Απίστευτο συναίσθημα!

[peterv]

τι να πει κανείς για την απελπισία που μοιράζεται με το τσουβάλι στις μέρες μας.....

η ψυχολογία λέει ότι το θύμα έχει δύο επιλογές :
ή
θα προσπαθήσει να αντιδράσει με όποιο τρόπο μπορεί , μέχρι και σε σημείο να κάνει κακό στον εαυτό του προκειμένου να μην συνεχίζεται η κακοποίηση ή και να θυσιαστεί προκειμένου να σώσει τους οικείους του...
ή
θα αποδεχθεί την κατάσταση και θα γίνει υποχείριο του θύτη (κάτι που συμβαίνει στις μακροχρόνιες κακοποιήσεις και μετά από μάταιες αντιδράσεις)

Αν καταφέρει με την αντίδρασή του και ξεφύγει από την κακοποίηση ή ο θύτης ελευθερώσει το θύμα κάποια στιγμή, μετά θέλει μακροχρόνια θεραπεία ο δεύτερος ώστε να πάρει ψυχική απόσταση από το συμβάν και να κατανοήσει "σωστά" τα όσα του συνέβησαν....
Σε περίπτωση που δεν γίνει η απαραίτητη ψυχοθεραπεία, το θύμα κινδυνεύει να ζήσει την υπόλοιπη ζωή του "ευνουχισμένη" και "αποστειρωμένη" σύμφωνα με τα βιώματά του ή και άκρως αντίθετα δηλαδή επιθετικά προσπαθώντας να εκδικηθεί τους εν δυνάμει θύτες σύμφωνα με τα "δικά του" κριτήρια.

Αυτό που λέω είναι ότι όλο αυτό που ζούμε σίγουρα θα περάσει στα παιδά μας και στα παιδιά των παιδιών μας με κάποιες συμπεριφορές. ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ για να ξεφύγουμε από όλο αυτό που ζούμε ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΣΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ. Επίσης αυτός που προσπαθεί να αυτοκτονήσει δεν είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ο αδύναμος, εξαρτάται γιατί το κάνει. Πολλοί ήρωες του 21 θυσιάστηκαν για την Ελλάδα μας, ακόμα και αυτός που έπεσε από την Ακρόπολη με την Ελληνική σημαία όταν πήγαν να την αποκαθηλώσουν οι Γερμανοί. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΞΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΛΛΑ Ο ΣΚΟΠΟΣ !!!! Το ανάποδο μοιάζει φασισμός....

θυμηθείτε την συμπεριφορά των γονιών μας όσοι έχουν κάποια ηλικία "έφαγες ? τι θα φάς ? ... να σου βάλω να φας ? ....να αδειάσεις όλο το πιάτο...κ.α." δεν είναι τυχαία η ξαφνική παχυσαρκία στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης που προέρχεται κυρίως από τα γεγονότα 60 χρόνων πίσω από την κατοχή και την έλλειψη του τότε φαγητού..... αλλά και τις διατροφικές συνήθειες που αποκτήσαμε αργότερα σε αντιστάθμισμα της έλλειψης αυτής.

Κρίμα να συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην μικρή Ελλαδίτσα , αλλά τι να πεί και η Λιβύη , η Αίγυπτος , το Ιρακ, η Συρία και τόσες άλλες χώρες που πληγώνονται χειρότερα από εμάς......

Μάριε πραγματικά εύχομαι να μην ξαναδείς και εσύ και όλοι οι άλλοι τέτοια περιστατικά από κοντά..... πληγώνουν αφάνταστα ....