούλαγε η κίνηση …

Το παλικάρι με την άλλη Adve, αφού έσβησε την μηχανή μου, με βοήθησε να σηκωθώ,

σήκωσε τη χοντρούλα μόνος του κ την πήγε στην άκρη …

Με ρώτησε αν είμαι καλά (μέχρι κι αν ήθελα να πάει να μου αγοράσει ένα νεράκι ή να κάτσει να μου κάνει παρέα) …

Τρομερή ευγένεια κ αλληλεγγύη …

Τον ευχαρίστησα για όλα κι έφυγε …

Στην σαστιμάρα μου, δεν ρώτησα ούτε τ’ όνομά του …




Ευτυχώς φίλοι μου ... την έβγαλα μόνο με εκδορές στο χέρι κ στο γόνατο κ μ’ ένα σκισμένο παντελόνι …

Ένας πόνος στον ώμο, θα περάσει …

Εδώ να επισημάνω, την απαραίτητη χρήση full εξοπλισμού …

Τα γάντια «τρίφτηκαν» εμφανώς στην άσφαλτο …

Αν δεν τα φόραγα, θα είχα αφήσει εκεί τις σάρκες μου, στην καυτή άσφαλτο …

Αν φόραγα μπουφάν, δεν θα είχα τις εκδορές στον αγκώνα κ δεν θα με πόναγε ο ώμος μου …



Καλά χιλιόμετρα σε όλους μας … κ πάντα επαγρύπνηση και εξοπλισμό …

ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΑΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΕΡΘΕΙ …