Στη φυλακή γιατί σκότωσε τον κλέφτη !!!

[z_atomic]

εγω πέτυχα τον διαρρήκτη όταν πλησίαζα απο τη μεριά του συνοδηγου το αυτοκίνητο μου. Όπως πλησίαζα χωρίς να μπορώ να δω τη θέση του οδηγού, βλέπω ανοιχτό το φως της καμπίνας. Κατευθείαν σκέφτομαι πόσο Μ@@@@ς είμαι που ξέχασα το φως ανοιχτό πάλι και θα έχω πρόβλημα με μπαταρία. Πλησιάζοντας όμως ακριβώς στο παράθυρο του συνοδηγού βλέπω ένα κ@@@ολη να ψαχουλεύει κάτω από το cd player. Όπως είπε κ ο frits εκείνη τη στιγμή δεν ξέρεις πως θα αντιδράσεις. Εμένα μου γύρισαν μάτια και μυαλά μονομιάς. Δεν μπορούσα να ελέγξω την κατάσταση μου ούτε κατά διάνοια παρόλο που δεν διακρίνομαι για παρορμητικότητα. Χωρίς λοιπόν να σκεφτώ του φωνάζω "παλιοπ@@στη θα σε γ@@ησω". Ίσως το ότι φώναξα να με έσωσε. Ο τύπος (γύρω στα 25) σαστίζει όπως είχα σαστίσει κ γω όταν τον πρωτοείδα. Μέχρι να κάνω το γύρο του smart αυτός είχε αφήσει το cd είχε αρπάξει το κατσαβίδι επιδεικτικά στα χέρια και άρχισε να τρέχει. Εγώ συνεχίζοντας ως άμυαλος έτρεξα με όση δύναμη είχα να τον πιάσω. Ευτυχώς ο φόβος δίνει ταχύτητα στα πόδια κ ο τύπος έσπασε το ρεκόρ στα 200. Δεν πιανόταν (εκανα στίβο σπριντ για αρκετά χρόνια πιο μικρός) με τίποτα.
Πιο μετά όταν ηρέμησα σκέφτηκα πόσο απερίσκεπτα ενήργησα. Ο τύπος ήταν τόσο αποφασισμένος για τα πάντα. Να χτυπήσει, να σκοτώσει αρκεί να σωθεί.
Εγώ νομίζω ότι όσο και οργή να αισθανόμαστε όταν βρισκόμαστε σε τέτοια κατάσταση, πρέπει να γυρνάμε το διακόπτη στο calm mode και να διαχειριζόμαστε την κατάσταση με ψυχραιμία. Μην υπολογίζετε λεφτά και είδη αξίας. Ολα αυτα θα είναι άχρηστα αν πεθάνεις ή αν πάθεις ανεπανόρθωτες βλάβες.
Από την άλλη αν σου επιτεθεί δεν έχεις επιλογή κ ας πας φυλακή. Προστατεύεις τη ζωή σου έστω και με το θάνατό του αν δεν μπορείς να το αποφύγεις.
Τώρα για το συγκεκριμένο συμβάν νομίζω ότι πρώτα ο νομοθέτης και μετά ο δικαστής χρειάζεται να ζήσουν μια παρόμοια κατάσταση για να αντιληφθούν το λάθος του νόμου.
Οι δικαστές σε άλλες περιπτώσεις ξέρουν να κάνουν τα στραβά μάτια, να ερμηνεύουν το νόμο όπως θέλουν και να συγχωρούν χειρότερα αδικήματα.
Αυτό για κάποιους που λένε ότι οι δικαστές δεν φταίνε. Φταίνε που οι απεργίες που κάνουν αφορούν μόνο τις αυξήσεις στους μισθούς τους και όχι το λειτούργημά τους. Αυτή είναι η αλήθεια. Απεργία μόνο για λεφτά. Κι ας πηγαίνουν όλά τα άλλα από το κακό στο χειρότερο.
Και για να μην κοροιδευόμαστε στην αστυνομία μου είπαν ότι ευτυχώς που δεν τον πρόλαβα για ακόμη και αν δεν πάθαινα τίποτα και τον συλλαμβάναμε, θα πήγαινε αυτόφορο, μετά εισάγγελέα ορίζεται ημερομηνία δικης και μετά σπίτι του και πιθανόν κάποια στιγμή σπίτι μου για αντίποινα.
Ζούμε σε ένα Γ@@@@νο κράτος χειρότερο και από κράτη μέσης ανατολής.

