[mck]

Ανεξαρτήτως μακροοικονομικών θεωριών περί ορθότητας ή μη της ένταξης της Κύπρου στην Ευρωζώνη κλπ, έχω σοβαρές επιφυλάξεις για την «αυθεντικότητα» και το «αυθόρμητο» της επιστολής επειδή - πέραν της όποιας αλήθειας προφανώς περιέχει στη λογική του «μαζί τα φάγαμε» αλλά και της αναγκαίας αυτοκριτικής όλων - κατατείνει στην πράξη αλλά και στο συλλογικό υποσυνείδητο στην εξίσωση των ευθυνών του εκμαυλιστή (πολιτικού, τραπεζίτη κ.α.) με τον εκμαυλιζόμενο (πολίτη, δανειολήπτη κ.α.). Οι ευθύνες αυτές δεν μπορεί ποτέ να είναι οι ίδιες, μεταξύ πολλών άλλων, κι επειδή «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι» που λέει κι ο θυμόσοφος λαός μας, ο οποίος βέβαια παραμένει εδώ και 2.500 χρόνια αγόμενος και φερόμενος από δημαγωγούς υποκύπτοντας στην αρχέγονη ανάγκη του να θέλει να ακούει μόνον ευχάριστα πράγματα και υποσχέσεις εύκολων (και φυγόπονων) λύσεων …