Τα έχουμε ξαναπεί, τα ξαναγράφω κι εδώ παιδιά. Διαφωνώ τελείως (όχι εγώ, η BMW η ίδια δηλαδή) με τις ιστορίες για πλαϊνά και κεντρικά stands. Ανοίχτε έναν κινητήρα, σύγχρονο ή παλιό (εως και πολύ παλιό), να δείτε πως οι διωστήρες πιάνουν το λάδι και το πετάνε "στα κύλινδρα" και πιθανόν να καταλάβετε ότι και τούμπα να είναι ο κινητήρας λιπαίνεται κανονικά. Την στιγμή της λειτουργίας του, η λίπανση είναι ανεξάρτητη της βαρύτητας. Αν βλέπετε λαδάκι τσικνισμένο στα καυσαέρια την στιγμή της εκκίνησης, είναι μάλλον από το τελευταίο (φθαρμένο) ελατήριο του πιστονιού, που το έχει εκεί για να κρατάει το λάδι.
Δεν θα δείτε σε κανένα βιβλίο (γερμανικό), ούτε στα προπολεμικά που να συσχετίζει την κλίση του κινητήρα με τη λίπανσή του. Αυτό ξέρω και έχω διαβάσει δηλαδή και μου έχουν δείξει μάστορες που έχουν δουλέψει σε όλη τη ζωή τους αυτούς τους κινητήρες. Θα ήθελα αν κάποιος ξέρει κάτι αντίθετο κι επίσημο από τη Γερμανία να μας το έδειχνε.
Αλλιώς (η ΒMW που ξέρει) τι θα έλεγε γι αυτούς τους πανάρχαιους κινητήρες που τους λειτουργούσε σε οποιαδήποτε κλίση; Ούτε μέχρι την απογείωση δεν θα έφταναν τα αεροπλάνα της με τα πανάρχαια λάδια που έβαζαν!
Δείτε τους "πλαϊνούς" κυλίνδρους, μέχρι και τους ανάποδα. Οι μηχανές αυτές πετούσαν στον αέρα.