Διασχίζοντας την κεντρική Ευρώπη.

[sgianno]

Άνοιξα τα μάτια μου σχετικά νωρίς και έμεινα ξαπλωμένος κοιτάζοντας την ξύλινη σκεπή. Κάτι δεν μου άρεσε, το μυαλό μου έκανε σκέψεις, δεν ταξίδευε αυτή την φορά σε μακρινούς προορισμούς άλλα εντελώς ασυναίσθητα άρχισαν να εμφανίζονται εικόνες από την Αθήνα.
Είχαν μείνει μόλις δυο 24ωρα ακόμα διαθέσιμα.Θα έπρεπε πάρουμε το καράβι και να γυρίσουμε πίσω.. σύντομα.

Μα τι λέω????

Αυτές τις σκέψεις θα έπρεπε να τις κάνω στο κρεβάτι μου στην Αθήνα και να φαντάζομαι την βόλτα της ζωής μου , όχι να κάθομαι εδώ, ακριβώς πανω στο όνειρο μου και να σκέφτομαι το αντιθέτο!


Έτσι και με θετικές σκέψεις πλέον το πρωινό μας βρήκε ξεκούραστους και ορεξάτους.

Εχτες φτάσαμε όταν είχε πλέον σκοτεινιάσει και δεν είχαμε εικόνα της γύρω περιοχής.

Ο Γιώργος άνοιξε το παράθυρο, πλυμηρησε από χρώματα με μιας όλο το δωμάτιο.





κατεβήκαμε κάτω να φορτώσουμε τις βαλίτσες και να χαζέψουμε λίγο το μέρος..







Η θεά από εκεί που βρισκόμασταν ακόμα πιο επιβλητική .





Η κλασική εικόνα με τα μοβ λουλούδια σιγά μην έλειπε και απο εδω!





Η ώρα ομως πέρασε και έπρεπε να φύγουμε για τον επόμενο προορισμό μας..






την λίμνη Garda...

[sgianno]

Η θερμοκρασίες σήμερα είναι αρκετά υψηλές με αποτέλεσμα η οδήγηση να γίνετε πιο κουραστική. ωστόσο πολύ γρήγορα η λίμνη εμφανίστηκε μπροστά μας.










Η λίμνη Γκαρντα πρέπει να είναι πολυσύχναστο μέρος για τους ιταλους. Αρκετός κόσμος , πολλά μαγαζιά και πολύ κίνηση.
Ολα πεντακάθαρα και πολύ προσεγμένα, μπορει να μην εχουν τις θάλασσες μας ή τα νησιά μας αλλα αυτο που εχουν το φροντίζουν και το εκμεταλλεύονται μια χαρά!




Από το βουνα και τις πεδιαδες βρεθήκαμε σε μια κατακλυσμένη απο κόσμο λιμνη.
Είχαμε φροντίσει να κλείσουμε το δωμάτιο που θα μέναμε την νύχτα αλλα θα έπρεπε να παμε απο την αλλη μεριά της λιμνης. Νομίζαμε οτι ειναι κοντά αλλά είχαμε πέσει έξω. Παρ΄ολα αυτα
η θέα μας αποζημίωσε για ακόμη μια φορά...



ποδηλάτες...




wind σερφερς




και μοτο τουριστες







Τελικά μετά απο σχεδόν δυο ώρες φτάσαμε στο ξενοδοχειο που θα μέναμε το βραδύ.





αρκετά κουρασμένοι από τον καυτο ήλιο το μονο που θέλαμε ειναι ενα δροσερό μπάνιο και μια παγωμένη μπύρα.
Τα δωμάτια ΤΕΡΑΣΤΙΑ , μιλάμε για ολόκληρο σπίτι στην διάθεση μας.

Ο Γιώργος με την ειρήνη πετάχτηκαν να πάρουν τα απαραίτητα ενώ εμείς τους περιμέναμε στην πισίνα του φιλικότατου ξενοδοχείου.
Πόσο μπορεί να λείψει το υγρό στοιχειό απο τον Ελληνα τον Αυγουστο??? Νομίζω όλοι φανταζόμαστε.



η μερα τελιωσε με μπυριτσα και κουβεντούλα στην βεραντα και με τον κλασικο διαγωνισμό φωτογραφίας που κάνουμε μεταξύ μας , έπαθλο η πρώτη θέση στο αλμπουμ των καμμένων φιλμ .






συνεχίζεται ...

[sgianno]

Ξημέρωσε το τελευταίο 24 του ταξιδιού μας...






