Καϊμάκτσαλαν ...με λοξή ερμηνεία του δελτίου καιρού!

[Uriah Heep]

Το πρόγραμμα είχε λασπούρα προς Κουτσούφλιανη και άνω Γραμματικό.

Ιδανικές συνθήκες για πίλινγκ και ολικό μασάζ λασποθεραπείας ακολουθώντας τα 2 ΚΤΜ…
.
.
.
.
.
...κι άμα το παρακάνεις, στο τέλος θα σε μπερδεύουνε με τον γνωστό κορμοράνο με το μαζούτ!

Στάση για τσιγάρο στα λιβάδια της Κεδρώνας, γαργάρες να φύγει η λάσπη απ΄το λαιμό και παιχνίδι με τ΄άγρια άλογα, για όσους είχαν ακόμη κουράγιο.

Αργά τ΄απόγευμα φτάσαμε στον παλαιό Άγιο Αθανάσιο. Μας φιλοξένησε στο παραδοσιακό πέτρινο σπίτι του ο Θωμάς.





Αν φάγαμε το βράδυ σε ταβέρνα?
Στρίβε λόγια!

[Uriah Heep]

Η καλή παρέα, η φοβερή διαδρομή και η γλυκιά κούραση που μας βγήκε μετά τα εξαιρετικά κόκκινα κρασιά, έκανε τα αρκουδοειδή ροχαλητά και τις κλανιές να ακούγονται μελωδικά,
.
.
...σαν τα τρομπόνια της 2ης Ουγγρικής Ραψωδίας του Λιστ!

[Uriah Heep]

Η δεύτερη μέρα θα μείνει αξέχαστη σ΄όλους μας!


Ξεκινήσαμε για τις πλαγιές της Πιπερίτσας με όχημα συνοδείας, για μεταφορά καφέδων, γαριδακίων, τσίπς, ποπ-κορν, ντόνατς εν είδει ΚαΨιΜί.

Όχι τίποτ΄άλλο! Μη το ξεφτελίσουμε κιόλας… στυλ γκαραγκαγκάν πολέμαρχοι για κυνήγι πεταλούδας με όχημα συνοδείας!

Για ν΄ακριβολογούμε, ο Θόδωρος (DodokEdessa) λόγω του ότι είχε πρόβλημα το ΚΜΧ του, έκρινε ότι δεν θα ήταν φρόνιμο να ακολουθήσει με το Ducati 999, μιας και ήταν αυτός που έκανε την αυτοψία στη διαδρομή την προηγουμένη της αναχώρησης…



Εξαιρετικός και με το 4Χ4. Το πήγε μέχρι εκεί που δεν πήγαινε!

[Uriah Heep]

Όταν λέμε ότι ΔΕΝ πήγαινε άλλο,
.
.
.
.
.
.
...δεν βήχουμε!

[Uriah Heep]

"Περάσαμε πολλά δύσκολα σημεία. Οι τούμπες ήτανε ρουτίνα. Το Therios πήγαινε πλέον μπροστά για να ανοίγει ροδιές.

Μετά από ένα τρίωρο,

… το ύψος του χιονιού που «σήκωνε» το 4Χ4 στον αέρα,
.
… και η ομίχλη που θύμιζε μακροβούτι σε γουμαρόγαλο,
.
…μας ανάγκασαν σε ηρωική υποχώρηση, με ίχνη ελεγχόμενης απογοήτευσης λόγω της φιλότιμης προσπάθειας.



Τριανταπέντε χιλιόμετρα στο χιόνι και μας έφυγε ο τάκος. Ξαναγυρίζουμε πίσω και την κάνουμε για Παναγίτσα με τελικό προορισμό τις κατασκηνώσεις των «Φίλων του Καϊμάμτσαλαν»..."



Εκεί η κατάσταση ήταν χειρότερη. Το μέρος είχε "μαζέψει" πολύ φρέσκο χιόνι και δεν πήγαινε ούτε αυτή τη φορά με τίποτα.

Ζοριστήκαμε κομμάτι, με τον ιδρώτα ποτάμι και τη καρδιά να κοπανάει σα βαριοπούλα, να βγούμε από την περιοχή, ανεβαίνοντας κάτι χιονισμένες ανηφόρες και περάσαμε στην άλλη πλευρά του βουνού, αρχίζοντας την κατάβαση προς Μαύρο Δάσος.

Ρε μπας κι έχουμε κανα περίεργο βίτσιο?

Αυτό είναι διασκέδαση ή ποινή καθείρξεως?

Άλυτα φιλοσοφικά ερωτήματα για τους πληθυσμούς των μικροσκοπικών πεπρωμένων και του εντόπιου adventure αυτοεκμηδενισμού!

