Μονοήμερη κοπάνα στα πέριξ

[forester]

Αφού φάγαμε στον ξάδερφο του Νότη (lepanto), με προσοχή βέβαια, γιατί είχαμε και 3 ώρες δρόμο ακόμη....,
την κάνουμε στα γρήγορα για Λιδωρίκι - Ερατεινή- Γαλαξείδι - Ιτέα.
Το κομμάτι Αθ. Διάκος - Λιδωρίκι, δεν το είχα κάνει ποτέ.
άξιζε με το παρπάνω, τόσο οδηγικά, όσο και από φύση, τοπία και χρώματα.
Το χωριό Συκέα, πανέμορφο, γραπωμένο στα βράχια της δυτικής Γκιώνας, η οποία δεσπόζει επιβλητικά και σε κάνει να νοιώθεις δέος!
Αθάνατα Ελληνικά βουνά!!!!!
Από αυτό το τοπίο δεν έχω φώτο. Το αϊφόνι δεν απεικόνιζε τίποτα από το μεγαλείο που είχαμε μπροστά μας. Στεναχωρήθηκα που δεν είχα μια μηχανή της προκοπής, μ έναν ευρυγώνιο.....

Τες παν.....
Παμ' παρακάτ'


Φτάνοντας Ερατεινή,κι ενώ ο ηλιάτορας έπιαζε με την πάρτη μας


βλέπουμε αυτό το δρόμο:





Ώπα μάγκα λέω!!!!
Το στροφιλίκι Ερατεινή-Πέντε Όρια - Γαλαξείδι έγινε πιστάρα!!!!
Πάμεεεε γεράααα


Μπααααααα

Αυτή η δρομάρα κράτησε για δυο -τρια χιλιόμετρα σε ισουψή, με αδιάφορες καμπές....
Το κακό είναι ότι κόπηκε τόσο απότομα που κόντεψα να φύγω ίσα στην δεξιά κλειστή κατηφορική που ακολουθούσε
Ο λόγος ήταν τα χρώματα και ο φωτισμός εκείνη την ώρα. Τον κατάμαυρο δρόμο διαδεχόταν χωρίς άλλη προειδοποίηση ο παλιός, ξασπρισμένος, μόλις 50 μέτρα πριν την κλειστή δεξία κι ίσα μπροστά μας το χαος.... Να πέφτεις 3 μεροκάματα και να μην φτάνεις στον πάτο

Νταξ, ξαφνιάστηκα κι έπεσα στα φρένα και δυο κατεβάσματα από την 4η και 130 που είχα στη δρομάρα και στρίψαμε μια χαρά. απλά το ξάφνιασμα ήταν αρκετό, διότι ο δρόμος φαινόταν να συνεχίζει ευθεία και αριστερά σε καμπή, αλλά μόλις έφτανες εκεί που αλλάζει η άσφαλτος, έβλεπες την αλήθεια Κλειστή δεξιά
Ας είναι καλά τα φρέσκα NEXT, τα άψογα φρένα και το ABS!

Προς γνώση...