Doc, μια δύσκολη στιγμή για έναν, είναι δύσκολη για όλους μας!

[Doc]

λοιπόν...

χθες έπαιξα και πάλι τένις....
ναι, με ένα μικρό όγκο ακόμα στο στήθος, με δύο μεταστάσεις στην σπονδυλική, αλλά ξανά έπαιξα.
Βασικά ήθελα να επανέλθω πολύ αργά, σταδιακά, όπως επιβάλλεται. Για αυτό έλεγα για κάποιο δεκάλεπτο, δεκαπεντάλεπτο να αλλάξουμε μερικές μπαλιές, απλά να ανοίξει το χέρι, να χαρεί η καρδιά, να ..... και έγινε μία ώρα. Όχι, δεν την άντεξα κανονικά, στους ρυθμούς μου. Μα, μέχρι πρότινος κουραζόμουν με το περίπατο μέχρι την εξώπορτα, άρα απλά έγινε μία κάποια αρχή, ένα στατικό τένις. Ο Cris [με τον οποίο διοργανώνω το 24 ωρο - ΝΑΙ θα γίνει και φέτος, έτοιμο είναι!] καλού κακού την κοπάνησε στην Κέρκυρα για να μην τον καταπατήσω!

Έχω ακόμα αγώνα, όπως είπα, μάλλον αυτήν την εβδομάδα θα ξεκινήσει η ακτινοβολία, ΑΛΛΑ,
τίποτε σε αυτήν την ζωή δεν είναι τζάμπα, χωρίς να βρέξεις κ@λο ψάρια δεν θα πιάσεις, αυτό το ξέρουμε όλοι οι αθλητές και μαχητικοί μοτοσικλετιστές.

keep trying
don't give up
VENCEREMOS