Σήμερα το πρόγραμμα δεν έχει πολλά χιλιόμετρα, κοντά στα 90 μόνο.
θα μέναμε λίγο έξω από την Vicenza , έτσι η Βενετιά θα είναι διπλά μας και το πρωί χωρίς να αγχωθούμε θα έχουμε αρκετό χρόνο για να την δούμε.

Η αλήθεια είναι πως θα θέλαμε να μείνουμε και σήμερα στο ίδιο ξενοδοχείο αλλά λόγο της καλοκαιρινής περιόδου δεν υπήρχε δωμάτιο ούτε για δείγμα. οπότε Vicenza!

θα χαζέψουμε άλλη μια πόλη σκεφτήκαμε ,θα φάμε ,θα πιούμε, θα κάνουμε τις βόλτες μας και το πρωί Βενετία!

Δεν πέρασε μια ώρα και είχαμε φτάσει κιόλας στο ξενοδοχείο , υπεροχή μεγάλη πισινά με υδρομασάζ, ελάχιστος έως καθόλου κόσμος...







πόσο όμως να μείνεις στο ξενοδοχείο?

----πάμε Vicenza για φαγητό και ποτό?

----πάμε!

Φτάνοντας στην πλατεία παρατηρήσαμε πως δεν υπήρχε άνθρωπος, ζωή πουθενά.
συνεχίσαμε παρακάτω διασχίζοντας κάθετα ολόκληρη την πόλη, άνθρωπος πουθενά και πάλι,τα καταστήματα κλειστά !!τι έγινε ρε παιδιά ,τι έπαθαν εδώ πέρα?

Με δυσκολία βρήκαμε και φάγαμε στα McDonalds ενός εμπορικού που υπολειτουργούσε.

Τελικά εφόσον γυρίσαμε ξενερωμένοι στο ξενοδοχείο μάθαμε από έναν Ιταλό που έκατσε να πιει ένα ποτό μαζί μας ότι η πόλη τον Αύγουστο κλείνει!

Ναι κλείνει, βάζει λουκέτο και πάει διακοπές.

τόσο απλά. υπερβολικό να το ακούς, μελαγχολικό να το βλέπεις.

Μην αδικούμε την πόλη όμως, είναι βράδι, καλοκαίρι και είναι κλειστεί. Δεν έχουμε άποψη, ουσιαστικά δεν την είδαμε.

Δεν είχε κάτι άλλο να κάνουμε, ύπνος νωρίς σχετικά και το πρωί Βενετία και μετά καράβι και πίσω,

μα πως περνάει έτσι ο χρόνος......

[lepanto]

Αρχική Δημοσίευση από sgianno

Guys με όλο το σεβασμό προς το forum κανω ενα pause και ρωταω , μηπως ενοχλει που μοιραζομαι εδω το ταξιδιωτικο μου μαζι σας χωρις να εχω σχεση με bmw? να συνεχισω?

Φίλε είσαι καταπληκτικός γράψε διψαμε για τέτοια όμορφα ταξίδια κ είναι πολύ όμορφο να τα μοιραζόμαστε σου εύχομαι να περνάς πάντα έτσι καλά κ να απολαμβάνεις χλμ

[siraxanz]

Σταύρο, τνχ για το μοιρασμα του ταξιδιού,
πολύ όμορφη περιγραφή,

τό έχεις

και στα επόμενα σου λέω

[sgianno]

Γαμώτο!!!

Έφτασε αυτή η ριμάδα τελευταία μέρα $#Τ%$%&%^ , μα πότε πρόλαβε? ποτέ περάσαν τόσες μέρες? σαν εχτές δεν κουμπώναμε τις βαλίτσες για να έρθουμε εδώ?
Σαν εχτές δεν ανοίγαμε τους χάρτες για να σχεδιάσουμε τις διαδρομές? Πάλι χάσαμε την αίσθηση του χρόνου?
Ρουφήξαμε το ταξίδι μονορούφι σαν ένα ποτήρι νερό, αλλά όσο και να σε ξεδιψάσει , όσο και να δροσιστείς είναι θέμα χρόνου να διψάσεις ξανά με το ίδιο παθός και την ίδια ένταση.

αρκετά όμως!
ας βάλουμε το κερασάκι στην τούρτα μας,έχουμε ακόμα 3-4 ώρες μέχρι να σαλπάρουμε, πάμε να θαυμάσουμε την μοναδική Βενετιά .. άλλωστε το τελείωμα είναι το ίδιο σημαντικό με την αρχή και παράλληλα η τελευταία ανάμνηση...

