Γκετεμποργκ Σουηδιας Ιουλιος 2009-Οδοιπορικο

[emix]

Ενα ταξιδι που ξεκινησε σαν πλακα, σαν προτροπη ενος φιλου αρχες Φεβρουαριου του 2009, πριν απο λιγες μερες τελειωσε. Ενα ταξιδι που οταν το πρωτοακουσα αμεσως ειπα "ειναι δυνατον να παω εκει πανω με μηχανη;", τελικα εγινε. Και μαλιστα εγινε με μοναδικο συντροφο την αγαπημενη μου μοτοσυκλετα και κανεναν αλλον.Ενα ταξιδι που απο την στιγμη που το αποφασισα να παω, περασε απο πολλες περιπετειες και,πιθανον,αναβολες. Μια η δυσκολια συγκεντρωσης χρηματων, μια η βλαβη που μου παρουσιασε η μηχανη, μια η ακυρωση του φιλου που αποφασισε να μην ερθει για οικονομικους λογους.

Εγω ομως απο την στιγμη που το εβαλα στο μυαλο μου, αποφασισα οτι θα παω. Και αυτη η αποφαση εγινε πεισμα και εγωισμος οταν "καποιοι" πισω απο την πλατη μου συνομοτουσαν να μην παω,προκαλωντας βλαβη στην μηχανη μου και τιναζοντας το ταξιδι στον αερα. Γιατι απο την στιγμη που χαλασε το servo, ολα προς τα εκει πηγαιναν. Στην ακυρωση αυτου του μοναδικου ταξιδιου.

Τοτε παρουσιαστηκε ενας φιλος, ενας πολυ καλος φιλος, και με βοηθησε. Καταλαβε το ποσο πολυ ειχα στεναχωρηθει και με βοηθησε οικονομικα. Ειναι ωραιο τελικα να εχεις φιλους, που σε καταλαβαινουν και μπορουν να θυσιασουν κατι απο αυτους για να δουν τον φιλο τους να ειναι ευτυχισμενος. Ετσι λοιπον κι εγινε. Και το ταξιδι που τοσο πολυ περιμενα και λαχταρουσα ξεκινησε.

Ξεκιναω λοιπον αυτο το οδοιπορικο γραφοντας κομματι-κομματι την διαδρομη, ωστε να μπορω να βαζω και τις αντιστοιχες φωτογραφιες, για να ειναι πιο ευκολο για σας να το διαβασετε.

Παρακαλω πολυ τα σχολια στο τελος, για να δειχνει ολοκληρωμενο το οδοιπορικο.

[emix]

Τεταρτη 8-7-2009
Η τεταρτη ξεκινησε φορτωνοντας τα πραγματα στην μηχανη. Δυο πλαινες μπαγκαζιερες με ρουχα, ενα λουκανικο με τα ειδη καμπινγκ και ενα tangbag για διαφορα πραγματα.
Οπως ανεφερα και στην αρχη, για οικονομικους λογους, ειχα αποφασισει να μενω σε camping. Δυσκολη αποφαση, η οποια τελικα αποδειχθηκε ακαταρθωτη.
Οσο πλησιαζε η ωρα της αναχωρησης ενας κομπος ειχε αρχισει να με σφιγγει στο στομαχι. Κοιτουσα συνεχεια τον μικρο μου γιο που μου γελουσε, χωρις να καταλαβαινει τι παω να κανω, και συνεχεια μου περνουσε απο το μυαλο η ιδεα της ακυρωσης. Ομως ελεγα παντα οτι εχω και ενα αλλο παιδι, που θα με περιμενει στο Γκετερμπογκ και δεν γινεται ν ακυρωσω.

