Το "παράπονο" ενός απολυμένου ...

[Capitain]

Αρχική Δημοσίευση από ARGI

Λεό, δυστηχώς ομίλησες για μία άλλη φορά ΟΡΘΑ!!!
Συγγενικό άτομο, όταν απολύθηκε από την εργασία του, στα πλαίσια μείωσης προσωπικού, έπαθε μελαγχολία !!! Λάληλε !!!
Μάλλον πρέπει να είναι ένα από τα χειρότερα συναισθήματα που μπορεί να νοιώσει κάποιος μετά τον θάνατο...!!!!
Μιας και αυτό το πράγμα είναι επαγγελματικός θάνατος..!!!
(Ο δικός μου, έκανε αρκετό καιρό να συνέλθει, ήταν ράκος!!!)

Έτυχε και σε μένα να με αδειάσουν ένα χειμώνα και εφόσον είχε προηγηθεί διαφορετική συμφωνία επί αυτού...
Ήξερα ότι ήταν ψιλολαμόγιο αλλά ήτο πειστικός και τον είχα πιστέψει καθώς περιμένω από τους άλλους την ίδια ποιότητα και ειλικρίνεια λόγου με αυτή που προσφέρω... Όταν κατάλαβα ότι έπεσα σε λαμόγιο κι ότι είχα πέσει έξω στις προσδοκίες μου, ήταν αργά για μένα, έμεινα ένα χειμώνα άνεργος...
Εφτασα σε περίεργα σημεία, που δεν περίμενα ούτε εγώ αλλά ούτε και οι γύρω μου... Και στενοχώρια, και σκέψεις βιαιες, (και ψιλοπράξεις )....
Στο τέλος πήγα σε δικηγόρο που έτυχε να είναι ξαδέρφη μου και έτυχε να είναι απο τις καλύτερες στα ναυτικό εργατικό δίκαιο στον Πειραιά...Τυχαίο? η όλα εδώ πληρώνονται?
Του τα πήρα στο πολλαπλάσιο κι έμαθα να μην υπολογίζω κανένα αφεντικό συναισθηματικά από δω και πέρα εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων...
Και μέχρι τώρα καλά μου έχει πάει...