[Uriah Heep]

E





Yolculuk devam ediyor ... Sıkıcı evlilik seks yolculuk yapma, Egnatia sokakta 110 km / s ile kabotaj "Kraliçe" ...
Bazen çevrimiçi evrenin Burada hazırlanan ölümcül sıkıcı günlükleri, refarisa psikolojik o Düşünme ve ben Grevena kahverengi döndü. Öğle Cumartesi ve herhangi bir multivitamin makyaj içine dolanan maytap karakitsario, zaman işaretleme sokaklarda horde tekerlekli.
Vantilater lambaları yakıldı yaktı ve bana. Ben bir kafede durdurmak. Kask kaldırarak, boş bir tablo Kyalaro. Rodomagouli manda Kerkini genç bir eşek, büyük bir sandviç ve kedi hareketleri, parasernontas frappe 2 ve prolamvainei 3 ayakta stoklar çiğneme, karşı taraftan geliyor ve koltuğa oturur. Bir taşla maymun Çingene festival gibi gülümseyen durdurmak için 5 dakika zaman aldı ...
Katil düşünceler ceketimin cebinde İsviçre çakısı tutarak ancak tablo ağırbaşlılık ve kendini kontrol için benim guru tavsiyesi hatırladı ulaşan, öfkeyle başımı şanti ... Ayrıca, bir şey ile Hindistan egzersizleri kendini kontrol, ben sert aşımları yaptık eşantiyonları macera hakkında birkaç konuları okumak için ... sonuna kadar nasıl yönetileceği gibi!
Ahenkli dua Müezzin ve kontralto opera binası ile tiz bir sesle, cafe yaygara kopardı ...
Uriah Heep Efendi!
Bir kenar tabloda, Tofaş Doğan Türk plakalı, kadar oldu paleontoloji müzesi bıyıklı kafatası "hikayesi" ile bir ile ve el sallayarak ile aşırı yanında ...

Devam...

Μετάφραση:
Το ταξίδι συνεχίζεται... Η “βασίλισσα” ρολάρει με 110 χλμ/ωρα στην Εγνατία οδό, κάνοντας το ταξίδι βαρετό σαν συζυγικό σέξ...
Αναλογιζόμενος όμως κάποια θανασίμως πληκτικά ημερολόγια προετοιμασίας, στο ενθάδε διαδικτυακό σύμπαν, ρεφάρισα ψυχολογικά και έστριψα για καφέ στα Γρεβενά. Σάββατο προς το μεσημέρι και οι δρόμοι σημειωτόν από ένα απαστράπτον καρακιτσαριό, που περιφέρει τη ματαιοδοξία του σε πάσης ορδής πολυβιταμινούχα τροχοφόρα.
Άναψε το βαντιλατέρ άναψαν και τα λαμπάκια μου. Σταματώ σε μια καφετέρια. Κυαλάρω ένα άδειο τραπέζι, βγάζοντας το κράνος. Μια ροδομάγουλη νεαρά με κ ω λ ομέρια νεροβούβαλου Κερκίνης, έρχεται από την αντίθετη πλευρά, μασουλώντας ένα τεράστιο σάντουϊτς και με κινήσεις αιλουροειδούς, παρασέρνοντας 2 φραπέ και 3 όρθιους καταλόγους, με προλαμβαίνει και κάθεται στη καρέκλα. Χρειάστηκε 5 λεπτά προθεσμία για να σταματήσει να χαμογελάει σαν μαστουρωμένη μαϊμού σε γύφτικο πανηγύρι...
Φονικές σκέψεις μαστίγωναν το μυαλό μου με λύσσα, σφίγγοντας τον ελβετικό σουγιά στην τσέπη του μπουφάν μου αλλά φτάνοντας το τραπέζι θυμήθηκα τις συμβουλές του γκουρού μου για αταραξία και αυτοπειθαρχία... Άλλωστε με κάτι ινδικές ασκήσεις αυτοελέγχου, έχω καταφέρει πιό δύσκολες υπερβάσεις πχ πως να καταφέρνω να διαβάσω μερικά threads για accessoires περιπέτειας ...μέχρι το τέλος!
Μια διαπεραστική φωνή, με αρμονικές από προσευχή μουεζίνη και κοντράλτο της λυρικής σκηνής, έσκισε την οχλοβοή της καφετέριας ...
Uriah Heep efendi!!!
Στο ακριανό τραπέζι, δίπλα σ΄ένα παραφορτωμένο Tofas Dogan με τούρκικες πινακίδες, ένας μουστακαλής με κρανίο “βγαλμένο” από μουσείο Παλαιοντολογίας είχε σηκωθεί και μΕ κουνούσε το χέρι...


Συνεχίζεται...