Φτάσαμε στην Βενετιά με αργούς ρυθμούς , θέλαμε να απολαύσουμε την διαδρομή .Ο Γιώργος, σβέλτος οδηγός συνήθως είχε τρελαθεί από τον χαμηλό ρυθμό που πηγαίναμε..
σορρυ φιλαράκι αλλά εσύ είπες να πάμε χαλαρά εχτές που πίναμε τα ποτάκια στο ξενοδοχείο.
Είπαμε! θα απολαύσουμε την διαδρομή. χε χε

Φτάσαμε στην Βενετιά κάτω από τον αρκετά καυτό ήλιο και την πολύ κίνηση. θέλαμε επείγοντος να βγάλουμε τον εξοπλισμό και να βάλουμε κάτι ποιο ελαφρύ ώστε να περπατήσουμε με την άνεση μας.

Μπροστά μας είδαμε ενα παρκινγ, ανακουφισμένοι τρέξαμε προς αυτο για να αφήσουμε τις μηχανές και να πάρουμε το τρενάκι για να μας πάει μέσα στην Βενετια.
και ξαφνικα!
STOP, δεν επιτρέπονται τα μηχανάκια στο πάρκινγκ λέει ο κύριος! Περνούμε την κρυάδα και τα νεύρα πακέτο για το σπίτι και αφήνουμε τις μηχανές σε ενα δημόσιο ανοιχτό χώρο που είχε και άλλες εκεί και ο θεός βοηθός.

το τρενάκι μας πήγε στο μέρος όπου θα περνάμε το θαλάσσιο λεωφορείο η όπως αλλιώς λέγεται.

βγάλαμε εισιτήρια , μπήκαμε μέσα και η φωτογραφικές πήραν φωτιά για μια ακόμη φορά.




χαμός μέσα στο λεωφορείο, τουρίστες, μαθητές, ντόπιοι....





Η Βενετία είναι πραγματικά ξεχωριστή.
















παιδιά!! να η στάση που κατεβαίνουμε !!





συνεχίζεται..

[sgianno]

Kατεβήκαμε στη στάση San Marco.

Tόσο πολύ κόσμο μαζεμένο χωρίς ιδιαίτερο λόγο δεν έχω ξαναδεί , η Βενετία πρέπει να έχει τους περισσοτέρους τουρίστες καθημερινά από όλα τα μέρη του κόσμου.

Λογικό αν αναλογιστούμε οτι κάθε γωνιά της είναι και μια φωτογραφία...













Μετά από αρκετό περπάτημα σταματήσαμε για τον απαραίτητο καφέ.

Καφέ είπα ,σίγουρα?



ναι καλά βλέπετε... απλά σε αυτές τις τιμες προσθέστε και αλλα 12 ευρώ το ατομο για την Live μουσική που έιχε το μαγαζι....

Εγερθητο!!

Τελικά κάτσαμε λίγο παρακάτω σε ενα λιγότερο διαγαλαξιακό μαγαζάκι και απολαύσαμε τον καφε μας.

[sgianno]

Η ώρα πέρασε γρήγορα και εμείς έπρεπε να πάμε προς το καράβι του γυρισμού.
Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Στεναχώρια, χαρά , λύπη, κούραση.. όλα μαζί ένας κόμπος στο λαιμό μας.

Έσκυψα το κεφάλι και με ένα τρελό κοντράστ συναισθημάτων κοίταξα τα αυτοκόλλητα που είχα συγκεντρώσει ...τα αυτοκόλλητα που μαρτυρούσαν το ταξίδι μας και τα όσα είχαμε περάσει και παράλληλα το καράβι του γυρισμού απέναντι μου.




Γύρισα πίσω να δω τον Γιώργο , μια εικόνα χίλιες λέξεις....










Χωρίς πολλά πολλά μπήκαμε στο καράβι και πήραμε τον δρόμο του γυρισμού... το ταξίδι είχε φτάσει στο τέλος του και επίσημα.

Ήταν μια Φανταστική εμπειρία για όλους μας!

[sgianno]

Λίγες μέρες μετά δεν άντεξα, βρέθηκα στον Αι Γιαννή Ρωσο, παρέα μου ένας ελληνικός καφές...

αναπολούσα όλο αυτό που ήταν πλέον μια ανάμνηση.




ευχαριστώ πολύ.

Σταύρος.

[spitiko]

Αντε και στο επόμενο με το καλο. Τα tiger δεν μασάνε.