Ετσι λοιπον και αφου αποχαιρετησα την οικογενεια, 130μμ ξεκινησα για Πατρα. Η ζεστη αφορητη και σε συνδυασμο με την στολη γινοτανε ανυποφορη.
Εφθασα Πατρα στις 345μμ, εντελως ιδρωμενος. Ειχα δωσει ραντεβου με τον καλο μας φιλο και συνφορουμιτη kostas_366 να πιουμε εναν καφε και να γνωριστουμε. Κωστα σ ευχαριστω που περιμενες και χαρηκα που σε γνωρισα.
Αφου τα ειπαμε λιγο ανεβηκα στο πλοιο, πηρα καμπινα και περιμενα να περασουν αυτες οι 21ωρες για να ξεκινησει πραγματικα το ταξιδι.
Στο καραβι, οπως ολοι ξερετε, ολα ειναι βαρετα. Ακομα και παρεα να εχω δεν ειναι και το καλυτερο μου να ειμαι εκει μεσα. Λιγο internet, φαγητο, καφες, τηλεοραση και τιποτα αλλο. Αγορασα κι ενα βιβλιο να περναει η ωρα και η αλλη μερα ηρθε, βλεποντας για ακομα μια φορα το λιμανι της Ανκονας,ενα χρονο μετα το τελευταιο μου ταξιδι.

Πεμπτη 9-7-2009
Ξεκινησα λοιπον για βορεια με πρωτη διαμονη το μικρο χωριο Mosern της Αυστριας, 3χλμ πριν απο το Seefeld.Εχοντας κανει λαθος στην διαφορα ωρας, νομιζα οτι εφθασα Ιταλια στις 4μμ (ενω κανονικα ηταν 2μμ) και αρχισα να αγχωνομαι οτι δεν θα προλαβω να ειμαι στο ξενοδοχειο στις 9μμ, οπου μετα εκλεινε η reception. Αρχισα λοιπον να ανεβαινω σκεφτομενος οτι θα τους παρω τηλεφωνο να με περιμενουν, πριν κλεισουν.

Λιγο πριν την Μπολωνια, μαυρα συννεφα αρχισαν να καλυπτουν τον ουρανο. "Η πρωτη βροχη ερχεται", σκεφτηκα και εκανα μια σταση να βαλω τα αδιαβροχα. Απο την στολη ειχα βγαλει την αδιαβροχη επενδυση και ειχα παρει μαζι μου μονο την επενδυση για το κρυο, την οποια ειχα στο λουκανικο για ωρα αναγκης.
Φθανοντας λοιπον Μπολωνια αρχισε να ριχνει τρομερα απιστευτης εντασης βροχη. Δεν εβλεπα απολυτως τιποτα μπροστα μου. Ολα τ αμαξια και γω αναβουμε τα αλαρμς, προσπαθωντας να γινουμε οσο γινεται αντιληπτοι. Εκεινη την στιγμη "τρωω" τις πρωτες δυο ψυχρολουσιες. Η μια ηταν οτι το αδιαβροχο ειχε αρχισει να μπαζει νερα στο υψος των προσαγωγων! Ειχε κατι σχισηματα απο μεσα, τα οποια δεν τα ειχα παρει χαμπαρι στην Αθηνα. Η δευτερη ηταν οτι τα μποτακια που ειχα, ναι μεν ηταν μηχανης, αλλα δεν κρατουσαν τοσο πολυ το νερο. Τ αλλα που εχω και ειναι 100% αδιαβροχα δεν τα πηρα μαζι μου, για λογους οικονομιας. Ετσι λοιπον αρχισα να νοιωθω οτι οι καλτσες γινοντουσαν μουσκεμα, οπως και τα ποδια μου.

Οδηγωντας λοιπον μ αυτες τις τρομερα δυσκολες συνθηκες, περασε απο το μυαλο μου η σκεψη της επιστροφης στην Αθηνα! Ναι,πραγματικα μου περασε απο το μυαλο."Αν συνεχισει ετσι θα γυρισω πισω", σκεφτηκα. Ομως εβλεπα οτι στο βαθος του οριζοντα ο ουρανος καθαριζει, οπως και εγινε. Σταματαω λοιπον σ ενα βενζιναδικο να βγαλω το αδιαβροχο και ν αλλαξω καλτσες. Ευτυχως ειχα παρει μαζι τις αδιαβροχες καλτσες, οι οποιες και στην πορεια μ εσωσαν πραγματικα.

