
Λίγα χιλιόμετρα μετά το Skovorodino και αφού πέρασα το Bolshoy Never, αποχαιρέτησα τον AH6 (ο Asian Highway που ενώνει τη Νότια Κορέα με τη …Λευκορωσία!) και την άσφαλτο. Ο χωματόδρομος δεν είναι τίποτα το σπουδαίο για να σου προκαλέσει ανησυχία, το μήκος του μόνο μου δημιουργούσε έναν προβληματισμό, από τη Βενετία ίσαμε το Narvik, ένα πράγμα. Ήταν ο βασικός στόχος του ταξιδιού μου το Magadan, δεν υπήρχε περίπτωση να γυρίσω πίσω, τουλάχιστον όχι «αμαχητί»! Alea jacta est.

Αυτοκόλλητα είχα πολλά, περίσσεψαν κιόλας…

Η Tynda είναι η πρώτη έκπληξη του M56. Μια μεγάλη πόλη εν μέσω χωματόδρομου, είναι κάτι που δεν το βλέπουμε στη Δύση.

Ήταν νωρίς για να σταματήσω και συνέχισα βόρεια…

…μέχρι το Neryugri, που με υποδέχτηκε με τα όμορφα χρώματα του ηλιοβασιλέματος.

Διανυκτέρευσα στο gostinica RELAX. Μεγάλα τμήματα ασφάλτου υπάρχουν κοντά στις πόλεις, αλλά και σύγχρονος αυτοκινητόδρομος μέχρι το Yakutsk είναι υπό κατασκευή.