[gandreas]

Αρχική Δημοσίευση από z_atomic

εγω πέτυχα τον διαρρήκτη όταν πλησίαζα απο τη μεριά του συνοδηγου το αυτοκίνητο μου. Όπως πλησίαζα χωρίς να μπορώ να δω τη θέση του οδηγού, βλέπω ανοιχτό το φως της καμπίνας. Κατευθείαν σκέφτομαι πόσο Μ@@@@ς είμαι που ξέχασα το φως ανοιχτό πάλι και θα έχω πρόβλημα με μπαταρία. Πλησιάζοντας όμως ακριβώς στο παράθυρο του συνοδηγού βλέπω ένα κ@@@ολη να ψαχουλεύει κάτω από το cd player. Όπως είπε κ ο frits εκείνη τη στιγμή δεν ξέρεις πως θα αντιδράσεις. Εμένα μου γύρισαν μάτια και μυαλά μονομιάς. Δεν μπορούσα να ελέγξω την κατάσταση μου ούτε κατά διάνοια παρόλο που δεν διακρίνομαι για παρορμητικότητα. Χωρίς λοιπόν να σκεφτώ του φωνάζω "παλιοπ@@στη θα σε γ@@ησω". Ίσως το ότι φώναξα να με έσωσε. Ο τύπος (γύρω στα 25) σαστίζει όπως είχα σαστίσει κ γω όταν τον πρωτοείδα. Μέχρι να κάνω το γύρο του smart αυτός είχε αφήσει το cd είχε αρπάξει το κατσαβίδι επιδεικτικά στα χέρια και άρχισε να τρέχει. Εγώ συνεχίζοντας ως άμυαλος έτρεξα με όση δύναμη είχα να τον πιάσω. Ευτυχώς ο φόβος δίνει ταχύτητα στα πόδια κ ο τύπος έσπασε το ρεκόρ στα 200. Δεν πιανόταν (εκανα στίβο σπριντ για αρκετά χρόνια πιο μικρός) με τίποτα.
Πιο μετά όταν ηρέμησα σκέφτηκα πόσο απερίσκεπτα ενήργησα. Ο τύπος ήταν τόσο αποφασισμένος για τα πάντα. Να χτυπήσει, να σκοτώσει αρκεί να σωθεί.
Εγώ νομίζω ότι όσο και οργή να αισθανόμαστε όταν βρισκόμαστε σε τέτοια κατάσταση, πρέπει να γυρνάμε το διακόπτη στο calm mode και να διαχειριζόμαστε την κατάσταση με ψυχραιμία. Μην υπολογίζετε λεφτά και είδη αξίας. Ολα αυτα θα είναι άχρηστα αν πεθάνεις ή αν πάθεις ανεπανόρθωτες βλάβες.
Από την άλλη αν σου επιτεθεί δεν έχεις επιλογή κ ας πας φυλακή. Προστατεύεις τη ζωή σου έστω και με το θάνατό του αν δεν μπορείς να το αποφύγεις.
Τώρα για το συγκεκριμένο συμβάν νομίζω ότι πρώτα ο νομοθέτης και μετά ο δικαστής χρειάζεται να ζήσουν μια παρόμοια κατάσταση για να αντιληφθούν το λάθος του νόμου.
Οι δικαστές σε άλλες περιπτώσεις ξέρουν να κάνουν τα στραβά μάτια, να ερμηνεύουν το νόμο όπως θέλουν και να συγχωρούν χειρότερα αδικήματα.
Αυτό για κάποιους που λένε ότι οι δικαστές δεν φταίνε. Φταίνε που οι απεργίες που κάνουν αφορούν μόνο τις αυξήσεις στους μισθούς τους και όχι το λειτούργημά τους. Αυτή είναι η αλήθεια. Απεργία μόνο για λεφτά. Κι ας πηγαίνουν όλά τα άλλα από το κακό στο χειρότερο.
Και για να μην κοροιδευόμαστε στην αστυνομία μου είπαν ότι ευτυχώς που δεν τον πρόλαβα για ακόμη και αν δεν πάθαινα τίποτα και τον συλλαμβάναμε, θα πήγαινε αυτόφορο, μετά εισάγγελέα ορίζεται ημερομηνία δικης και μετά σπίτι του και πιθανόν κάποια στιγμή σπίτι μου για αντίποινα.
Ζούμε σε ένα Γ@@@@νο κράτος χειρότερο και από κράτη μέσης ανατολής.

