[sain]

Την κροτοφοβία δεν την ήξερα. Έψαξα και βρήκα το παρακάτω από τον Στάθη. Αλλά αυτή τη φορά δεν μας δίνει γέλιο όπως το συνηθίζει ο Στάθης.


Μία πολύ απλή μα ολόσωστη προσέγγιση για το ζήτημα των κυνηγών, απαλλαγμένη από ''οργή γραφικών φιλόζωων'' όπως μας λένε μερικοί, από το Στάθη των Ράδιο Αρβύλα. Πες τα!!

Ας το εξομολογηθώ εξαρχής, να φεύγει από τη μέση : πάντα αντιπαθούσα τους κυνηγούς. Το μεγαλύτερό τους...ψεγάδι είναι ότι σκοτώνουν ζώα για διασκέδαση, αλλά δε μπορώ να τους μαλώσω γι αυτό, για δύο λόγους : μπορεί αυτά που λένε ότι σκοτώνοντας ορισμένα ζώα σε ορισμένο χρόνο βοηθούν στον έλεγχο των πληθυσμών, να είναι αλήθεια-δεν είμαι ειδικός, δεν ξέρω. Ας δεχτούμε ότι είναι αλήθεια, και ότι έχουν τις οικολογικές ευαισθησίες για τις οποίες τόσο επαίρονται. (Αν και τα δεκάδες φυσίγγια που αφήνουν πίσω τους μολύνουν το περιβάλλον, είναι τοξικά...)

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι απλώς δε με παίρνει. Ψαρεύω, άρα είμαι εξίσου ένοχος για δολοφονία ζώων για διασκέδαση. Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω, δε δικαιούμαι να μιλήσω.

Υπάρχει όμως ένα ελάττωμα στους κυνηγούς που δε μπορεί ΚΑΝΕΙΣ να υπερασπιστεί, είναι τόσο αδιαμφισβήτητο.

Κι αυτό είναι η κτηνωδία με την οποία κατά κανόνα φέρονται στα σκυλιά τους. Σκυλιά που υποτίθεται τα φυλάνε ως κόρη οφθαλμού επειδή είναι οι σύντροφοι, συνεργάτες, εργαλεία τους.

Κολοκύθια με τη ρίγανη. Αγοράζουν κουτάβια κυνηγετικά, μερικά από τα οποία, μεγαλώνοντας διαπιστώνεται ότι έχουν κροτοφοβία ή για κάποιον άλλον λόγο είναι ακατάλληλα για κυνήγι. Τι φαντάζεστε ότι γίνονται αυτά τα σκυλιά; Τα κάνουν κατοικίδια και τα φιλοξενούν στο σπίτι τους; Αμ δε. Τα παρατάνε να πεθάνουν σε απόμερες περιοχές – μια βόλτα στο νομό Θεσσαλονίκης στις ερημιές θα σας πείσει. Θα δείτε αδέσποτα κυνηγόσκυλα να ψωμολυσσάνε, σκελετωμένα, ημιάγρια, παρατημένα. Τα εργαλεία τους. Οπως ακριβώς θα πετούσαμε ένα σκουριασμένο κατσαβίδι.

Αυτά τα σκυλιά που κρίνονται κατάλληλα για κυνήγι, υφίστανται εκπαίδευση. Δεν έχω δει τη διαδικασία, ούτε ξέρω ποιά είναι ακριβώς, αλλά πιθανολογώ ότι είναι ΠΟΛΥ σκληρή. Μακάρι να έχω άδικο.

Και μετά την εκπαίδευση, τα σκυλιά πάνε πλέον για κυνήγι. Πως; Μέσα σε κάτι στενά ξύλινα ή μεταλλικά κουτιά που στερεώνουν αυτοσχέδια οι «οικολόγοι» στο πίσω μέρος των τζιπ τους. Εκτεθειμένα σε όλες τις καιρικές συνθήκες, στα τραντάγματα, στον τρόμο του δρόμου γενικά. Αυτό είναι, συμπαθάτε με, που βρίσκω αδιανόητο να ανεχτώ : η αγάπη για τα ζώα, αν έχουν οι άνθρωποι αυτοί, δε μπορεί να εκφράζεται έτσι.

Ειδικά, επαναλαμβάνω, για τα ζώα τα οποία είναι εκ των ουκ άνευ για το «σπορ» τους. Πόσο κοστίζει ένα παλιόπανο, να το στρώσεις στο αυτοκίνητο και να βάλεις το σκυλί να μη λερώνει και να μετακινηθεί κάπως λιγότερο βάρβαρα; Συντροφιά είναι, συνάδελφος είναι, όχι αποσκευή, ούτε σκουπίδια για πέταμα.

Αναρωτιέστε γιατί δεν τους απαγορεύει κανείς αυτήν την κτηνώδη πρακτική; Μην το σκέφτεστε πολύ. Ψήφοι είναι αυτές, και μετριούνται στις εκατοντάδες χιλιάδων στη χώρα μας. Ασε τα παλιόσκυλα να υποφέρουν, συνεπώς...
Στάθης Ν. Παναγιωτόπουλος