[paschalis]

Ειναι η μοιρα των νεων που χανονται αναμεσα σε νεους να ξεχνιουνται.
Κι ομως, σε θυμηθηκα προχθες στις αγριες πετρες της Αλβανιας.
Εγω το πηρα το αντβε για να το σκισω
Ετσι ειχες πει στα χιονια του Βερμιου.
Και δε θα το ξεχασω ποτε κι ας μην ημουν εκει.
Και παντα, οταν θα χαιρομαι αυτη τη μοτοσυκλετα,
θα σε θυμαμαι ρε μπαγασα..


Δυο χρονια κι ειναι σαν χθες,,,,,,,