|
|
|||||||
 |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
|
|
#1
08-02-2013, 02:19
|
|||
|
|||
Απάντηση: Είμαι περίφανη για τον γιό μου τον τρομοκράτη
Εάν αστειευόταν το παλικάρι όταν έλεγε για μερικούς (ίσως και για εμένα) που γράψανε εδώ μέσα οτι είναι μ@λ@κες/διασπαστικοί/επιθετικοί/σπάστες/εριστικοί και ανοργασμικοί, τότε πάρε και το δικό μου σχόλιο στην φωτογραφία σαν αστείο.
υγ. δεν απαντάω στον μοντ γιατί πιστεύω πως το φόρουμ δεν υποστηρίζει τέτοιους εξευτελιστικούς προς τα μέλη χαρακτηρισμούς. Ευχαριστώ. 
|
|
#2
08-02-2013, 02:23
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Είμαι περίφανη για τον γιό μου τον τρομοκράτη
Απόσπασμα:
|
|
#3
08-02-2013, 02:27
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Είμαι περίφανη για τον γιό μου τον τρομοκράτη
Απόσπασμα:
Απόσπασμα:
|
|
#4
08-02-2013, 02:32
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Είμαι περίφανη για τον γιό μου τον τρομοκράτη
Πιστεύω ότι χάσαμε το θέμα του θέματος σε 9 σελίδες!!! Ένα θέμα δύσκολο!!!Αν η μάνα του παιδιού είναι περήφανη μπράβο της!!!Μακάρι όλες η μάνες του κόσμου να είναι περήφανες για τα παλικάρια τους και τις κοπέλες τους!!! Πιστεύω όμως ότι το παλικαράκι όπως μεγάλωσε έτσι έπραξε!!! Για τις παρερμηνείες μάλλον θα έπρεπε να θάψετε τα τσεκούρια που δεν αρμόζουν στον κόσμο της μοτοσυκλέτας!!!Ενός κόσμου που είναι ποιο δυνατός και από το ποδόσφαιρο!!! Όσο για το jtanako να ΄σαι σίγουρος ότι το παλικάρι δεν έκανε επίθεση σε κανέναν!!!Κανένας μας δεν είναι τίποτα από τους παραπάνω χαρακτηρισμούς και θα το καταλάβεις αν έχεις την τύχη να τον γνωρίσεις!!! Δεν είναι καλό να κρατάμε τέτοιες στάσης μεταξύ μας!!!Έχουμε αποδείξει εδώ μέσα με πολλές περισσότερες πράξεις απ ότι λόγια ότι ήμαστε ένας υπέροχος κόσμος!!! Πάντα φιλικά Στέφανος!!!
|
|
#5
08-02-2013, 04:49
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Είμαι περίφανη για τον γιό μου τον τρομοκράτη
Απόσπασμα:
Last edited by Fuji; 08-02-2013 at 04:52.
|
|
#6
08-02-2013, 13:03
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Είμαι περίφανη για τον γιό μου τον τρομοκράτη
Απόσπασμα:
Ντροπή σου είσαι και moderator 
|
|
#8
08-02-2013, 14:22
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Είμαι περίφανη για τον γιό μου τον τρομοκράτη
Είναι αρκετά δύσκολο και σχετικό να χαρακτηρίσουμε μια μητέρα ιδανική, μιας και είναι και αυτή άνθρωπος και είναι φυσικό να κάνει λάθη στην αγωγή των παιδιών.
