Κατάντησε η χώρα μας ...πρεζόνι
Του Γιώργη Μασσαβέτα
Τα πρεζόνια, τα άρρωστα άτομα που είναι εξαρτημένα από τοξικές ουσίες, προκειμένου να εξασφαλίσουν την δόση τους είναι έτοιμα να κάνουν τα πάντα.
Από το να γίνουν βαποράκια έως το να κλέψουν, συχνά και το ίδιο τους το σπίτι, να ληστέψουν, να εκπορνευθούν, ακόμη και να σκοτώσουν. Όλη η θολωμένη σκέψη τους, όλες οι ενέργειες τους, είναι για την εξασφάλιση της δόσης τους.
Εκεί μας καταντήσατε όσοι κυβερνήσατε αυτόν τον τόπο τα τελευταία τριάντα χρόνια. Μια χώρα εξαρτημένη. Όχι από ουσίες, αλλά από δάνεια. Και με την κυβέρνηση της να κάνει ####τούμπες, να ξεπουλά τα πάντα, να ληστεύει τους πολίτες που την εξέλεξαν, προκειμένου να εξασφαλίσει πότε την πέμπτη και πότε την έκτη δόση του δανείου. Τη «δόση» μας. Χωρίς την οποία θα υποκύψουμε στο στερητικό σύνδρομο.
Είναι ιλαροτραγικό να μας ανακοινώνετε κατά καιρούς, υπερηφάνως και περιχαρείς, ότι με νέες συμφωνίες με τους «προμηθευτές» εξασφαλίσατε «πράμα» για περισσότερα χρόνια και σε καλύτερες τιμές. Ότι βυθιζόμαστε δηλαδή όλο και περισσότερο στην εξάρτηση.
Ο τόπος χρειάζεται απεξάρτηση. Και δυο χρόνια τώρα δεν κάνετε τίποτε γι' αυτό. Γιατί η απεξάρτηση δεν θα έλθει όσο πορεύεστε με την νοοτροπία «άντε, τη βγάλαμε τη δόση μας και γι' αυτό το τρίμηνο». Και τη βγάζουμε περιφερόμενοι διεθνώς ως ζητιάνοι, από αυτούς που λένε διάφορα παραμύθια στους περαστικούς, ώστε πενηνταράκι-πενηνταράκι να μαζέψουν το τίμημα της δόσης τους.
Το κακό είναι ότι, όπως ακριβώς και οι τοξικομανείς, όχι μόνον «παραμυθιάζετε» τους άλλους, κυρίως εμάς τους πολίτες, αλλά ...παραμυθιάζεστε και μόνοι σας, μεταξύ σας. Ξεκινώντας από το «λεφτά υπάρχουν», περνώντας στο ιστορικό «ανακτήσαμε την εμπιστοσύνη των αγορών» και το συνακόλουθο «στο δεύτερο εξάμηνο του 2010, -αργότερα το κάνατε 2011- θα μπορέσουμε να βγούμε στις αγορές» και φθάνοντας να πιστεύετε ότι με ληστρικές επιδρομές, εναντίον εκείνων που δεν έχουν πια άλλα να σας δώσουν, τάχα λύνετε το πρόβλημα.
Βαυκαλίζεστε αυτοθαυμαζόμενοι ότι παίρνετε «γενναία μέτρα».
Αλλά πραγματική γενναιότητα θα ήταν να παραδεχθείτε επιτέλους τα λάθη σας και να αλλάξετε πολιτική. Την πίτα την φάγατε. Το «ταψί» δεν έχει να σας δώσει πια τίποτα. Επομένως πρέπει να βρείτε τρόπους να παραχθεί νέα πίτα. Να αρχίσουμε να ξεπληρώνουμε τα δανεικά με το περίσσευμα μας και όχι με νέα δανεικά.
|