Καταραμένη ξενιτιά.

[mjtir]

Πάνε τέσσερις μήνες που δεν είχα δει το μωρό μου και στην πρώτη μας συνάντηση μετά από τόσο καιρό δεν κρατιόμουνα.

Πρώτη μου κίνηση να τσεκάρω την μπαταρία .

Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος , η Odyssey δεν κατάλαβε από χειμώνα , η ένδειξη στο βολτόμετρο επιβεβαίωνε την φήμη της .

Πρώτη μιζιά και ο κινητήρας κοκαλώνει σε κλάσματα και σβήνει .

Διατηρώ την ψυχραιμία μου και δοκιμάζω ξανά μετά από ένα λεπτό με τα ιδία αποτελέσματα .

Μετά από δέκα προσπάθειες κρύος ιδρώτας με λούζει αλλά δεν τα παρατάω.

Στην ενδέκατη χαϊδεύω και λίγο το γκάζι και να που ζωντανεύει - για λίγο όμως…

Η δωδεκάτη είχε μεγαλύτερη επιτυχία αλλά ο ήχος απείχε πολύ από τον βελούδινο που με είχε συνηθίσει ενώ ένα κοπάνημα επέμενε να βγαίνει.

Τι λέτε να δοκιμάσω για δέκατη τρίτη που είναι γουρσούζικη η να αποφύγω τελείως την προσπάθεια ?