Eμεινα αφωνος πριν απο ενα μηνα οταν παρακολουθουσα απο μαθητες κατα τη διαρκεια ενος διαλειμματος, πως σκοτωνουν οι ηρωες των πολεμικων παιχνιδιων.
Οι παραστασεις και οι αναπαραστασεις που εκαναν τα παιδια ηταν τοσο ζωντανες που αηδιασα. Ηταν σαν να βλεπεις θριλερ.
Φαντασου καποιος που ειναι
, ποσο μπορει να θελει για να το περασει στην καθημερινοτητα του.