[Uriah Heep]

Oh guys... και το επόμενο απόσπασμα ποστ πάει πακέτο με το προηγούμενο...

Ιντζόι...

Cheeeeers!


"Ποτέ δεν εμπιστεύθηκα τις μαύρες καλλονές...
...ακόμα και στα όνειρα στη φέρνουν!
...ενώ είχαμε τελειώσει το γεύμα στην τραπεζαρία ενός μεσαιωνικού πύργου, πίνοντας αλσατικό κρασί και συζητώντας στα ...γαλλικά, ακούγοντας μελαγχολικές μπαλάντες του Ζακ Μπρέλ και όλα έδειχναν ότι θα μου ριχνότανε σαν εθισμένο πρεζόνι...
...κάτι της θύμισαν οι στίχοι για τα παιδικά της χρόνια στο ορφανοτροφείο...και έχασε το κέφι της...

Ά ρε Ζακ Μπρελ, μΕ τη χάλασες τη δουλειά!
Το όνειρο ήταν τόσο ζωντανό που ξύπνισα τσαντισμένος!

Έφαγα μία φέτα κέικ και ήπια έναν εσπρέσο από το λιτό πρωινό του Β&Β και κατέβηκα στον χώρο της εισόδου του παλαιού κτιρίου για να καλημερίσω την "βασίλισσα"...
...έπρεπε να την καλοπιάσω γιατί από την επόμενη μέρα για πρώτη φορά στη ζωή μου...
...θα εξαρτόμουν σε τόσο μεγάλο βαθμό, από ένα θηλυκό!"