Τελειώνοντας το κομάτι των περίπου 5-8 χλμ, μπαίνουμε σε άσφαλτο και φτάνουμε σιγά σιγά στην Kruje, με τον καιρό να είναι ακόμα βαρύς.
Η Kruje είναι μια μικρή πόλη, που ζει ουσιαστικά από τα κάστρα, στα οποία και μπήκαμε. Φτάνοντας εκεί, δώσαμε περί τα 2 ευρώ για κάθε μηχανη, για να την παρκάρουμε στο τελευταίο σημείο πριν από τον πέτρινο δρόμο που οδηγεί πιο πάνω. Το παιδάκι μας έδωσε και χαρτάκι - απόδειξη !! Ανεβήκαμε στο κάστρο, το οποίο είναι αρκετά καλοδιατηρημένο και είχε και αρκετό κόσμο να περιφέρεται. Απο εκεί, μπορούσες να δεις όλη την πόλη, και ήταν πραγματικά πολύ ωραία.
Με την ψιχάλα να ξεκινάει, φεύγουμε ψάχνοντας ένα βενζινάδικο για να βάλει ο Μάριος λίγο αέρα.. Μάταια όμως..γυρίσαμε – μπήκαμε σε 3 βενζινάδικα, και δεν ήξεραν καν τι πάει να πεί αέρας !!! Όπως και να έχει, χρησιμοποιήσαμε το compresser αέρα που είχαμε μαζί και οκ με αυτό το μικρό «προβληματάκι». Μπαίνουμε Εθνική, αποφασίζουμε να περάσουμε φυσικά τα Τίρανα και να πάμε πιο κάτω. Στάση σε βενζινάδικο , Autogrill, κάτι για τσίμπημα, κουβεντούλα με τον ήλιο να πέφτει, και πάμε προς Fier για διανυκτέρευση.
Το Fier με εντυπωσίασε, ήταν σαν μια μεγάλη πόλη, με δρόμους κανονικούς, κόσμο, πράγμα που δεν είχαμε δει πέρυσι στην διάβασή μας από εκεί. Αποφασίσαμε να μείνουμε σε ξενοδοχείο λίγο lux για τα επίπεδά της Αλβανίας, με wi-fi κλπ. Μπανάκι λοιπόν, μια βόλτα με τα πόδια για να βρούμε κάτι ανοιχτό για φαγητό (είχε φτάσει 11 το βράδυ), αλλά τίποτα ! Όλα κλειστά ! Η γνωστή μέθοδος απέδωσε, ξέρετε, reception ξενοδοχείου, «σε παρακαλώ παρήγγειλε 3 πίτσες» κλπ, απέδωσε καρπούς και κατα τις 12 το βράδυ τρώγαμε !!
Rev’IT Apache boots στο στοιχέιο τους
Fier by night !!
Όλα οκ λοιπον και με την 3η ημέρα, εντυπωσιασμένοι όλοι από αυτά που είχαμε δεί και είχαμε κάνει..
Peshkopi – Kruje : 140 χλμ στο περίπου..
Και ο χάρτης γι’αυτό το κομμάτι (εκείνη η ευθεία είναι γιατι μου έσβησε το GPS, ενώ παράλληλα επιστρέψαμε στην πόλη για ανεφοδιασμό, μιας και το επόμενο βενζινάδικο ήταν στο άγνωστο..)
