Μεγαλο δηδαγμα απο μικρα παιδια

[jtnakos]

Αυτο μου το στιλανε σε mail και ειπα να το μοιραστω μαζι σας




ΑΠΟΛΑΥΣΤΕΤΟ

Σ'ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό
> > σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά
> > με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας
> > ενός αυτιστικού παιδιού
> > διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία,
> > που δεν θα την ξεχάσει κανείς από
> > όσους την άκουσαν εκείνη τη
> > μέρα.
> >
> > Μετά την τελετή, έκανε μια
> > ερώτηση.
> > "Όταν η φύση δεν
> > παρεμποδίζεται από εξωτερικές
> > επιρροές, όλα γίνονται τέλεια.
> > Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί
> > να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα
> > παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει
> > τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά.
> > Πού είναι η φυσική τάξη των
> > πραγμάτων στο γιο μου;"
> >
> > Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν
> > σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
> > Ο πατέρας συνέχισε.
> >
> > "Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που
> > είναι πνευματικά ανάπηρο,
> > έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να
> > καταλάβεις την αληθινή
> > ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι
> > υπόλοιποι άνθρωποι θα
> > συμπεριφερθούν σ' αυτό το
> > παιδί."
> > Και αφηγήθηκε την παρακάτω
> > ιστορία, που θα σας παρακαλέσω
> > θερμά να διαβάσετε μέχρι το
> > τέλος της..
> >
> > Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω από ένα
> > πάρκο, όπου κάποια αγόρια που
> > γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν
> > μπέιζμπολ.
> > Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά,
> > νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να
> > παίξω μαζί τους;"
> > Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα
> > αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν
> > τον Shay στην ομάδα τους.
> > Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν
> > πατέρας, ότι αν του δινόταν η
> > ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε
> > πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα
> > αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί
> > με κάποια εμπιστοσύνη που θα
> > γινόταν αποδεκτός από τα άλλα
> > παιδιά, παρά την αναπηρία του.
> > Πλησίασα λοιπόν ένα από τα
> > παιδιά, και το ρώτησα χωρίς
> > βέβαια να περιμένω και πολλά, αν
> > ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί
> > τους.
> > Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να
> > ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα
> > στο τέλος απάντησε, "χάνουμε
> > έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι
> > στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι,
> > μπορεί να παίξει στην δική μας
> > ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να
> > τον βάλουμε να παίξει στον
> > επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις
> > βολές αν το θέλει.
> > Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον
> > πάγκο της ομάδας, για να φορέσει
> > την μπλούζα της ομάδος. Τον
> > παρακολουθούσα με μάτια
> > δακρυσμένα και μια θέρμη στην
> > καρδιά μου.
> > Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την
> > χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν
> > στην ομάδα τους.
> >
> > Στο τέλος του όγδοου γύρου, η
> > ομάδα του Shay νικούσε μερικούς
> > πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω
> > τρεις πόντους για να κερδίσουν
> > τον γύρο.
> > Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay
> > έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά
> > στο γήπεδο.
> > Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς
> > την κατεύθυνσή του, έδειχνε
> > ενθουσιασμένος, δείχνοντας την
> > χαρά του, και μόνο που βρισκόταν
> > εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα
> > χεράκια του.
> > Το χαμόγελό του ήταν από το ένα
> > αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε
> > που τον χαιρετούσα από την
> > εξέδρα.
> >
> > Προς το τέλος του ένατου γύρου, η
> > ομάδα του Shay πήρε κι άλλους
> > πόντους.
> > Με δύο παίκτες έξω, και τρεις έξω
> > από την βάση, οι πιθανότητες να
> > κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην
> > βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο
> > επόμενος για να αποκρούσει τις
> > βολές.
> >
> > Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο,
> > αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay
> > να δοκιμάσει να αποκρούσει, και
> > να χάσουν τις πιθανότητες να
> > κερδίσουν το παιχνίδι.
> > Για μεγάλη μου έκπληξη, ..τον
> > άφησαν!
> >
> > Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν
> > αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την
> > μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει
> > καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το
> > ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει
> > την μπάλα.
> > Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.
> > Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει
> > την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα
> > του Shay έβαλε την νίκη του
> > παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για
> > να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί
> > αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι
> > αυτό και ήρθε πιο κοντά,
> > προσπαθώντας να τον βοηθήσει να
> > τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα
> > απαλά στον Shay.
> >
> > Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay
> > κούνησε αδέξια το ρόπαλο και
> > αστόχησε.
> > Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη
> > πιο κοντά του λίγα βήματα, για να
