Τελικα καταληξαμε σε ενα πανεμορφο μπαρακι και στεκι των παιδιων....
...με πολυ ωραιο διακοσμο και εξισου ωραιο κοσμο.
Στρατοπεδευσαμε στο πιο σωστο σημειο (aka μπαρα)
και το παρτυ ξεκινησε!
Στην πορεια της βραδιας, και για καποιο ανεξηγητο λογο, τα αλλα παιδια της παρεας αποφασισαν οτι εγω και ο Πανος ημασταν ...πεδιο βολης για σερπαντινες οποτε το εβαλαν σκοπο να μας σκεπασουν με αυτες!
Φιλοι των παιδιων περνουσαν απο το μαγαζι για να χαιρετησουν, ποτα και σφηνακια εδιναν και επαιρναν και το παρτυ ειχε αναψει για τα καλα!
Κατα τις 4 τελικα αποφασισαμε να συρουμε τα απομειναρια μας στο σπιτι για να ξεραθουμε μερικες ωρες...
Εγω με τον Πανο κοιμηθηκαμε στο μεγαλο υπνοδωματιο, κατι που αποδειχθηκε τραγικο λαθος γιατι ο Πανος οταν κοιμαται δινει
αλλον ορισμο στην εννοια "ροχαλιζω"... Περισσοτερο με αγελη λυσσασμενων αρκουδων που τις κυνηγουν Tanks θα το παρομοιαζες αλλα και παλι δεν αρκει να αποδωσει το νοημα...
Ετσι εγω αναμεσα στα τεστ αντισεισμικοτητας του Πανου προσπαθησα (ματαια) να κλεισω κανενα βλεφαρο γιατι η αυριανη μερα προβλεποταν μεγαλη, με πολλα και δυσκολα χιλιομετρα. Που να ξεραμε τι μας περιμενει ...