Long Way Round Europe 2010: Κυνηγώντας όνειρα σε 13 χώρες...

[Ταξιδευτης]

Ο δρομος μπροστα συνεχιζε στο ιδιο μοτιβο με το δρομο της Λετονιας. Απιστευτα τεραστιες ευθειες που δεν τελειωναν πουθενα... 20 χιλιομετρα τωρα δεν ειχα δει εστω και την παραμικρη καμπη! Τι πραγμα ηταν αυτο;!;
Οι ανθρωποι εδω ειχαν απλα χαραξει μια ατελειωτη ευθεια γραμμη μεσα απο τα δαση και την ειχαν κανει εθνικο δρομο...




Αλλη μια αγνωστη σε μενα χωρα ανοιγοταν μπροστα μου και ΚΑΜΙΑ σχεση δεν ειχε με την εικονα του παλιου σοβιετικου μπλοκ που ειχα στο μυαλο μου!
Κουκλιστικα σπιτια προσεγμενα σε καθε λεπτομερεια, πεντακαθαροι δρομοι χωρις ιχνος σκουπιδιου, καταπρασινοι και φροντισμενοι κηποι...




Ημασταν πλεον ξεκαθαρα στο Βορρα και φαινοταν παντου!




Ακομα και τα παλιοτερα σπιτακια ειχαν κατι το παραμυθενιο πανω τους...






...ενω εξω απο την πολη ο καιρος επιτελους ανοιξε χαριζοντας μας ενα μοναδικο θεαμα. Ηταν σαν μια εκρηξη ηλιου που εβαφε ιδανικα το τοπιο...

[Ταξιδευτης]

Ειχαμε κατι λιγοτερο απο 100 χιλιομετρα μεχρι το Tallinn και ετσι καναμε μια μικρη σταση στην ακρη του δρομου για ξεμουδιασμα και ανασυγκροτηση.



Μετα τη χθεσινη επεισοδιακη διανυκτερευση σημερα ηθελα να κοιμηθω σε ενα ομορφο δωματιο χωρις να με απασχολει ο καιρος και το μαζεμα του τσαντηριου!
Που ομως; Το αρχικο σχεδιο για το Tallinn προεβλεπε υπνο σε ενα απλο camping στην ακρη της πολης που δεν ειχε ομως bungalows.

Την λυση θα την εδινε παλι ο εξαιρετικος οδηγος του Lonely Planet. Αναμεσα στα προτεινομενα οικονομικα καταλλυματα για την πολη ανεφερε κατι που μου αρεσε πολυ: "ο ξενωνας του Old House εχει 34 δωματια με εξαιρετικο περιβαλλον -ξυλινα πατωματα και παλιομοδιτικη διακοσμηση, χωρις κουκετες, με parking, facilities κλπ".
Πηρα τηλεφωνο και μεσα σε 5 λεπτα ειχαμε δωματιο να μας περιμενει! Καμια φορα η τεχνολογια ειναι μεγαλο πραγμα!

[Ταξιδευτης]

Συνεχισαμε και τελικα φτασαμε στο Tallinn.



Η πρωτη αισθηση του Tallinn ηταν οτι προκειται για μια πολη του βορρα κατι που υπογραμμιζοταν απο την αρχιτεκτονικη των κτηριων που ηταν πολυ κοντα σε αυτη του Ελσινκι της Φινλανδιας που βρισκοταν σε αποσταση αναπνοης...





Ακολουθησα τις οδηγιες του GPS για το Old House Hostel που βρισκοταν στο καλυτερο μερος που θα μπορουσαμε να εχουμε διαλεξει: στην καρδια του μεσαιωνικου Vanalinn, το ιστορικο κεντρο-στολιδι της πολης.


Η γλυκυτατη και πολυ εξυπηρετικη κοπελα στη ρεσεψιον μας εδωσε τα κλειδια για το δωματιο μας, που ηταν μια πολυ ομορφη και πεντακαθαρη σοφιτα. Ανεβασαμε τα πραγματα της μηχανης και αφου τακτοποιηθηκαμε ηταν ωρα για να εξερευνησουμε το πανεμορφο Tallinn...

[Ταξιδευτης]

Βγηκαμε εξω. Η νυχτα ειχε πεσει εδω και λιγη ωρα αλλα αυτο δεν μειωνε τη διαθεση μας για εξερευνηση της πολης. Εξαλλου ειχαμε ολο τον καιρο μπροστα μας για να τη δουμε με την ησυχια μας, μιας που αυριο δεν θα γραφαμε καθολου χιλιομετρα πανω στη μηχανη. Ο επομενος προορισμος ηταν η Στοκχολμη της Σουηδιας αλλα μεχρι εκει θα πηγαιναμε με το καραβι που θα παιρναμε απο το λιμανι της πολης.



Οι μικροι πλακοστρωτοι δρομοι και τα παλια διατηρητεα κτηρια που εβλεπα προς καθε κατευθυνση γυρω μου ειχαν φτιαξει τη διαθεση! Ολα ηταν πραγματικα κουκλιστικα!!




Ο καλυτερος τροπος να εξερευνησεις μια πολη ειναι να χαθεις μεσα της και αυτο θα καναμε και εμεις. Πηραμε ενα καθετο στενο που ανηφοριζε και αρχισαμε τη βολτα μας. Η βραδια ηταν πολυ γλυκεια: ουτε ζεστη ουτε κρυο. Οτι επρεπε.

Το μερος ηταν σκετη παραμυθουπολη! Εδειχνε να εχει βγει απο καποιο παραμυθι με ιπποτες και πριγκηπισσες.... Εδω το μεσαιωνικο στοιχειο ηταν πιο εντονο απο καθε αλλη φορα.

