[gsmaniac]

Αρχική Δημοσίευση από peterv

Συμφωνώ θοδωρή ,

Το έγραψα παραπ´ανω και το αναλύω οι υποομάδες δεν ειναι προβλημα ειναι εξελικτική φάση που περνάνε ολες οι ομάδες.
Ο τροπος διαχείρισης τους ειναι το κλειδί !
Αν δλδ διατηρούν στοιχεία και σχέσεις με την αρχική ομάδα με ρόλους συγκεκριμένους, πχ. Οργάνωση εκδρομής , παρουσίαση event, κλπ.



Sent from my iPad using Tapatalk Pro

τωρα που εχουμε και χαρτι γιατρου............. μπορουμε να παταμε σε μια βαση
ο τροπος διαχειρισης......
αυτο λεμε οι περισσοτεροι μεσα σε αυτη την κουβεντα.....
καπου εκει κολλαει το φορουμ.....δηλαδη, δεν μπορει να βρει τον τροπο, να ενωσει τις υποομαδες
βλεπουμε τις μεγαλες διαφορες που υπαρχουν στην "επισημη" υποομαδα των mod.........χαος

υπαρχει βεβαια απο αρχαιοτατων χρονων και ο σιγουρος τροπος διοικησης....
Διαιρει και Βασιλευε...........

γινεται ενδιαφερον το νημα.....

Αγνωστος είναι ο γεννήτωρ του «σοφού» αυτού αξιώματος, αλλά πολύ γνωστοί οι εφαρμοστές του: Η ρωμαϊκή Σύγκλητος το ακολούθησε στην πρακτική πολιτική της ­ και, χάρη σ' αυτό, ο μικρός εκείνος λαός της Ιταλίας κατάκτησε τον κόσμο, διαιρώντας τους αντιπάλους του και καταβάλλοντάς τους έναν-έναν... Αργότερα, το έκανε ρητά έμβλημά του ο Λουδοβίκος 11ος της Γαλλίας (1423-83), προπάντων στις δοσοληψίες του με τους «ευγενείς» ­ που, τελικά, τους εκμηδένισε ολότελα.
Αλλά καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα: Αντί για τον γάλλο βασιλιά, το αξίωμα αυτό χρεώθηκε από πολλούς στον «καταχθόνιο» Μακιαβέλλι ­ έστω κι αν ο φλωρεντίνος πολιτικός και συγγραφέας (45 χρόνια νεότερος απ' τον Λουδοβίκο), δεν το είχε διακηρύξει ποτέ. Τόνιζε, αντίθετα, πως «Ο λαός ενωμένος είναι δυνατός, χωρισμένος είναι αδύναμος» (από εκείνον, φαίνεται, πάρθηκε το σύνθημα των διαδηλώσεων και πορειών, «Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος»...). Και μνημόνευε το χωρίο του Τίτου Λίβιου, «Ολοι μαζί ήταν γενναίοι, μα όταν άρχισε ο καθένας να σκέφτεται τον δικό του κίνδυνο, έγιναν δειλοί και πειθήνιοι»1.