[hris]

Αρχική Δημοσίευση από z_atomic

....στην αστυνομία μου είπαν ότι ευτυχώς που δεν τον πρόλαβα για ακόμη και αν δεν πάθαινα τίποτα και τον συλλαμβάναμε, θα πήγαινε αυτόφορο, μετά εισάγγελέα ορίζεται ημερομηνία δικης και μετά σπίτι του και πιθανόν

κάποια στιγμή σπίτι μου για αντίποινα.
Ζούμε σε ένα Γ@@@@νο κράτος χειρότερο και από κράτη μέσης ανατολής.

Γ@μ@μ@ν@ κράτος.
Από παντού μπάζει

[griv_gs]

Αρχικά στα 77 δεν φυλακίζεσαι. Προβλέπεται από την νομοθεσία.

Πιστεύω ότι με τον παππού έπαιζαν και άλλοι παράμετροι που εμείς δεν τους ξέρουμε.

Και οι δικαστές ζουν δίπλα μας, και αυτοι ξέρουν τι γίνεται.

Αν μπει καποιος στο σπίτι σου βέβαια και θα το προστατέψεις.
Στα πλαίσια της άμυνας και σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας και την αρχή της αναλογίας των όπλων.

Το πρώτο είναι κατανοητό. Έχεις δικαίωμα να αμυνθείς για την ζωή σου και την ζωή τρίτου και ο νόμος δικαιολογεί και ανθρωποκτονία αν είναι ο μόνος τρόπος να γλιτώσεις την ζωή σου ή την ζωή τρίτου.

Η αρχή αναλογίας των όπλων λέει ότι αν ο ένας κρατάει σουγια και έσυ τον γαζώσεις με υποπολυβόλο είσαι λάθος.
Αλλα΄και αυτό είναι υπο συζύτηση γιατί αν είχει σουγιά , είναι ιδιαίτερα σωματώδης και σε έχει κλείσει σε μια γωνία του σπιτιου και εσύ τον σκοτώσεις με υποπολυβόλο, μην μπορώντας με κάτι άλλο, είσαι στα όρια της άμυνας.

Επίσης, όταν πας στο δικαστήρια και κληθείς και πεις ότι, μπήκε σπίτι μου και κρατούσε κουζινομάχαιρο γι' αυτό τον σκότωσα με ένα κουζινομάχαιρο που βρήκα, κανένα δικαστήριο δεν θα σε δικάσει.
Ποιος θα βρεθεί να πει ότι ο κλέφτης δεν κρατούσε κουζινομάχαιρο?
Κανένας και η αμφιβολία πάντα υπέρ του κατηγορομένου.

Αν τον σκοτώσεις με την καραμπίνα στην πλάτη και απόσταση 30 μέτρων από την βαλιστική, θα πει ότι ο δράστης έφευγε και εσύ του αφαίρεσες την ζωή. Και εδώ μιλάμε για την αρχή της αναλογικότητας.

Αυτή λέει ότι δεν πρέπει να προκαλέσεις μεγαλύτερο κακό στον δράστη απο αυτή που θα επιφέρει ο ίδιος. Δηλαδή δεν πρέπει να αφαιρέσεις την ζωή του για να προστατέυσεις τα χρήματά σου, γιατί η ανθρώπινη ζωή έχει μεγαλύτερη αξία από τα αντικείμενα.

Τα πάντα ξαναλέω είναι θέμα δικαστηρίου. Κανένα δεν θα σε βάλει φυλακή, αν έκανες ανθρωποκτονία εφαρμόζοντας τις παραπάνω αρχές.

Και επείδή κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, υπάρχει και η αρχή της ηθικής απόδειξης, σύμφωνα με την οποία, οι δικαστές, μπορούν ανεξάρτητα των στοιχείων, να στηρίξουν την απόφασή τους και σε προσωπική εκτίμηση.

Το μόνο κακό είναι η ψυχολογική ταλαιπωρία.
Πως θα νιώθεις μετά την αφαίρεση ζωής και ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΕΜΠΕΡΔΕΨΕΙΣ. Αυτό είναι το πρόβλημα με τα δικαστήρια. Θα κληθείς και θα ξανακληθείς και όταν βγει επιτέλους απόφαση θα έχεις κουραστεί πολύ που θα αναθεματίζεις.

