[yns]

Η αλήθεια είναι πως στις Πάχνες ήθελα να πάω. Κάποια στιγμή, όχι όμως απαραίτητα κατά την διάρκεια της εκδρομής μας. Και όπως λέει και το γνωστό ρητό “Μην κάνεις σήμερα αυτό που μπορείς να αναβάλεις για αύριο”, έτσι κι εγώ δήλωσα κατηγορηματικά “δεν το κουνώ απ'επαέ!”. Ήθελε κι η Κικούλα να κάνει την προπόνησή της για τον Μαραθώνιο, θα'χα και τον άλλον τον αντιπαθητικό αντικαπνιστή που δεν θα έχανε ευκαιρία να μου την πει για το -σίγουρο- λαχάνιασμά μου... ε, 'πόμεινα στο basecamp να τους περιμένω!

Μάζεψα sleeping bag και υπόστρωμα, έλυσα 5-6 sudoku (το είχα στο σακίδιο της παραλίας), φόρτωσα την μηχανή, καθάρισα τον χώρο... κάποια στιγμή βαρέθηκα! Το πολύ 3 ώρες μου είχε πει ο Νίκος και δεν είχε περάσει ούτε μία! Άσε που στην επιστροφή θα είχα και την μουρμούρα... Κάτι “Adventure” έπρεπε να κάνω ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ κι εγώ! Κάτι πιο “extreme” από το να βγάζω φωτογραφίες με τα περίεργα πετρώματα ...