Το υπολοιπο της διαδρομης συνεχιστηκε με σχετικα καλες συνθηκες. Τοπικες βροχες μικρης εντασης, οι οποιες μ αναγκασαν να οδηγω πλεον συνεχεια με αδιαβροχο, γιατι ειχα βαρεθει να το βαζω και να το βγαζω. Ετσι λοιπον και την σωστη ωρα (στις 830 και οχι στις 930 οπως νομιζα στην αρχη), εφθασα στο ομορφο ξενοδοχειο Habhof και στο πανεμορφο χωριο Mosern.

Αφου τακτοποιηθηκα στο ξενοδοχειο, βγηκα μια μικρη βολτα στο ερημο χωριο και πηγα σ ενα εστιατοριο να φαω κατι.

Το βραδυ γυρισα στο ξενοδοχειο και προσπαθησα να μπαλωσω το αδιαβροχο κλεινοντας τις τρυπες με μονωτικη ταινια. Το εκανα αρκετες φορες στην διαρκεια του ταξιδιου και αυτη η προχειρη λυση δουλευει αψογα.
Μερικες φωτογραφιες παρακατω:

[emix]

Παρασκευη 10-7-2009
Η παρασκευη θεωρουσα οτι ηταν η πιο δυσκολη μερα του ταξιδιου. Ηθελα να βγαλω αρκετα χιλιομετρα, ωστε το σαββατο το βραδυ ή την κυριακη το πρωι να ειμαι Γκετεμποργκ, ωστε να ειμαι πιο νωρις και να παω να συναντησω τους υπολοιπους γονεις και τον γιο μου στο αεροδρομιο. Ετσι ηθελα οπωσδηποτε να φθασω μεχρι το Αννοβερο και αν γινεται μεχρι το Αμβρουγο. Δηλαδη 750χλμ μεχρι το Αννοβερο και 900χλμ μεχρι το Αμβρουγο.

Ξεκινησα λοιπον με συννεφιασμενο καιρο και ψιλη βροχουλα απο το Mosern. Το κρυο ηταν αρκετο, κατι που με αναγκασε να βαλω και την επενδυση και το αδιαβροχο. Εφθασα στο Seefeld και στη συνεχεια περασα απο το Garmisch-Paternkirchen. Τα τοπια απιστευτης ομορφιας που για ακομα μια φορα δειχνουν ποσο ομορφη χωρα ειναι η Αυστρια (οταν δεν βρεχει βεβαια).

Συνεχισα το ταξιδι μου φθανοντας στο Μοναχο, χωρις απροοπτα. Καθολου βροχη και καθολου κινηση. Περασα απο το Ολυμπιακο Σταδιο του Μοναχου, τα κεντρικα γραφεια της BMW και φυσικα απο το πανεμορφο σταδιο της Μπαγερν Μοναχου, το Allianz Arena. Καθομουν στην ακρη του δρομου και το χαζευα. Τι εχουν φτιαξει οι ανθρωποι; Απιστευτη κατασκευη, η οποια το βραδυ ετσι οπως ειναι φωταγωγημενη γινεται ακομα πιο ομορφη.

Μπηκα για λιγο στην Νυρεμβεργη να φαω κατι και να δω λιγο τον καιρο σ ενα internet point. Εδω να σημειωσω οτι ειχα εναν καλο φιλο στην Αθηνα, οπου αφου του ελεγα απο ποια διαδρομη θα παω και σε ποιες πολεις, μου εστελνε σε sms τον καιρο που διαβαζε κι αυτος απο το internet.

