[TIME]

Καλημέρα σας κύριοι και κυρίες,
ήταν 06:30 το πρωί όταν μου χτύπησε ο διαχειριστής της πολυκατοικίας μου το κουδούνι.
Γιώργο έλα λιγάκι έξω διότι η μοτοσυκλέτα σου κείτεται πεσμένη και τρέχουν λάδια και υγρά μπαταρίας.
Βγαίνω έντρομος και διαπιστώνω τα παραπάνω.
Η μπαγκαζιέρα μου σπασμένη και η βάση στραβωμένη(σιδερένια βάση που πατά η μπαγκαζιέρα) από την πτώση.Κάγκελα χτυπημένα και το ένα πλαστικό προστασίας του μοτέρ σπασμένο.
Οι τύποι προφανώς προσπαθούσαν επιμόνος ή να σπασουν την μπαγκαζιέρα ή προσπαθούσαν να σπάσουν το τιμόνι και έπεσαν.
Ευτηχώς για καλή μου τύχη ο τρόπος που την παρκάρω και ο τόπος δυσκολεύει πολύ για να την κλέψουν.

Η μοτοσυκλέτα βρίσκεται ήδη στο συνεργείο και η ψυχή μου στη θέση της.

Να καταλήξω λοιπόν:
Αν μπαίνανε στο σπίτι μου για να κλέψουν φαγητό (συνέβει σε φίλο) πράγματι δεν θα με πείραζε καθόλου - ζούμε σε δύσκολες εποχές και όταν ο άλλος δεν έχει να φάει το σέβομαι και το συγχωρώ και πράγματι νιώθω και ενοχές.
Αλλά όταν πάνε να μου κλέψουν κάτι που μετά από πολύ κόπο και θυσίες απέκτησα και έζησα μαζί του κάποιες από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου θα του @#%@$%#@% ότι έχει και δεν έχει.
Φτάνει πια.
Δεν μπορέις να λειτουργήσεις με ψυχραιμία και δεν ξέρω αν πρέπει και στο κάτω κάτω.
Ενημερωτικά να σας πω μόνον τούτο :
Στα είκοσι μέτρα υπάρχουν αστυνομικοί όπου προστατεύουν το σπίτι πρώην υπουργού που να μην του @@%$@%#^& ότι έχει και δεν έχει κι αυτουνού εδώ που τα λέμε.
Ενημερωτικά πριν δυο χρόνια μου αδειάσανε και το σπίτι με τους αστυνομικούς που προστατεύουν τον εν λόγω κύριο να σφυρίζουν αδιάφορα.

Εμάς ποιός μας προστατεύει ήθελα να ξερα;;;;


Λυπάμαι αν σας κούρασα αλλά από την μια ήθελα να πω τον καημό μου κι από την άλλη ήθελα να σας ταρακουνήσω και να προσέχετε όλοι σας ακόμη περισσότερο.