Albania Express Vol 2

[D_Artagian]

ΗΜΕΡΑ 4
Στην τελευταία μέρα θέλαμε να κατέβουμε και να δούμε το Αργυρόκαστρο, και να δούμε το φαίνομενο Blue eye το οποίο είναι πρακτικά στα 30 λεπτά από τα Ελληνικά σύνορα.

Σηκονόμαστε, πρωινά κλπ, ετοιμαζόμαστε, με την βροχή να ξεκινάει ακριβώς 5 λεπτά πριν φύγουμε.. Αδιάβροχα λοιπόν, και βουρ. Ευτυχώς ρωτώντας μας ενημέρωσαν οτι μόλις έχει διανυχτει ένα νέο μέρος του αυτοκινητόδρομου προς Αργυρόκαστρο. Έτσι λοιπόν, παρακάμπτουμε το GPS, βγαίνουμε εκεί και όντως το νεό κομμάτι περνάει ανάμεσα από τα 2 βουνα τα οποία πριν διέσχιζες για να περάσεις. Η απόσταση λοιπόν μειώνεται δραστικά και σε ελάχιστο χρόνο είμαστε στο Αργυρόκαστρο όπου ανεβαίνουμε για το κάστρο.












ΚΑΘΕ ΕΜΠΟΔΙΟ ΓΙΑ ΚΑΛΟ

Ο δρόμος για το κάστρο είναι φτιαγμένος πέτρινος με αποτέλεσμα με τη βροχή που είχε πέσει να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος. Ανεβαίνοντας λοιπον αυτά τα 800 μέτρα, εγώ κολλάω καθώς έχοντας ήδη περάσει 2 εμπόδια (πεζοί που άλλαζαν κατεύθυνση από δεξιά προς αριστερά χωρίς να κοιτάξουν πίσω τους), στο 3ο πήρα bonus (γιαγιάκα..). Σταματάω, δισχίζει το δρόμο, αλλά δεν μπορώ να εκκινήσω καθώς η μηχανή είχε κάτσει στο γλιστερό κομμάτι. Κολλάω 15 μέτρα πριν την άσφαλτο που υπήρχε ! Και εδώ είναι τα ωραία..σταματάει απο πίσω μου ένα Golf, του κάνω νόημα οτι κόλλησα, έχοντας ήδη ενημερώσει τα παιδιά με την ενδοεπικοινωνία οτι κόλλησα και ο Μαριος έρχεται να με βοηθήσει.. Κατεβαίνει λοιπόν από το Golf ένας σουπερ τύπος, με σπρώχνει, μιλάει άψογα Ελληνικά ! Φεύγω, συναντώ τα παιδιά, και μας βρίσκει ο τύπος με το Golf. Αφου τον ευχαριστήσουμε, μας λέει οτι θα μας οδηγήσει στο κάστροι για καφέ κλπ. Και όντως, το κάνει, μας κερνάει μας λέει οτι έχει φυσικά δουλέψει στην Ελλάδα, μιλάμε, μας δίνει πολύ χρήσιμες πληροφορίες, και μας οδηγεί στο κάστρο όπου βρίσκει και την άκρη του μπαίνουμε σε ένα αποκλειστικό δωμάτιο όπου βλέπουμε όλα τα όπλα του πολέμου, και φυσικά μας ξεναγεί σε όλο το κάστρο !! Marios το όνομά του, και τον ευχαριστούμε πάρα πάρα πολύ !!


















Φεύγουμε γεμάτοι από το Αργυρόκαστρο, και οδεύουμε προς το Blue eye, με τον καιρό ακόμα να κάνει κολπάκια, ψιχάλες, τίποτα, ψιχάλες πάλι κ.ο.κ. Στρίβουμε λοιπόν εκεί, ακολυθούμε μια διαδρομή για περίπου 20 λεπτά και φτάνουμε σε αυτό το ποθητό σκηνικό.