View Single Post
  #42  
Παλιό 22-12-2013, 02:29
Carduelis Ο/Η Carduelis βρίσκεται εκτός σύνδεσης
Senior Member
 
Ημερομηνία εγγραφής: Aug 2009
Περιοχή: Mπραχάμι - Αθήνα
Μoto: Τη "Χιονάτη"
Μηνύματα: 2,286
Προεπιλογή Απάντηση: Για την τιμή του τούβλου

Απόσπασμα:
Αρχική Δημοσίευση από xntinou Εμφάνιση μηνυμάτων
Νομίζω ότι η πάση θυσία απόκτηση σπιτιού ήταν η ενσάρκωση των ενδόμυχων φόβων που μεταδόθηκαν από γενιά σε γενιά.
Προσπαθώ να ελέγξω, να χαλιναγωγήσω το μέλλον, να προδιαγράψω μια κατά το μυαλό μου ιδανική πορεία και αυτό κάνει τα πάντα κάθε φορά για να μου θυμίσει το μάταιο της υπόθεσης.

Είναι διαφορετικό να μου περισσεύουν και να επενδύσω σε αγορές ακινήτων και άλλο να παίζω κορώνα γράμματα πληρώνοντας 40 χρόνια δόσεις, λες και ήρθε κάποιος από .. επάνω και υπέγραψε εγγυητής για το μέλλον ..

Μετά θα κατηγορήσω το κράτος, τις τράπεζες και τον παπά της ενορίας για όλα τα δεινά ..

Και εγώ ο ίδιος;
Δεν είμαι πουθενά; Δεν συμμετέχω στη ζωή μου; Για όλα οι άλλοι αποφασίζουνε;
Μήπως έτσι με μάθανε; Ποιος μου τα 'μαθε; Και γω γιατί δεν προσπάθησα να τα τροποποιήσω;

Οι τάσεις της κοινωνίας, το ενδοκρινικό της σύστημα, μ'επηρεάζουν και μπορεί να με παρασύρουν,
όμως μόνον εγώ αποφασίζω ..

Αν μαζευτούμε 11 νοματαίοι και κάνουμε μια ομάδα ποδοσφαίρου που πάει από καρπαζιά σε καρπαζιά, ποιος θα είναι ο υπαίτιος;
Όλοι μαζί, γιατί είμαστε ένα τιμ.
Και ο καλός ο παίκτης έχει ένα μερίδιο ευθύνης γιατί δεν βοήθησε / εξήγησε /έδειξε (ως γνώστης) τον σκράπα.
Τελικά όσο και να μην το θέλουμε η ρημάδα η πολιτική πάλι μπαίνει στη κουβέντα.
Αν κανείς θεωρεί τον εαυτό του άτρωτο από τις κοινωνικές συνθήκες και τις ιδιαιτερότητες του περιβάλλοντος που ζει (κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές, κλπ) .... πάω πάσο. Εκτός από τους λίγους που γράφουν ιστορία κάνοντας εξαιρετικά πράγματα, οι πολλοί για να πάμε παρακάτω ακουμπάμε σε κάποιες σταθερές που προυπάρχουν και είναι οι ρίζες του καθενός. Όμως είτε μιλάμε για ποδόσφαιρο, είτε για μπιρίμπα είτε για κράτος, οικονομία και αγορά κατοικίας παντού υπάρχουν κανόνες ώστε οι "παίκτες" να αποφασίσουν τις κινήσεις και το ρίσκο τους ανάλογα με το μυαλό που κουβαλάνε. Όποιος αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού κατά πως τον βολεύει και μάλιστα ... αναδρομικά ονομάζεται απατεώνας. Διαφωνώ με το Γιάννη και με όποιον πιστεύει οτι είναι φυσιολογικό να θεωρείται περίπου δεδομένη η ανεπάρκεια του κράτους, η ανικανότητά του να φροντίσει τα βασικά και πως τελικά όσοι δεν τα καταφέρνουν να προκόψουν είναι τεμπέληδες ή έχουν ελαττωματικό DNA ή παθολογική προσκόλληση με τις ρίζες τους. Γράφω φορτισμένος από όσα ζω από το πρωί. Ένα παιδί 16 χρονών στη μονάδα με δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα και αναπνευστικά εγκαύματα όταν πήραν τα σκεπάσματα φωτιά από τη σόμπα καθώς κοιμόταν. Φταίει το κράτος που αντί να πιάσει τους μαυραγορίτες έκανε το πετρέλαιο χαβιάρι; φταίει ο πατέρας του που δεν μπόρεσε να του εξασφαλίσει θέρμανση; φταίμε εμείς που ψηφίζουμε Κασιδιάρηδες, Λιάπηδες και Ταμήλους στη βουλή;
Να πάρουμε των οματιών μας και να πάμε (όσοι μπορούνε) για αλλού ή να το παλέψουμε εδώ παρέα με τις (κwλό)ριζες μας;

Last edited by Carduelis; 22-12-2013 at 02:31.
Reply With Quote