..... ο καιρός μουντός. Έντονη συννεφιά.Τελικά αναχωρήσαμε περίπου 9:15-9:20.
Ο ρυθμός οδήγησης πιο σβέλτος από τον κανονικό.Διατηρώντας τα όρια ταχύτητας εκεί που έπρεπε για ευνόητους λόγους. Το ποιοτικό οδόστρωμα αρωγός στην προσπάθειά μας, ώστε να φτάσουμε στην ώρα μας.
Εδώ πραγματικά είναι ενωμένη Ευρώπη. Την μια στιγμή ήμασταν Αυστρία, την άλλη Γερμανία. Στο γύρισμα του δρόμου ξανά Αυστρία και μετά από λίγο Γερμανία.Χωρίς σύνορα, χωρίς διακριτικά.
Λόγω της κατάστασης και των χρονικών περιθωρίων,οι φωτογραφίες μέχρι το κάστρο είναι λίγες. Η διαδρομή Αλπική. Βουνά, δάση , πράσινο, ποτάμια, λίμνες.Και ποιότητα ζωής.Παντού χαραγμένες διαδρομές για ποδήλατα και πεζούς μέσα στα δάση, δίπλα στα ποταμάκια. Οικογένειες να απολαμβάνουν την φύση κάνοντας την δραστηριότητα που αγαπούν. Εδώ υπάρχει κοινωνικός πολιτισμός.
Αρχίζω να καταλαβαίνω γιατί κλείνουν το μαγαζί τους , την επιχείρησή τους την ώρα που πρέπει.
Πολύ απλά. Εργάζονται για να ζουν. Δεν ζουν για να εργάζονται.
Φτάσαμε στο χώρο όπου μπορούσαμε να σταθμεύσουμε. Αφήσαμε τα πράγματά μας, και ξεκινήσαμε την πεζοπορία προς το κάστρο.Υπάρχει και η επιλογή της άμαξας που την σέρνουν άλογα.
Ο δρόμος ανηφορίζει μέσα στο δάσος. Κάπως έτσι θα πρέπει να είναι το δάσος του Robin Hood.
Το βήμα γρήγορο αλλά........
ΟΥΑΟΥ!!!!!Τι εκπληκτικό !!!!!
ΟΜΩΣ......
ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ .ΦΤΑΣΑΜΕ 5 ΛΕΠΤΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟΙΟΙΟΙΟΙ!!!!!!!!
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ.ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΔΙΑΣΧΙΣΕΙ ΤΟΣΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ, ΤΡΕΙΣ ΧΩΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ...ΤΖΙΦΟΣ.
Δεν μας άφησαν στον έλεγχο να μπούμε.
Τώρα τι κάνουμε:
Καθίσαμε σε ένα παγκάκι απογοητευμένοι, χαζεύοντας από έξω αυτό το πανέμορφο, παραμυθένιο κτίσμα.
Ξαφνικά ο Μανώλης πετάγεται επάνω, αρπάζει τα εισιτήρια και πάει στο γραφείο που υπήρχε στο προαύλιο.
Μετά από λίγο επιστρέφει με ....διορθωμένη την ώρα εισόδου, αλλά Ελληνικά. Κατάφερε να πείσει τον υπεύθυνο να μας βάλει μέσα, κατά παρέκκλιση και μάλιστα από το...πλάι.
Δεν ξέρω τι του είπε ,αλλά τελικά μπήκαμε.
.....συνεχίζεται η περιγραφή σε λίγο γιατί ξεκίνησε το Champion Leage