[Ταξιδευτης]

Αυτο που μου εκανε αμεση εντυπωση ηταν η αρχιτεκτονικη των σπιτιων, το ποσο τακτικα και φροντισμενα ηταν ολα, η καθαριοτητα και ...η ελλειψη κινησης.
Που ηταν ολα τα αυτοκινητα; Δεν εβλεπες παρα ελαχιστα αυτοκινητα παρκαρισμενα, ενω αραια και που περνουσε καποιο οχημα απο τους δρομους με χαμηλη ταχυτητα.




Τα hostels τριγυρω εσφυζαν απο ζωη -φοιτητες, ταξιδιωτες με ποδηλατα και backpackers που βρισκονταν εδω κανοντας διακοπες! La vita e bella!

[Ταξιδευτης]

Βαλαμε στοχο ενα πραγματικα τεραστιο και εντυπωσιακο καμπαναριο εκλλησιας που ξεπροβαλλε πισω απο τα κτηρια...




...και στη συνεχεια κατευθυνθηκαμε προς τα ενδοτερα...




Πηγαινοντας προς την καρδια της παλιας πολης, εβλεπα παντου μικρα μπαρακια γεματα νεαρο κοσμο που γελουσαν και επιναν το ποτο τους απολαμβανοντας τη βραδια.




Μια τελεια εικονα....

[Ταξιδευτης]

Εντυπωση μου εκανε οτι εβρισκες παντου ποδηλατα! Μεσα στο hostel μας, σε συνεργεια ποδηλατων, σε ειδικα parking στους δρομους... τα ποδηλατα ηταν παντου!




Κατηφορισαμε προς την πλατεια Raekoja plats που φιλοξενουσε το Tallinna raekoda, το ιστορικο Δημαρχειο της πολης...




...και αντικρυσαμε ενα απιστευτα ομορφο θεαμα: μια τεραστια πλατεια και στο κεντρο της ενα επιβλητικο μεσαιωνικο κτηριο μας εκανε να νοιωθουμε πραγματικα σαν να εχουμε μεταφερθει 500 χρονια πισω! Το Tallinna raekoda οπως το βλεπαμε μπροστα μας ειχε χτιστει το 1402 περιπου και ειναι το μονο Δημαρχειο γοτθικου ρυθμου σε ολη την Βορεια Ευρωπη.

[Ταξιδευτης]

Ολη η πλατεια περιμετρικα του Δημαρχειου ηταν γεματη εστιατορια και μπαρ, τακτοποιημενα ομως διακριτικα το ενα διπλα στο αλλο και χωρις να χαλανε καθολου την ομορφη εικονα.




To καλοκαιρι η πλατεια αυτη ειναι το επικεντρο διαφορων φεστιβαλ και συναυλιων οπως το Tallinn Old Town Days.

("σκρολλαρισμα" προς τα δεξια παρακαλω...)

[Ταξιδευτης]

Πλησιασα το δημαρχειο και δεν χορταινα να το χαζευω...
Ολο το πλαι του κτηριου ειχε αψιδες και πορτες που οδηγουσαν στα ενδοτερα του.
Ομως το πιο ενδιαφερον σημειο ηταν στην μια γωνια που υπηρχε ενα αληθινο μεσαιωνικο ...καπηλιο!




Απ' εξω ειχε μικρους ξυλινους παγκους για τους θαμωνες...



...ενω μεσα ηταν ολο πετροχτιστο, με μικρα ξυλινα τραπεζια, αμπαρωμενα παραθυρα με χοντρο γυαλι, και ξυλινα ραφια με πηλινα κιουπια. Ακομα και το φως προερχοταν απο κερια και η διακοσμηση εμοιαζε οπως θα ηταν πριν 500 χρονια!




Στην μια ακρη του μικρου χωρου υπηρχε ενας μακρυς παγκος και πισω του δυο κοπελες με παραδοσιακες φορεσιες εβαζαν σε πηλινα κυπελα σουπα ταρανδου, συνοδευομενο απο ψωμι και κοκκινο κρασι! Ηταν οντως ενα αυθεντικο καπηλειο!

[Ταξιδευτης]

Το κοστος του φαγητου ηταν ελαχιστο (μολις 2-3 ευρω η μεριδα) αλλα εκεινη τη στιγμη η σκεψη της σουπας ταρανδου δεν μου φαινοταν και τοσο δελεαστικη οποτε και συνεχισαμε τη βολτα μας στη βραδυνη πολη...




Η ωρα ειχε περασει και το περπατημα σε συνδιασμο με ολη την ταλαιπωρια του ταξιδιου απο τη Riga μεχρι εδω μας εκανε να θελουμε απλα να γυρισουμε στο δωματιο και να ξεραθουμε.

Αρχικα ειχαμε σκοπο να κλεισουμε τη βραδια μας σε ενα απο τα ωραια εστιατορια γυρω μας, αλλα οι ...τουριστικες (βλεπε τσουχτερες) τιμες τους μας εκαναν να λειτουργησουμε ως κλασσικοι backpackers: Bρηκαμε ενα ανοιχτο minimarket/αρτοποιειο και τιμησαμε μια απο τις πιο ωραιες τοπικες λιχουδιες της Εσθονιας: το Piruka, ενα ειδος αφρατης σφολιατας με κιμα και κρεμμυδι, με συνοδεια αναψυκτικου και μπυρας.

Καπου εκει πηραμε το δρομο της επιστροφης για το hostel…




...και πεσαμε για υπνο εξουθενωμενοι αλλα γεματοι εικονες! Για καποιο λογο δεν μπορουσα να παψω να χαμογελαω σαν χαζος! Το Tallinn με ειχε μαγεψει, και προβλεποταν συνεχεια!