Ενδοσχολική βία

[peterv]

Αρχική Δημοσίευση από Hekima

Δόξα το Θεό όλα πήραν το δρόμο τους κυρίως βρήκα τον τρόπο να μιλάμε με τον μικρό πολύ δεν σου κρύβω όμως ότι καιροφυλακτώ......και παρακαλώ και την επόμενη φορά να είμαι τόσο ψύχραιμη.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς το πρόβλημα του άλλου παιδιού με την βία το ενσωματώνει το δικό σου. Καμμιά φορά τα προβλήματα φαίνονται μπερδεμένα. Πάντα όμως με την επαφή και την κοντινότητα ξεκαθαρίζουν και ο καθένας παίρνει την θέση του.
Ο δικός μου γιός είχε έναν συμμαθητή του με πολλά προβλήματα που τον καταπίεζε στην πρώτη δημοτικού. Του είπαμε ότι όποτε νιώσει δύσκολα μας το λέει και απλά επεμβαίνουμε. Ο γιός μας δεν ήθελε με τίποτα να εμπλακούμε και στην τρίτη δημοτικού 2 χρόνια μετά βούτηξε τον συμμαθητή του τον έβαλε κάτω και του είπε ότι αν τον ξαναενοχλήσει θα τις φάει. Από τότε ηρέμησαν τα πράγματα και τα δύο παιδιά έχουν γίνει αχώριστοι φίλοι μέχρι το Γυμνάσιο.

Το πιο δύσκολο πράγμα στην όλη υπόθεση ήταν αυτό που περιγράφεις πολύ σωστά Hekima να μην παρέμβεις απότομα και χαλάσεις την προσπάθεια του παιδιού σου να φτιάξει σχέση - σωστή σχέση με τους φίλους του. Αντίθετα να διευκολύνεις να δημιουργηθεί η σχέση μεταξύ τους.
Ευκολα οι γονείς πια παρεμβαίνουν απροβλημάτιστα και μάλιστα με υπερβολικούς τρόπους χαλώντας την προσπάθεια του παιδιού τους και στην ουσία το απομονώνουν από κάθε προσπάθεια δημιουργίας σχέσης με τα άλλα παιδιά. Αυτ'ό φέρνει θυμό και βία.

[peterv]

Αρχική Δημοσίευση από ckk

Θωρακίζουν ψυχές τα φιλάκια και οι αγκαλίτσες. Και αν τα έχεις πάρει πολλά από μικρός, έχεις τεράστιες αβάντες για να τα δίνεις απλόχερα, όταν μεγαλώσεις.

Μεγάλη κουβέντα φίλε ακριβώς αυτό !!!!!!!

Στην δουλειά μου την απογευματινή κάναμε μιά συνεργασία με ένα σχολείο του Χολαργού πάνω στην ενδοσχολική βία. Μοιράσαμε από 10 μπαλάκια του πινκ πονκ σε κάθε παιδί και τους είπαμε ότι για μία εβδομάδα μπορούν να ανταλλάσουν μπαλάκια με άλλους συμμαθητές τους όπως τα ίδια θέλουν. Εγινε το παιχνίδι του σχολείου και για μία εβδομάδα τα παιδιά έπαιζαν μεταξύ τους. !!!
Μετά την μία εβδομάδα κάνοντας απολογισμό μαζέψαμε τα παιδιά που δεν είχαν ανταλλάξει καθόλου μπαλάκια και τα παιδιά που είχαν δώσει όλα τους τα μπαλάκια. Αυτά τα παιδιά μετά από ένα πιο λεπτομερές ιστορικό και επαφή με τους γονείς , τα εντάξαμε σε ομάδες παιγνιοθεραπείας μέσα στο σχολείο μιά και αποτελούν την ζώνη υψηλού κινδύνου για ενδοσχολική βία. Αυτό που τα κάνουμε μέσα στην παιγνιοθεραπεία είναι να τους αφήνουμε χώρο να φτιάξουν σχέση με τα άλλα παιδιά της ομάδας χωρίς να καταπιέζονται ή να καταπιέζουν.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι βγάζουν τα παιδιά μέσα στις ομάδες και πόσοι από τους γονείς των συγκεκριμένων παιδιών έχουν αρνητική ή υποτιμητική στάση για την δουλειά του παιδιού τους, την απαξιώνουν και την ευτελίζουν διαρκώς !!!!.
Δυστυχώς όμως τα προβλήματα στις οικογένειες ολοένα και διογκώνονται και το φαινόμενο παίρνει ανησυχητικές διαστάσεις.

