ΗΜΕΡΑ 3
Το concept είναι σήμερα να διασχίζουμε από Ανατολή προς Δύση , φτάνοντας κάπου πάνω από τα Τίρανα. Εκεί, ανάλογα με την κατάσταση, θα βλέπαμε αν θα πηγαίναμε πιο κάτω ή θα μέναμε εκεί..
Η διαδρομή που είχαμε βγάλει ήταν Peshkopi – Selisht – Qaf-Murre – Burrel – Kruje μέσω του βουνού.. Περίπου 50 χωμάτινα χλμ έως το Burrel, και άγνωστα μετά καθώς κανένας χάρτης δεν είχε αναφορά (που να ξεραν...)
Ο καιρος...βαρύς και ασήκωτος...
Πρωινό – φόρτωμα – διάθεση και φύγαμε για το άγνωστο
Η διαδρομή κατευθείαν ανεβάζει το υψόμετρο, και αυτό είναι κάτι που μας χαροποιεί αφού ήταν αυτό που έλειπε από χθες.
Μια στάση σε κάτι περίεργο, αυτές οι τετραγωνισμένες πέτρες, ενω παράλληλα έρχεται και το σήκωμα των τιμονιών με λίγο νεράκι.. Πάλι χώμα, κροκάλα και αρκετή φυτευτή πέτρα, λακούβες και τα σχετικά, οπότε είμαστε μια χαρά.. Κινούμενοι στα 1200 μ. υψόμετρο, το μάτι στην κυριολεξία χάνεται στο βάθος καθώς τα απότομα βουνά της Αλβανίας, κάνουν το τοπίο να φαίνεται ακόμα πιο ψηλό απο όσο είναι. Λίγο να ξεχαστείς κοιτάζοντας δεξιά και καληνύχτα μας..
Μοναδικοί άνθρωποι στο δρόμο συνόδευαν κατσίκες – πρόβατα. Το χωριό Selisht αποτελείται από 10 σπίτια όλα όλα, κάτω από το επίπεδο του δρόμου. Ένας και μόνο άνθρωπος εκεί !! Υπήρχαν μερικά σημεία οπου δεν μπορύσες να ΜΗΝ σταματήσεις.. Το ποτάμι που περνούσε απο χαμηλά, ήταν πολύ καλό, και σου έδινε ενα καταπληκτικό βάθος σε αυτό που έβλεπες.
Στην αρχή, προς Selisht
Γέφυρες μικρές , πιο μεγάλες, πάντα σιδερένιες και ξύλο στη μέση και αυτό είναι όλο..
