Κυνηγώντας τη Dommie...

[paschalis]

Μ.Τριτη πρωι βαραει το τηλεφωνο εξω απο τα Φουρνα.
Οταν στριβω δεν απαντω σκεφτομαι.
Πριν τη Δομνιστα αραζω στην ακρη ν ακουσω και να δω το ποταμι
που κανει τρελες με το φως και βλεπω την οθονη.
Μπιλαρας.
Πολλες φορες αφηνω τον καλουντα να ματα-επιχειρησει αλλα οχι τωρα.
Ελα μου λεει ποτε φευγεις?
Βασει προγραμματος σε λιγο αλλα ειμαι ηδη στη Δομνιστα φιλε.
Βρηκα νυφη στην Πατρα ρε συ κι ελεγα να παμε μαζι
για να την παρουμε κι απο κει να παμε στον καφε της Ξανθής!
Ειμια φορτωμενος ρε φιλε με τριπλετα, κρανη για τις γυναικες
κι αλλα αστεια οπως λαμπαδες κλπ.
Θα τα επαιρνα στην πλατη μου λεει κι εκει καταλαβα
πως βαρεσε για αλλη μια φορα φλεβα ο κυνηγος.
Κλεισαμε εριξα μια ματια τριγυρω και συνεχισα
με το μυαλο για λιγο στην μπλε αμερικανα
με το wiseco και την ανυπαρκτη ζωη.
Καλως να ορισει φιλε και καλως να ενηλικιωθει!!