[nikos-x]

Φιλαράκι, καλό καφέ και που ξερΣΣΣ, μπορεί να τον πιούμε Γερμανία . . .

Μιας και μπαΐλντισες εδώ . . . σου το αφιερώνω.


Στίχοι:

Πίνω τσίπουρα όλ' μέρα, δεν αντέχω παραπέρα
φτιάξε μάνα μια αυγοφέτα, έχω γίνει ένα με τις πέτρες
έφεξε και πάει γιόμα, σήκω Γιάννο από το στρώμα
άσε με σου λέω ρε μάνα, μπαΐλντ'σα

Ζαλίζομαι, ζαλίζομαι
όταν σε συλλογίζομαι

Μην με περιμένεις πια
θα 'μ' απάνω στα βουνά
Κούρδοι κι Αλβανοί τουρίστες απ' τα Γρεβενά

Αλλά εμένα μ' αρέΚει αυτό:


Στίχοι:

Βγάζω τις σκέψεις από το μυαλό, τρελένομαι
πάμε, ψηλά ανεβαίνουμε, χτυπάν παλμοί πληθαίνουμε
μπαίνουμε σε τροχιά, βγαίνουμε από τη μιζέρια, θηλιά
δεν έχει χώρο στο λαιμό μου, είμ' ελεύθερος πια
Πες τους όλους πως μπαΐλντ'σα, βίβα παιδιά
Κατεβάζω το φαρμάκι που δίνουν γουλιά γουλιά
κι έτσι ζεσταίνομαι μάλλον ζαλίζομαι μια στάλα
μα προτιμώ τη ζάλη απ' τη χαμένη μπάλα
πάμε γι' άλλα, δεν θα πεθάνουμε νεκροθάφτη κουφάλα
κουράστηκα να βλέπω τη ζωή μέσα απ' τη γυάλα
κοιτώ τη χαρά με κυάλια, καλά πηγαίνω και ας τριγυρίζω χάλια
γεμάτος όνειρα κι άδεια μπουκάλια
τα ρεμάλια έτσι ζουν, τη προσοχή σου δεν απαιτούν
προσπαθούν να με δαμάσουν μα πια δε μπορούν,
ήρθε καιρός που ότι λεν τ' αυτιά μου δεν τους ακούν

Μη με περιμένεις πια
- μπαΐλντ'σα, την έκανα, έχω φύγει μακρυά
Θά 'μαι απάνω στα βουνά
- σε βουνά γεμάτα οξυγόνο, όχι στο Γολγοθά

Έχω κάνει ένα κεφάλι να!, ειν' απ' τη Σαλονίκη ως τα Γρεβενά
κι έχω πάρει τα βουνά κανονικά
αισθάνομαι εις βάθος κάπως πιο high το πάθος, και
πάμε άσπρο πάτο ως το γιόμα μάγκες vamos
πρόποση στη πρόποση μπαΐλντ'σε η απαρτία
κάθε καρυδιάς καρύδι μια ιστορία και αμαρτία
είναι μια η ουσία, από την επαρχία
το απόσταγμα που εστί για μας ζημιά κι οινοποσία
Κι όσο ρέει τόσο λιώνω στα γέλια μες τη ζαλούρα μου
τα βλέπω όλα διπλά παραπατώ πάνω στη σούρα μου, καψούρα μου
καθώς το αίμα στη φλέβα κυλάει φτιαγμένο, αναμμένο και μου φουντώνει το πνεύμα
ανεβαίνουν οι σφυγμοί, ριλαξάρει το κορμί,
χαλαρώνει κάθε κύτταρο, ο νους κι η ψυχή
όλες οι έγνοιες μακρυά, στο καλό κι άντε γεια
χαλαρά, κάθε σκέψη ταξιδεύει στ' ανοιχτά, είμαι στον αφρό
κι αυτό δε με κλονίζει, τίποτα ρε
αραχτός στο γρασίδι πού 'χω για καναπέ
κι έτσι τίποτα δεν αλλάζει, τι κι αν χαράζει
το μυαλό δεν αράζει, πετάει και πατάει τέρμα το γκάζι
με τα μάτια κλειστά, στους αιθέρες όνειρα μου τάζει
θά 'μαι πάνω στα βουνά, μια στη φέξη μια στη χάση

Μη με περιμένεις πια
- θά 'μαι πάνω στους αιθέρες θα χαζεύω από ψηλά
Θά 'μαι απάνω στα βουνά
- μακρυά από τον γκρίζο και τον άχρωμο ντουνιά
Κούρδοι κι Αλβανοί τουρίστες απ' τα Γρεβενά

Άιντε μπαΐλντ'σααα!!!