ΟΛΑ αυτά όμως δεν θα χρειαζόντουσαν αν όλοι κάναμε αυτό που απλά διαισθητικά κάνεις εσύ CKK και η Hekima και τόσοι άλλοι γονείς αφανώς στο σπίτι τους.
Οπως λέει και ο CKK "Η επαφή με τα παιδιά μας τα θωρακίζει και τους δίνει ψυχικά αποθέματα για να κάνουν σωστές σχέσεις".

Χαίρομαι που συναντώ ανθρώπους που πολεμούν την βία του σχολείου καθημερινά στο σπίτι τους . Αφανείς ήρωες !!!!!
Καταλαβαίνω βέβαια ότι και εμείς σαν γονείς κάνουμε τα λάθη μας ή κάποιες φορές αποτυγχάνουν οι προσπάθειες μας , αλλά τουλάχιστον προσπαθούμε προς την σωστή κατεύθυνση για τα παιδιά μας, ώστε να είμαστε όσο το δυνατόν λιγότερο ανασταλτικοί παράγοντες στην ανάπτυξή τους.

[kostasx]

Πολύ ενδιαφέρον θέμα ακόμα και για μας (ανήπαντρους-άτεκνους)..
και ακόμα πιο ενδιαφέρον οι προσωπικές σας εμπειρίες..

[Hekima]

Πέτρο καλημέρα να είσαι καλά.
Είναι όμως και τι κουβαλάς κι εσύ ο ίδιος από το σπίτι σου εγώ προσωπικά δεν γνώρισα βία στο σπίτι μου ίσα ίσα που πολλές φορές ακούγοντας ιστορίες από φίλους απορούσα. Ο πατερούλης μου ίδια μυαλά με μένα είχε δεν πρόλαβε και πολύ να μεγαλώσει κόλλησε στην εφηβεία του. Ήμουν ο κολλητός ο γιός που δεν είχε, πιο πολύ παίζαμε παρά μιλούσαμε. Αργότερα συνειδητοποίησα ότι στα λόγια ήταν φτωχός αλλά στις πράξεις τεράστιος είχε βρει τον τρόπο να μου μιλάει να με συμβουλεύει να με καθοδηγεί στο σωστό μέσα από το παιχνίδι, από το γέλιο από την πλάκα. Συνεννοούμασταν πια με το βλέμα με την διαίσθηση ήταν ο πιο καλός μου φίλος.
Στην πορεία μου βγήκε φυσικά να είμαι έτσι με τους φίλους μου, στα σχολεία, στις διάφορες βαθμίδες εκπαίδευσης τον βίαιο μαθητή δεν τον ξεχώρισα γενικά δεν είχα μάθει να τον φοβάμαι πολλές φορές παρεξηγήθηκα γιατί τον έκανα παρέα.
Α! κάνεις παρέα με αυτόν ίδια είσαι κι εσύ...κι όμως δεν ήταν ότι με τραβούσε ο κίνδυνος σχεδόν πάντα ο συγκεκριμένος συμμαθητής ή συμμαθήτρια είχε θέμα από το σπίτι και το μόνο που δεν ήθελε παρ΄ολο που το πάλευε να το δείχνει ήταν η μοναξιά και η απομόνωση. Βάζοντας τον στην παρέα τελικά παρασυρόταν εκείνος προς το καλό και όχι οι υπόλοιποι προς το κακό. Τελικά εκείνος ήταν πιο φοβισμένος από εμάς, στην πορεία γινόταν τόσο ήσυχος τόσο ήρεμος που παύαμε να θυμόμαστε πως ξεκίνησε εξ΄αρχής.
Έτσι λοιπόν και στα δικά μου παιδιά κράτησα το ίδιο μοτίβο ποτέ δεν τα άφησα να μείνουν στην επιφάνεια να κρεμάσουν ταμπέλες αλλά να προχωρήσουν πιο μέσα.
Θα μου πεις πως γίνεται αυτό σε ένα εννιάχρονο παιδί που είναι ο γιός μου, γίνεται με τη βοήθειά μας όταν δεν θέλει να του μιλήσω παίζουμε και ότι θέλω να του επικοινωνήσω του το κάνω μέσα από το παιχνίδι.
Τα παιδιά μου δεν έχουν αποστροφή στον άρρωστο στον ανάπηρο στη δυσμορφία στον άσχημο στον παχύσαρκο στον λιανό στον χαζό στον ευφυή στον πλούσιο στον φτωχό στον μετανάστη στον αλλόθρησκο στο ότι διαφορετικό. Η κόρη μου πήγε στον λυκειάρχη τιμωρημένη επειδή υπερασπίστηκε έναν συμμαθητή της μέσα στην τάξη την ώρα του μαθήματος τα έβαλε με 25 παιδιά κι έναν καθηγητή. Γιατί του επιτέθηκε κάποιος άλλος λεκτικά επειδή ο ίδιος δεν έχει την φραστική δυνατότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Στο τέλος δικαιώθηκε αλλά πέρασε δύσκολα είναι αυτή όμως δεν μπορεί να υποκριθεί ότι είναι άλλη. Σε καμία περίπτωση δε να μη θεωρήσετε ότι έχω τα τέλεια παιδιά και είμαστε οι τέλειοι γονείς όχι βέβαια αλλά και σε αυτήν την περίπτωση τα παιδιά μας το γνωρίζουν δεν τα αφήνουμε απ΄εξω ούτε σε αυτό αντιθέτως τους το δείχνουμε ότι είμαστε κι εμείς γεμάτοι ρωγμές και θέματα, αυτό όμως είναι η ανθρωπιά μας αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε από τα άλλα έμβια όντα.
Θέλω να πω και να καταλήξω γιατί πιθανόν κουραστήκατε και ίσως δεν έχει ενδιαφέρον για κάποιους, ότι μέσα από αυτό το θέμα καλό είναι να σκύψουμε σε θέματα που έχουν πραγματική ουσία και για μία ακόμη φορά το φιλικό επίπεδο να κρατηθεί για τα παιδιά μας.
Η ουσία δεν είναι να κυριαρχήσουμε πάνω σε κάποιον άλλο, δεν είναι να δείξουμε πόσο πιο έξυπνοι, ικανοί, μορφωμένοι, όμορφοι, διαχειριστικοί, ή ότι άλλο είμαστε, ή νομίζουμε ότι είμαστε, η ουσία είναι κατ΄εμέ να μπορούμε να μεγαλώσουμε ψυχικά και νοητικά υγιείς ανθρώπους. Να αντιληφθούμε πως σε ότι υπολοιπόμαστε εμείς δεν θα αφήσουμε να περάσει και στα παιδιά μας. Δεν αρκεί να έχουμε γεμάτο στομάχι αλλά άδεια ψυχή. Και φυσικά ο κόσμος δεν είναι ιδανικός ούτε ονειρικός ούτε αγγελικά πλασμένος εγώ όμως αν όχι όλοι πρέπει να προσπαθήσω πολύ πάρα πολύ για τα δικά μου παιδιά για το δικό μου μερίδιο ευθύνης.
Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε και πάλι συγνώμη για το σεντόνι πραγματικά θα ήθελα αν κάποιοι ενοχληθήκατε να το καταγράψετε χωρίς καμία παρεξήγηση ούτως ώστε να μην ξαναανεβάσω τέτοιο thread.
Να είστε όλοι καλά και τα παιδιά σας