Εξ άλλου η έννοια του ιδανικού δεν είναι σταθερή και απόλυτη, αλλά είναι σχετική και διαφοροποιείται από άνθρωπο σε άνθρωπο. Παρά ταύτα, υπάρχουν κάποια στοιχεία που ενδεχομένως κάνουν μια μητέρα "ιδανική". Φίλη, παιδαγωγός, προστάτης, τροφέας, και πολλά άλλα... Μια μητέρα θεωρείται καλή και ότι έχει επιτύχει στον ρόλο της, όταν δεν περιμένει ανταπόδοση στα μητρικά ένστικτά της, όταν στην άπλετη και αγνή αγάπη προς το παιδί της, δεν υπάρχουν κερδοσκοπικά στοχεία και η ίδια δεν αποβλέπει σε τίποτα, παρά μόνο στο καλύτερο για τα παιδιά της. Ωστόσο ο πιο σημαντικός παράγοντας είναι η ωριμότητα, (ψυχολογική και σωματική) της γυναίκας. Η γυναίκα που έχει ωριμάσει πνευματικά, ηθικά και σωματικά, αντιλαμβάνεται πιο βαθιά και ουσιαστικά την έννοια της μητρότητας, από κάποια άλλη που είναι ανώριμη στην ηλικία ή στον τρόπο σκέψης. Αποφασίζεις να γίνεις μητέρα μέσα σε όλα τα άλλα και όταν συνειδητοποιήσεις τις ευθύνες που θα έχεις για το παιδί σου και όταν πιστεύεις βαθιά μέσα σου ότι από εδώ και πέρα ότι κι αν λες ότι κι αν κάνεις είναι για το καλό του παιδιού σου. Σαφέστατα απογοητεύεσαι, άλλοτε δεν νιώθεις περήφανη, αναρωτιέσαι συχνά τι λάθος έκανα και πως μου ξέφυγε αυτό, τις περισσότερες φορές όμως αποδέχεσαι τα παιδιά σου όπως και να είναι όπως και να έγιναν, από κάποια στιγμή και μετά θεωρείς ότι έφτασε η ώρα να δώσεις χώρο στα παιδιά σου να πάρουν τις αποφάσεις τους, να γίνουν αυτόνομοι, να ενηλικιωθούν. Πολλές φορές τρως τα μούτρα σου ίσως οι μεγάλες προσδοκίες και οι απαιτήσεις που είχες δεν ήταν για το δικό σου παιδί τελικά. Μέσα στη γενικότερη κατάρευση των αξιών, των ιδανικών, του κράτους, των ιδεών και τόσων άλλων το μόνο που σε κρατάει όρθια είναι η οικογένειά σου, νομίζω πως δεν μπορεί μια μάνα τόσο για το παιδί της το ίδιο, αλλά και άλλο τόσο για τον εαυτό της να βγει δημόσια και να κατακρίνει τις πράξεις του παιδιού της όσο κακές και να είναι, δεν έχεις το θάρρος ούτε το κουράγιο να κόψεις τη μικροσκοπική κλωστή που σε κρατάει ακόμη με το παιδί σου την τελευταία ρανίδα απόδειξης ότι ακόμη το αγαπάς και είσαι κοντά του να το φροντίζεις όσο χρονών και να έγινε ότι και να έκανε. Είναι χρέος μου να του κρατήσω το χέρι. Δεν ξέρω μετά από αυτό πως ζεις αν έχεις σκυμένο κεφάλι αν δεν είσαι ή αν είσαι περήφανη αν στα μάτια σου και στο πρόσωπο σου υπάρχει απογοήτευση, αν η ψυχή σου κρύωσε, αν αμφιβάλλεις για το ίδιο σου το παιδί, το μόνο που ξέρω είναι πως μπορείς πολύ καλά να υποκριθείς και να αντέξεις τα πάντα για το παιδί σου 
|
|
#9
09-02-2013, 21:18
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Είμαι περίφανη για τον γιό μου τον τρομοκράτη
Απόσπασμα:
|
|
#10
09-02-2013, 22:15
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Είμαι περίφανη για τον γιό μου τον τρομοκράτη
Απόσπασμα:
Καλά έκανε κι είπε ότι είπε. Αν είναι σωστό ή όχι το κρίνει ο καθένας για τον εαυτό του και δεν έχει και σημασία κατά τη γνώμη μου. Ούτε μπορεί να γνωρίζει κανείς μας γιατί τα είπε;! Ανεξάρτητα από το τι έκαναν, αν τον είδε με τα μούτρα μπλε μαρέν εκείνη τη στιγμή αυτή ήταν η αντίδρασή της. Αν δεν της είχαν χώσει το μαρκούτσι κι ήταν ήρεμη μπορεί να έλεγε άλλα. Το γνωρίζουμε;! ξαναμίλησε; Για τη μάνα τη στιγμή που βλέπει το παιδί της σε κακό χάλι δε μετράει τι έκανε ή τι θα μπορούσε να είχε κάνει! Είναι το παιδί της που πονάει εκείνη τη στιγμή! Και γίνεται λέαινα και μπορεί να κάνει και να πει οτιδήποτε. Εμείς όταν χάσουμε την ψυχραιμία μας δε λέμε πράγματα για τα οποία μπορεί και να μετανιώσουμε όταν ηρεμήσουμε;
|
|
|
|
Hybrid Mode
