Long Way Round Europe 2010: Κυνηγώντας όνειρα σε 13 χώρες...

[Ταξιδευτης]

Στο παρκο στους προποδες του λοφου υπηρχαν διαφορα χαριτωμενα αγαλματα οπως αυτο το ελαφακι η της γυναικας με το παιδι στις πλατες της....

[Ταξιδευτης]

Τα μαγαζια στο κεντρο μπορει να ηταν ως επι το πλειστον τουριστικα αλλα δεν ξεχνουσαν να προσθετουν μικρες λεπτομερειες που εκαναν (για εμενα μεγαλη) διαφορα...




Καπου εκει βρηκα και μια Εσθονη καλλονη που με ερωτευτηκε και μου ζητησε να την παρω μαζι μου στην Ελλαδα!



Τετοιες μεγαλες ψαθινες κουκλες υπηρχαν σε πολλα μαγαζια τριγυρω και ηταν ντυμενες με χειροποιητα πλεκτα ρουχα, κατι στο οποιο οι Εσθονοι εχουν μεγαλη παραδοση (λογικο αν σκεφτει κανεις οτι το χειμωνα η θερμοκρασια πεφτει ευκολα στους -25!)...

[Ταξιδευτης]

Σημερα ηταν καποια μερα εθνικης επετειου για τους Εσθονους και πολλα απο τα μαγαζια εξω περα απο τα αμιγως τουριστικα ηταν κλειστα, με αποτελεσμα πολλοι δρομοι να εχουν μια ομορφη ησυχια...



Σε αυτη την εκκλησια βρηκαμε περα απο ενα πολυ ομορφο παρκο...



...και αυτο το αξιοπεριεργο μνημειο προς τον Eduard Vilde, ενος απο τους πιο διασημους Εσθονους συγγραφεις και στοχαστες.

[Ταξιδευτης]

Raekoja 6: Raevangla

Εδω βρισκοταν απο το 1337 η Φυλακη της πολης. Περιλαμβανει ενα μπροστινο χωλ, τρια μεγαλα κελια σε σχημα βαρρελιου, δυο μικροτερα και δυο τουαλετες. Επισης στο πισω μερος υπαρχει ενα μικρο προαυλιο.

Η φυλακη πηρε τη σημερινη της εμφανιση το 1441-42 με τις εργασιες των λιθοξοων Gerke van Helmede, Hans Wiborch και Hans Howesten. Σε ενα κελι διατηρουνται ακομα και σημερα οι αλυσιδες της φυλακης.

[Ταξιδευτης]

Μερικα μετρα πιο κατω μας περιμενε η πλατεια του Δημαρχειου, τοσο διαφορετικη στο λαμπρο φως της ημερας!



Γυρω απο την πλατεια τα καταπληκτικα κτηρια που ελαχιστα ειχαμε χθες το βραδυ σημερα στεκονταν υπεροχα μπροστα μας με τα πιο απιθανα χρωματα! Κοκκινο, πρασινο, μπεζ, ροζ...

[Ταξιδευτης]

Περιττο να πω οτι στα μαγαζια γινοταν π-α-ν-ι-κ-ο-ς! Δεν επεφτε καρφιτσα!




Καποια μαλιστα ειχαν και special events, οπως αυτο το εστιατοριο που καθε μεσημερι διοργανωνε μαθηματα τανγκο ακριβως διπλα στα τραπεζια με τους θαμωνες!

[Ταξιδευτης]

Πισω απο το δημαρχειο ηταν η οδος Vene, γεματη με αποθηκες και κατοικιες εμπορων του 15ου αιωνα που σημερα ειναι η πιο φημισμενη συνοικια εστιατοριων...



Οπως και στο λοφο ετσι και δω το μερος ηταν γεματο απο νεα παιδια που ακολουθουσαν πιστα το μεσαιωνικο υφος της πολης, ειτε σερβιροντας τοπικες λιχουδιες πισω απο ξυλινους παγκους...



...ειτε διαφημιζοντας παραδοσιακα εστιατορια της περιοχης.
Δεν μοιαζει σα να εχει βγει απο τις σελιδες παραμυθιου αυτο το κοριτσακι;

[Ταξιδευτης]

Η οδος Vene εκτος απο τοπος εστιατοριων φιλοξενουσε και καποιες απο τις πιο ομορφες στοες και μεσαιωνικες αυλες τις πολης, με κορυφαιa τις Meistrite hoov και Katarina Käik.



Σε αυτη την υπεροχη αυλη με τα λουλουδια και τις περγκολες βρισκεται η καλυτερη σοκολατερι της πολης απο το 1937, και οπως εβλεπα ο κοσμος την τιμουσε δεοντως...

[Ταξιδευτης]

Οι λεπτομερειες ηταν υπεροχες!






Εδω βρισκονταν και μερικα εργαστηρια καλλιτεχνων...

[Ταξιδευτης]

Στην αλλη πλευρα του δρομου, διπλα στα τειχη βρισκοταν το περασμα της Catherine (Katarina Käik), ενα ακομα απο τα σημαντικα αξιοθεατα της πολης.

Σε αυτο το μικρο στενακι καποτε υπηρχε η εκκλησια της Αγιας Αικατερινης, η οποια καταστραφηκε απο επιδρομες βαρβαρων, και αυτες οι αψιδες ειναι τα μονα τμηματα της που διασωζονται μεχρι και σημερα...




Hauaplaadid (ταφοπλακες)
Στη μια μερια του στενου, υπηρχε μια σειρα απο τεραστιες ταφοπλακες που προερχονταν απο την εκκλησια και ανηκαν σε επιφανη μελη της κοινωνιας του Tallinn οπως δικαστες, την Αδελφοτητα των Blackheads, πολιτικους κα.

Κατα τα μισα του 19ου αιωνα το δυτικο τμημα της προηγουμενως κατεστραμμενης εκκλησιας αναστηλωθηκε και τα καλυτερα διατηρημενα κομματια των ταφων αναρτηθηκαν στον τοιχο.
Το 1874 ο burgomaster (επαρχος) του Tallinn Andreas Koch χρησιμοποιησε μερικες απο τις καλυτερα σωζομενες ταφοπλακες για να στρωσει το πατωμα του σταυλου που κατασκευαστηκε στα ερειπια της εκκλησιας.

Για καποιο διαστημα καποιες αλλες απο τις ταφοπλακες ηταν σε εκθεση στην προσωπικη συλλογη του διοικητη της πολης, Woldemar Salza.
Το 1882, οι περισσοτερες απο αυτες τις ταφοπλακες μετακινηθηκαν στην εξοχικη επαυλη Rocca al Mare του επαρχου Arthur Girard de Soucanton και εκτεθηκαν σε ενα μικρο δρομο στην περιοχη.
Το 1959-1960, οι ταφοπλακες που ειχαν μετακινηθει προηγουμενως στην επαυλη Rocca al Mare επιστραφησαν στην πολη, συντηρηθηκαν και εκτεθηκαν μαζι με τις υπολοιπες στο νοτιο τοιχος των ερειπιων της εκκλησιας της Αγ. Αικατερινης.




Στην αλλη ακρη το στενο αυτο φιλοξενουσε και εργαστηρια παραδοσιακης τεχνης, με εμφαση στα πλεκτα και τα κεντηματα...



...ενω διπλα υπηρχε και ενα γραφικο μικρο ιταλικο εστιατοριο...



Βεβαια οσο καλο και αν ηταν εμεις δεν ειχαμε ερθει στην Εσθονια για να φαμε ιταλικη κουζινα...