[Sokolatas]

Να προσθέσω και γω κάποια χρήσιμα σε αυτά που έγραψε ο φίλος Pampo:

1) Ο εξοπλισμός του ελεύθερου δύτη πρέπει να προσφέρει ΑΣΦΑΛΕΙΑ και ΑΝΕΣΗ. Δύο λέξεις ευαγγέλιο για τον ελεύθερο δύτη.

2) Δεν βουτάμε ποτέ με τον αναπνευστήρα στο στόμα. Κατά την εκκίνηση της βουτιάς ακαριαία με μια μικρή κίνηση βγαζουμε τον αναπνευστήρα από το στόμα. Υπάρχει κίνδυνος αναρρόφησης.

3) Σε πολύωρα ψαρέματα έχουμε πάντα στον πλωτηρα ένα μπουκάλι νερό για να αποφύγουμε την αφυδάτωση.

4) Διατηρούμε το χρονο επιφανείας. Τουλάχιστον 2,5 λεπτά χαλάρωμα από βουτιά σε βουτιά. Ποτέ δεν κάνουμε απανωτές βουτιές. Υπάρχει κίνδυνος υποξίας.

5) Δεν βουτάμε ποτέ με μύτη μπουκωμένη με βλένες, η οποιοδήποτε άλλο αεροφόρο θάλαμο κλειστό (π.χ. ιγμορίτιδα). Υπάρχει κίνδυνος βαροτραυμάτων.

6) Ψάρεμα με ελεύθερη κατάδυση σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι, διότι οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι. Δεν βουτάμε αν το μυαλό μας είναι απασχολημένο... Αν σκεφτόμαστε την γκόμενα που μας παράτησε, ή τη μείωση του μισθού που μας κάνανε...

7) Καταδυόμαστε πάντα κατά ζεύγη. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο ένας ψαρεύει εδώ και ο άλλος 200m παραπέρα. Όταν εγώ βουτάω το ζευγάρι μου είναι στην επιφάνεια και προσέχει για την ασφάλειά μου.

8) Σε περίπτωση που εμείς ή το ζευγάρι μας, νιώσουμε κόπωση, ή ρίγη, ή κρύωμα, ή δεν μπορούμε να κάνουμε εξίσωση βγαίνουμε και οι δυο έξω. Δεν χρειάζεται να κινδυνεύσει κανείς...

Όλα αυτά όπως και τα προηγούμενα που γράφτηκαν είναι πολύ σημαντικά... και κανείς δεν πρέπει να τα ξεχνάει. Όπως και η μηχανή, έτσι και το ψαροντούφεκο είναι ασχολία, σπορ, το οποίο απαιτεί ασφάλεια.

ΕΥΧΟΜΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΒΟΛΤΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΒΟΥΤΙΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.