[ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ]

Δημήτρηδες του φόρουμ μας,

να σας χαιρόμαστε !!!






Να είστε καλά κ να κάνετε πολλά πολλά όρθια χιλιόμετρα !!!

Δημήτριος (όνομα) από το Δη (δωρικό τύπο του Γη) και το μήτηρ, σημαίνει δηλαδή μητέρα γη.


Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Δημήτριος ή Δημήτρης είναι αρχαίο ελληνικό κύριο ανδρικό όνομα. Συναντάται επίσης με τις παραλλαγές Δημητρός, Δημητράκης, Τάκης, Μήτρος, Μητράκης, και Μητρούσης, Μήτσος, Μητσάκης, Μίμης, Μιμάκης και Δήμος, Δημάκης. Προέρχεται από το όνομα της θεάς Δήμητρας και σημαίνει τον πιστό της θεάς. Το γυναικείο όνομα Δήμητρα με τη σειρά του προέρχεται από το Δη (δωρικό τύπο του Γη) και το μήτηρ, σημαίνει δηλαδή μητέρα γη.
Χρησιμοποιήθηκε ως όνομα από τους αρχαίους Έλληνες, από τους ρωμαίους, ενώ υπήρξε κοινότατο κατά τον μεσαιωνικό και νεότερο ελληνισμό. Η δε μεγάλη συχνότητα του ονόματος οφείλεται στον ομώνυμο άγιο του Χριστανισμού τον Μεγαλομάρτυρα Άγιο Δημήτριο που μαζί με τον Άγιο Γεώργιο αποτελούν τη δημοφιλέστερη δυάδα αγίων, μεγαλομαρτύρων, καλούμενοι και τροπαιοφόροι.
Πολλά είναι τα ιστορικά πρόσωπα που έφεραν το όνομα Δημήτριος, όπως βασιλείς και άλλοι ηγεμόνες, στρατηγοί, φιλόσοφοι, ποιητές, ρήτορες, πολιτικοί, ιατροί, αρχιτέκτονες, γλύπτες, συγγραφείς, ιστορικοί, πατριάρχες, επίσκοποι, κ.λπ. αλλά και πολλοί ακόμη άγιοι και ιερομάρτυρες. Γνωστότεροι όλων είναι ο Δημήτριος ο Πολιορκητής και ο Πατριάρχης Δημήτριος
Το όνομα συναντάται και σε άλλες χριστιανικές χώρες, για παράδειγμα στην Αγγλία και ΗΠΑ (James), εξ ου Τζιμ, Τζίμης και τζιμάκος, στην Ιταλία (Demetrio), Γαλλία (Demètre), Πολωνία (Dymitr), Ρωσία (Dmitriy - Дмитрий), Σερβία (Dimitrije - Димитрије) κλπ.

Άγιος Δημήτριος

Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280-284 μ.Χ. και πέθανε το 303 ή το 305 μ.Χ. στη Θεσσαλονίκη και αποτελεί έναν από τους Μεγαλομάρτυρες της Χριστιανοσύνης. Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303, διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.
Σύμφωνα με την παράδοση, μέσα στη φυλακή ευλόγησε τον μαθητή του Νέστορα "κατασφραγίσας το μέτωπο αυτού δια του σταυρού", να νικήσει τον ειδωλολάτρη παλαιστή Λυαίο "μεγέθει σώματος και ρώμη τους κατ΄ αυτόν υπεβάλλων". Η νίκη του Νέστορα εξόργισε τον Αυτοκράτορα Μαξιμιανό που παρευρίσκετο στο στάδιο και έτσι ο μεν Νέστορας αποκεφαλίστηκε, ο δε Δημήτριος δολοφονήθηκε με λογχισμό στα πλευρά ("λόγχη τρωθείς την πλευράν").

Στη συνέχεια οι παρευρισκόμενοι χριστιανοί παρέλαβαν το μαρτυρικό λείψανο και το έθαψαν και πάνω στο τάφο το 412 ο έπαρχος του Ιλλυρικού Λεόντιος "την τε δόξαν λαμπρός, την τε προς τον Χριστόν πίστιν μάλα θερμός", έκτισε ναό "μέσον του σταδίου και του δημοσίου λουτρού κάλλιστα διηρημένου".

Οι συγγραφείς εγκωμίων του Αγίου Δημητρίου, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Γρηγόριος ο Παλαμάς και Δημήτριος Χρυσολωράς, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου, ο δε τάφος μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και η προσωνυμία του Μυροβλήτου.
Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στη σύγχρονη αγιογραφία ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο, σε αντιδιαστολή του λευκού αλόγου του Αγίου Γεωργίου, να πατά τον άπιστο Λυαίο.
Είναι πολιούχος της Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκεται ο ομώνυμος ναός πάνω από τον τάφο του. Εορτάζει στις 26 Οκτωβρίου. Στο Μηνιαίον της 26ης Οκτωβρίου αναγράφεται η μνήμη του μετά μικρής βιογραφίας και ιδίας ακολουθίας που περιέχει δύο κανόνες των οποίων ποιητές φέρονται ο Θεοφάνης ο Γραπτός και ο Πατριάρχης Φιλόθεος της Κωνσταντινούπολης.