[Uriah Heep]

Τι είναι τελικά το ταξίδι?

Ποιό το νόημα?

Για την εν λόγω παρέα θα έκρινα αρμόδιο τον Κλεάνθη Γρίβα, να δώσει μια ψυχιατρική γνωμάτευση...


Είτε είναι μεγάλο το ταξίδι, my friend, είτε μικρό θα παραμείνει μια κατάσταση διαρκούς σφάλματος.
Επιμονή στην ψευδαίσθηση, την αβεβαιότητα και την αυθεντική εμπειρία της ύπαρξης.

Γιατί αυτή είναι η γνήσια περιπλάνηση. Είτε κρατάει 1 μέρα είτε 2 χρόνια!

Κι όταν είσαι σε θέση να καταλήξεις στον ευτυχή σκεπτικισμό της γαλήνιας αποδοχής του ΜΗ νοήματος,
.
...σε μια στάση αναχωρητισμού και ταυτοχρόνως ύπαρξης μέσα στον πλανήτη (Σώτη Τριανταφύλλου)
.
.
.
.
.
.
.
.
...έρχεται η επόμενη ταβέρνα για να σΕ δώσει μια σφαλιάρα και να σου ξαναδείξει ποιό είναι ΤΟ ΝΟΗΜΑ!

[Uriah Heep]

Μαύρο Δάσος ... ασύλληπτες διαδρομές!

Χωρίς χιόνια πλέον,
.
.
.
...όλα μας φαίνονταν απλά κι εύκολα, σαν ...διαφημιστικό τραπεζοδανείου!






Φωτό. Μαύρο Δάσος, απέναντι η κορυφή Πίνοβο και η Τζένα.

[paschalis]

Αρχική Δημοσίευση από Uriah Heep

Το πρόγραμμα είχε λασπούρα προς Κουτσούφλιανη και άνω Γραμματικό.

Ιδανικές συνθήκες για πίλινγκ και ολικό μασάζ λασποθεραπείας ακολουθώντας τα 2 ΚΤΜ…
.
.
.
.
.
...κι άμα το παρακάνεις, στο τέλος θα σε μπερδεύουνε με τον γνωστό κορμοράνο με το μαζούτ!

Στάση για τσιγάρο στα λιβάδια της Κεδρώνας, γαργάρες να φύγει η λάσπη απ΄το λαιμό και παιχνίδι με τ΄άγρια άλογα, για όσους είχαν ακόμη κουράγιο.

Αργά τ΄απόγευμα φτάσαμε στον παλαιό Άγιο Αθανάσιο. Μας φιλοξένησε στο παραδοσιακό πέτρινο σπίτι του ο Θωμάς.





Αν φάγαμε το βράδυ σε ταβέρνα?
Στρίβε λόγια!

Την ξερω αυτη την απυθμενη λακουβοστροφη....
Ειναι λιγα μετρα πριν την εισοδο στο Ανω Γραμματικο...

[Uriah Heep]

Μακριά από την κίβδυλη αυθεντικότητα της σημερινής ζωής, την πλατυποδία απόψεων περί μοτο-life style, τις θεωρίες της σακούλας, τα μπλιμπλίκια της μουσταλευριάς, το γιαχνί και λαμά σαβαχθανί.



Εδώ είμαστε στο Μαύρο Δάσος!

[Uriah Heep]

Περάσαμε την Όρμα και σταματήσαμε στα λουτρά Πόζαρ για διανυκτέρευση.

Στην ταβέρνα εξελίχθηκαν σκηνές από ντοκιμαντέρ National Geographic…
.
.
…με θέμα το τάισμα του λευκού καρχαρία!
.
.
.
.
.
.
.
...μόνο που εδώ δεν πρωταγωνιστούσαν καρχαρίες!

Άγιες μέρες για τους ταβερνιάρηδες. Ξεπούλησαν κανονικά!



Μετά την κοπιαστική μέρα, ο ύπνος στο ξενοδοχείο ΕΥ ΖΗΝ ήταν ηδύς τε και δαψιλός…


Φωτογραφίες με σκηνές που εξελήχθηκαν μετά το σερβίρισμα των κρεατικών ΔΕΝ θα βάλω.
.
.
.
.
.
.
.
...Εγώ κουτσομπόλης δεν είμαι κι όποιος πει τ΄αντίθετο να του χαλάσει ο ανορθωτής.




YΓ Να σημειώσω μόνο ότι με την προστραπέζωση της πιατέλας με τα λουκάνικα και τις παντσέτες, δύο κοριτσάκια από το διπλανό τραπέζι έβαλαν τα κλάματα τρέχοντας στη μαμά τους και δείχνοντας προς το μέρος μας...