Χειμερινή περιπέτεια στα όρη του Βάλτου

[dan]

Η λάσπη όπου είναι παγωμένη γλιστρά και όπου είναι υγρή κολλάει !!



Τα Anakee με εξέπληξαν με την συμπεριφορά τους στη λάσπη . Με προσεκτικό γκάζι δεν κόλλησα πουθενά συν το ότι καθάριζαν γρήγορα . Καμία σχέση με τα Battle wing .



Νυχτώνει η θερμοκρασία πέφτει γρήγορα και ψάχνουμε να βρούμε μέρος να στήσουμε σκηνές .
Το ξωκλήσι είναι ότι πρέπει : στα 950 μ. , γρασίδι , νερό , και ανεμπόδιστη θέα μέχρι τον Αμβρακικό κόλπο !!



Αμέσως στήνουμε σκηνές



Για το κρύο η λύση είναι καλό ντύσιμο και....
λίγο μαγικό φίλτρο !!



Τον χειμώνα έχω δει τα ομορφότερα ηλιοβασιλέματα . Εδώ δύει στον Αμβρακικό .





Μένουμε σιωπηλοί να κοιτάμε . Παράλληλα βγαίνει φεγγάρι και η νύχτα γίνετε μέρα.
Μαγικά πράγματα.



Με το πέσιμο του ήλιου πέφτει η θερμοκρασία και διατάζω τον…μούτσο να ανάψει φωτιά γιατί αρχίζει να κάνει κρύο .. Ώρα για μάσα. Πρώτα μακαρονάκια για υδατάνθρακες και έπειτα χειροποίητα κεφτεδάκια για πρωτεΐνες .







Μετά από αρκετή ώρα αμπελοφιλοσοφίας και τσιπροποσίας , περασμένα μεσάνυχτα αποφασίζουμε να κοιμηθούμε. Η θερμοκρασία 3,5 κελσίου , πολύ καλά για χειμώνα.



Την άλλη μέρα ξυπνάμε αργά και παρά το κρύο απολαμβάνουμε την θέα και το πρωινό μας.
Ο Μήτσος ενθουσιασμένος με τον υπνόσακό του ζητάει πιο extreme καταστάσεις !!
Υπομονή Μήτσομ΄ μέχρι το βράδυ !!



Μαζεύουμε το τσαντίρι μας και ξεκινάμε . Ήλιος , κρύο , κρυστάλλινη ατμόσφαιρα , η διάθεση στα ύψη . Ο δρόμος κυκλώνει ένα μεγάλο οροπέδιο λιβάδι που περιβάλετε από δάσος και κινείται ισοϋψής γύρω από αυτό.