ΣΤΗΝ ΤΟΣΚΑΝΗ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΟΒΟΙΩΤΙΑΣ ή Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ...

[makam]

Οσες φορές κι αν έχω κάνει αυτή τη διαδρομή, με παραλλαγές ή όχι, με παρέα ή μόνος, πάντα γυρίζοντας, έχω αυτή την αίσθηση πληρότητας και ηρεμίας κι ένα χαμόγελο μέχρι τ' αυτιά.
Ο λόγος;
Πρόκειται για μία εκδρομή μισής ημέρας, ή για να το πώ καλύτερα, εκδρομή 4-5 ωρών, με πολύ χαλαρό ρυθμό, που την βγάζει οποιοδήποτε μηχανάκι και μάλιστα κοντά στην Αθήνα.
Η συνολική απόσταση είναι περίπου 270 Km, και σαν καλύτερη ώρα εκκίνησης τώρα την Ανοιξη- Καλοκαίρι, θα πρότεινα γώρω στις 1:30 το μεσημέρι.
Η διαδρομή τα έχει όλα. Κάμπους και λόφους που θυμίζουν Τοσκάνη, κλειστό στροφιλίκι δίπλα σε ποτάμια και ρυάκια, χωριά, θέα στη θάλασσα από μακριά, αλπικού στυλ λιβάδεια, έλατα, τσοπάνους, πρόβατα, μυρωδιές, κοψίδια, ακόμα κι εθνική οδό για το τέλος.
Τι άλλο θέλεις;
Πάμε τώρα στην διαδρομή αυτή καθ' αυτή.
Ξεκινάμε από Λεωφ. Αθηνών με κατεύθυνση Ελευσίνα. Αφού περάσουμε έξω από Ελευσίνα, θα στρίψουμε στην 1η πινακίδα δεξιά που λέει Θήβα και θα συνεχίσουμε μέσω Μάνδρας για παλαιά Εθνική.
Αφού περάσουμε την Αγ. Σωτήρα , Οινόη, Κάζα και Ερυθρές (Κριεκούκι),
θ΄αφήσουμε τον φαρδύ δρόμο με την νησίδα (που πάει προς Θήβα) και θα στρίψουμε αριστερά για Πλαταιές.
Στις Πλαταιές κοιτώντας νοτιοδυτικά, έχουμε το νού μας για τα άπειρα parapante που συνήθως πετούν πάνω από το κεφάλι μας, όταν έχει βοριαδάκι.
Συνέχεια για Λεύκτρα, Ελλοπία, Ξηρονομή, περνώντας από λιβάδεια, λοφάκια, χωράφια και αμπελώνες που πολύ θυμίζουν Τοσκάνη και μετά για Δόμβραινα, Θίσβη.
Αμέσως μετά τη Θίσβη, προσοχή στη διχάλα που υπάρχει μπροστά μας. Εκεί πρέπει να πάρουμε το δεξί, που θα αρχίσει να μας ανεβάζει ψηλά στον Ελικώνα, για να φτάσουμε σε λίγο στην Αγ. Άννα. Πριν περάσουμε στην πίσω μεριά του βουνού, ρίχνουμε μια λοξή ματια δεξιά, όπου φαίνεται ο Κορινθιακός και απέναντι η Πελοπόννησος.
Αμέσως μετά την Αγ. Άννα, πάλι προσοχή στην διχάλα. Τώρα πρέπει να πάρουμε το αριστερό, που θα μας ανεβάσει στα λιβάδια αλπικού τύπου που λέγαμε πιό πρίν, με κατεύθυνση το Κυριάκι.
Στη μεγάλη πλατεία στο Κυριάκι σταματάμε για καφέ, παίρνουμε φανταστικό ψωμί για το σπίτι (από τον φούρνο στη μικρή πλατεία) και σε λίγο συνεχίζουμε, όπου στο τέλος του χωριού παίρνουμε το δεξί ανηφορικό για Λειβαδιά. (το αριστερό συνεχίζει για Δίστομο-Αράχωβα).
Ο δρόμος αυτός κινείται μέσα στα έλατα και τα λιβάδια και αφού φτάσουμε στο διάσελλο, αρχίζει η κατάβαση.
Στην πρώτη μεγάλη αριστερή κατηφορική φουρκέτα σταματήστε στο πλάι και απολαύστε την θέα. Πραγματική αεροφωτογραφία, με το χωριό Ανάληψη ακριβώς από κάτω (βασικά οι στέγες φαίνονται) πιό κάτω και πέρα όλες οι αποχρώσεις του πράσινου που υπάρχουν και στο βάθος βουνά, βουνά και πάλι βουνά, με τον Παρνασσό να δεσπόζει βορειοδυτικά.
Από' κει, σε ένα 10 λεπτο και κάτι, είμαστε στην Λειβαδιά, όπου πάμε στις Πηγές Κρύας, (μπαίνοντας στην Λειβαδιά, προσέχουμε τις ταμπέλες) και σε λίγο βρισκόμαστε μέσα στους καταρράκτες και τούς νερόμυλους για την τελευταία στάση για φαγητό.
Η επιστροφή από εθνική για πιό γρήγορα, ή από Θήβα, Ερυθρές, Πύλη, Φυλή για τους πιό περιπετειώδεις.
Φτάνοντας στο σπίτι και κοιτώντας το κοντέρ, είναι αδύνατο να καταλάβουμε πως τόσο κοντά στη μίζερη πόλη μας, βρίσκεται τόση ομορφιά...