> > του πετάξει ακόμη πιο απαλά την
> > μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια
> > το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε
> > τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την
> > πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν
> > αντίπαλο.
> >
> > Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα
> > είχε τελειώσει.
> > Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την
> > μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την
> > πετάξει στην πρώτη βάση,
> > βγάζοντας τον Shay έξω από το
> > παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την
> > μπάλα πολύ ψηλά, πάνω από το
> > κεφάλι του συμπαίκτη του, και
> > μακριά κι από τους άλλους
> > συμπαίκτες του.
> >
> > Όλοι στις εξέδρες, και από τις
> > δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν,
> > "Shay τρέξε στην πρώτη βάση,
> > τρέξε, τρέξε..."
> > Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε
> > τόσο μακριά, μα έφτασε στην πρώτη
> > βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με
> > ορθάνοιχτα από χαρά μάτια,
> > κοιτώντας γύρω του απορημένα και
> > σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο
> > πρέπει τώρα να κάνει...
> >
> > Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay,
> > τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay
> > τρέξε...τρέξε.."
> > Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα,
> > έτρεξε προς τη δεύτερη βάση.
> > Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη
> > δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος
> > είχε ήδη πιάσει την μπάλα.
> > Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης
> > ομάδας, και είχε πλέον όλη την
> > ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της
> > ομάδας του.
> > Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα
> > στον συμπαίκτη της δεύτερης
> > βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay,
> > μα κατάλαβε τις προθέσεις του
> > συμπαίκτη του που έριχνε τις
> > βολές, και την έριξε ψηλά, προς
> > τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.
> >
> > Ο Shay έτρεξε προς την τρίτη βάση
> > σαν ξετρελαμένος, καθώς οι
> > παίκτες της ομάδας του
> > έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
> > Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"
> >
> > Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά
> > με την κρυφή βοήθεια του
> > αντίπαλου παίχτη της τρίτης
> > βάσης, ο οποίος σταμάτησε να
> > τρέχει να προλάβει την μπάλα, για
> > να δείξει στον Shay την σωστή
> > κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη
> > βάση, λέγοντάς του "από 'δώ,
> > από 'δώ Shay.."
> > Καθώς ο Shay πέρασε από την τρίτη,
> > τα αγόρια και των δύο ομάδων και
> > οι θεατές στις εξέδρες,
> > ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay,
> > τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε
> > στη βάση ένα.."
> > Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον
> > βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι,
> > και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν
> > τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει
> > η ομάδα.
> >
> > Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με
> > δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και
> > από τις δύο ομάδες, και ο κόσμος
> > στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν
> > ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και
> > ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο,
> > να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα,
> > που τόσο την λαχταρούσε και που
> > τόσο την είχε ανάγκη.
> >
> > Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το
> > επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο
> > τον χειμώνα, χωρίς όμως να
> > ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο
> > "ήρωας" που με έκανε τόσο
> > χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και
> > την χαρά που έδωσε στην μητέρα
> > του, και που με δάκρυα αγκάλιασε
> > τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε
> > σπίτι.
> >
> > Και τώρα,
> > ..κυρίες, ...κύριοι, ...ο
> > επίλογος..
> >
> > Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που
> > στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς
> > δεύτερη σκέψη.
> > Μα όταν πρόκειται για ιστορίες
> > που έχουν να κάνουν με επιλογές
> > ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.
> > Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και
> > συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα
> > μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η
> > δημόσια συζήτηση για την
> > ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά
> > καταστέλλεται, ακόμη και στα
> > σχολεία η και τους εργασιακούς
> > χώρους μας.

> > Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες
> > στην καθημερινή μας ζωή, να
> > καταλάβουμε την φυσική τάξη των
> > πραγμάτων.
> > Τόσες πολλές, φαινομενικά
> > τετριμμένες αλληλεπιδράσεις
> > μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν
> > μια επιλογή:
> > Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού
> > σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς;
> > ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία,
> > αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη
> > πιο κρύο;
> >
> > Ένας σοφός είπε κάποτε,
> > "κάθε
> > κοινωνία κρίνεται, από το πώς
> > μεταχειρίζεται τους πιο
> > αδύναμους ανάμεσά
> > της"
> > Κάνε το σωστό, προώθησέ το, δώσε
> > μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να
> > καλυτερέψει ο κόσμος μας, να
> > γίνει πιο ανθρώπινος, πιο
> > συμπονετικός, πιο αγνός..
> > ...και, χαμογέλα!!!
> > ...μας παρακολουθούν
> > παιδιά.