Τα πραγμα δεν φαινοντουσαν πολυ καλα προς τα πανω, οπως και εγινε.
Περνοντας το Wursburg αρχισε να μαυριζει ο ουρανος. Οποτε εκτος απο τα εργα στις εθνικες οδους της Γερμανιας και τις καθυστερησεις, ειχα ν αντιμετωπισω και την βροχη. Η βροχη ομως δεν ηταν ψιχαλες. Θυμαμαι χαρακτηριστικα οτι οδηγουσα απο τις 5μμ εως τις 830μμ που εφθασα Αννοβερο υπο παρα πολυ εντονη βροχη. Οχι καταρακτωδη σαν της Μπολωνιας, αλλα παρα πολυ εντονη. Δυσκολευομουνα να δω μπροστα μου και οι αντοχες μου ειχαν αρχισει να μειωνονται. Μ αυτες τις συνθηκες θα ηταν αδυνατον να φθασω Αμβουργο τελικα, οπως και εγινε.Φυσικα ουτε λογος για διαμονη σε καμπινγκ ε;

Μπαινοντας στο Αννοβερο, μουσκεμα και εντελως κουρασμενος, σταματησα στο πρωτο ξενοδοχειο που βρηκα, μην εχοντας τις δυναμεις να ψαξω για κατι αλλο. Δυστυχως ηταν πολυ ακριβο (80ευρω το μονοκλινο και 10ευρω το παρκινγκ), αλλα δεν ειχα ορεξη να ψαξω κατι αλλο μεσα στην βροχη. Ομως αν εμενα εκει ηταν σιγουρο οτι θα εβγαινα εκτος προυπολογισμου, μιας και αρχισα να ειμαι σιγουρος οτι πουθενα δεν θα μπορουσα να μεινω σε καμπινγκ. Ριχνω λοιπον τηλεφωνο στην γυναικα μου, λεγοντας της αν θελει να με ξαναδει, πρεπει να στειλει περισσοτερα χρηματα στον γιο μου οταν θ ανεβει πανω την κυριακη!!!

Εμεινα λοιπον σ αυτο το ξενοδοχειο,ξαναμπαλωσα το αδιαβροχο, στεγνωσα τα βρεγμενα γαντια και παπουτσια με το σεσουαρ του ξενοδοχειο και αποκοιμηθηκα. Οι αδιαβροχες καλτσες συνεχιζαν να κανουν αριστα την δουλεια τους. Ολα μουσκεμα, αλλα τουλαχιστον τα ποδια μου στεγνα.

Φωτογραφιες και δω λοιπον.

[emix]

Συνεχεια φωτογραφιων απο Παρασκευη 10-7-2009

[emix]

Συνεχεια φωτογραφιων απο Παρασκευη 10-7-2009.

[emix]

Συνεχεια 10-7-2009

[vp_68]

Έλα μωρή ΑΕΚΑΡΑ!!!!!!!!:sm5::sm5:
Ηλία να ξέρεις ότι έχεις πραγματοποιήσει αυτό που εμείς ( παντρεμένοι με παιδιά ) σκεπτόμαστε αλλά δεν το κάνουμε.
Να είσαι καλά μαζί με την οικογένειά σου και να ελπίζεις πως κάποτε θα κάνεις ένα ποιό μεγάλο Ταξίδι..

[Arkas]

Ένα μεγάλο μπράβο σου αξίζει Ηλία!

Να' χεις την υγειά σου και του χρόνου!!!

[ntinopoulos]

φιλε ηλια,πραγματικα υποκλινομαι!εισαι απιστευτος!εχεις κοτσια!
τι travel chanel και μ@λ@κιες!!!

[pit]

Μ Π Ρ Α Β Ο ! ! ! Ηλία ... Τίποτε άλλο δεν θα πω... Τα υπόλοιπα από κοντά... Καλό καλοκαίρι...