Το ίδιο ισχύει και όταν δικάζεται ένας κλέφτης.
Μέχρι να βγει απόφαση, χάνεται η αμεσότητα της πράξης και της τιμωρίας με αποτέλεσμα να δίνεται η εντύπωση της ατιμωρησίας.

Ελπίζω να μην κούρασα

[tellis]

Αρχική Δημοσίευση από grivgs

Αρχικά στα 77 δεν φυλακίζεσαι. Προβλέπεται από την νομοθεσία.

Πιστεύω ότι με τον παππού έπαιζαν και άλλοι παράμετροι που εμείς δεν τους ξέρουμε.

Και οι δικαστές ζουν δίπλα μας, και αυτοι ξέρουν τι γίνεται.

Αν μπει καποιος στο σπίτι σου βέβαια και θα το προστατέψεις.
Στα πλαίσια της άμυνας και σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας και την αρχή της αναλογίας των όπλων.

Το πρώτο είναι κατανοητό. Έχεις δικαίωμα να αμυνθείς για την ζωή σου και την ζωή τρίτου και ο νόμος δικαιολογεί και ανθρωποκτονία αν είναι ο μόνος τρόπος να γλιτώσεις την ζωή σου ή την ζωή τρίτου.

Η αρχή αναλογίας των όπλων λέει ότι αν ο ένας κρατάει σουγια και έσυ τον γαζώσεις με υποπολυβόλο είσαι λάθος.
Αλλα΄και αυτό είναι υπο συζύτηση γιατί αν είχει σουγιά , είναι ιδιαίτερα σωματώδης και σε έχει κλείσει σε μια γωνία του σπιτιου και εσύ τον σκοτώσεις με υποπολυβόλο, μην μπορώντας με κάτι άλλο, είσαι στα όρια της άμυνας.

Επίσης, όταν πας στο δικαστήρια και κληθείς και πεις ότι, μπήκε σπίτι μου και κρατούσε κουζινομάχαιρο γι' αυτό τον σκότωσα με ένα κουζινομάχαιρο που βρήκα, κανένα δικαστήριο δεν θα σε δικάσει.
Ποιος θα βρεθεί να πει ότι ο κλέφτης δεν κρατούσε κουζινομάχαιρο?
Κανένας και η αμφιβολία πάντα υπέρ του κατηγορομένου.

Αν τον σκοτώσεις με την καραμπίνα στην πλάτη και απόσταση 30 μέτρων από την βαλιστική, θα πει ότι ο δράστης έφευγε και εσύ του αφαίρεσες την ζωή. Και εδώ μιλάμε για την αρχή της αναλογικότητας.

Αυτή λέει ότι δεν πρέπει να προκαλέσεις μεγαλύτερο κακό στον δράστη απο αυτή που θα επιφέρει ο ίδιος. Δηλαδή δεν πρέπει να αφαιρέσεις την ζωή του για να προστατέυσεις τα χρήματά σου, γιατί η ανθρώπινη ζωή έχει μεγαλύτερη αξία από τα αντικείμενα.

Τα πάντα ξαναλέω είναι θέμα δικαστηρίου. Κανένα δεν θα σε βάλει φυλακή, αν έκανες ανθρωποκτονία εφαρμόζοντας τις παραπάνω αρχές.

Και επείδή κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, υπάρχει και η αρχή της ηθικής απόδειξης, σύμφωνα με την οποία, οι δικαστές, μπορούν ανεξάρτητα των στοιχείων, να στηρίξουν την απόφασή τους και σε προσωπική εκτίμηση.

Το μόνο κακό είναι η ψυχολογική ταλαιπωρία.
Πως θα νιώθεις μετά την αφαίρεση ζωής και ΠΟΤΕ ΘΑ ΞΕΜΠΕΡΔΕΨΕΙΣ. Αυτό είναι το πρόβλημα με τα δικαστήρια. Θα κληθείς και θα ξανακληθείς και όταν βγει επιτέλους απόφαση θα έχεις κουραστεί πολύ που θα αναθεματίζεις.

Το ίδιο ισχύει και όταν δικάζεται ένας κλέφτης.
Μέχρι να βγει απόφαση, χάνεται η αμεσότητα της πράξης και της τιμωρίας με αποτέλεσμα να δίνεται η εντύπωση της ατιμωρησίας.

Ελπίζω να μην κούρασα

Respect