Ιστορίες μικρής καθημερινής τρέλλας...

[Kimwnas]

Σήμερα έπρεπε να πάω στην ΔΕΗ Καλλιθέας για μια δουλειά.
Καθ΄οδόν και πλησιάζοντας το κτήριο έχω μπροστά μου έναν τυπάκο (μεσήλικα) μέσα σε ένα κυριλλέ τουτού ο οποίος αφ' ενος δεν είχε ανακαλύψει ακόμα τα φλάς αφ' ετέρου αποφάσισε να πετάξει το τσιγάρο του χαρακτηριστικά απο τα παράθυρο.
Φτάνοντας τον έχω περάσει και βλέπω ένα κενό στα παρκαρισμένα όπου και βάζω την μηχανή. Πίσω μου ακριβώς είναι ο τυπάκος ο οποίος προφανώς πήγαινε και αυτός στην ΔΕΗ και μου κάνει νόημα να ανεβάσω την μηχανή στο πεζοδρόμιο για να παρκάρει.
Κατεβαίνω πάω στο παράθυρο του και (σχετικά) ευγενικά του λέω ότι για το τσιγάρο και μόνο που πέταξε απο το παράθυρο δεν την πάω πουθενά και φεύγω.

Αποτέλεσμα, απλά ο τύπος το άφησε διπλοπαρκαρισμένο (σε ένα πολύ στενό δρόμο) αλλά εμένα μου έφτιαξε η μέρα για κάποιο λόγο.

Και να πώ ότι μπορεί να φανεί αψυχολόγητο, ότι σιγά του "έκλασα μια μάντρα", αλλά μέσα μου έχω πλέον κουραστεί να βλέπω γύρω μας πράγματα που τα θεωρούμε "φυσιολογικά" και να τα περνάμε στο ντούκου...

Έτσι μου βγήκε, έτσι έκανα, και πραγματικά ένοιωσα λίιιγο καλύτερα...

Σόρρυ για την πολυλογία, απλά ήθελα να το μοιραστώ...