[gsmaniac]

συμφωνω σε ολα οσα αναφερθηκατε παραπανω και τονιζω την επικοινωνια μεταξυ παιδιων και γονεων....
υπαρχει και καποιος αλλος παραγοντας που θα πρεπει να αναφερθουμε....ο δασκαλος ή ο καθηγητης,που βλεπει τις ασχημες ή τις ομορφες στιγμες και συμπεριφορες παιδιων και δεν αντιδρα......
δυστυχως ειναι πολλα τα παραδειγματα που οι δασκαλοι αδιαφορουν και επιδεινωνουν ασχημες βιαιες καταστασεις....
νομιζω οτι παιζουν σπουδαιο ρολο στην λυση προβληματων βιας στα σχολεια μας....

[peterv]

Αρχική Δημοσίευση από gsmaniac

συμφωνω σε ολα οσα αναφερθηκατε παραπανω και τονιζω την επικοινωνια μεταξυ παιδιων και γονεων....
υπαρχει και καποιος αλλος παραγοντας που θα πρεπει να αναφερθουμε....ο δασκαλος ή ο καθηγητης,που βλεπει τις ασχημες ή τις ομορφες στιγμες και συμπεριφορες παιδιων και δεν αντιδρα......
δυστυχως ειναι πολλα τα παραδειγματα που οι δασκαλοι αδιαφορουν και επιδεινωνουν ασχημες βιαιες καταστασεις....
νομιζω οτι παιζουν σπουδαιο ρολο στην λυση προβληματων βιας στα σχολεια μας....

Πολύ σωστός !!!!!!! αλλο μεγάλο θέμα πώς ένας άνθρωπος με δημοσιουπαλληλική νοοτροπία αναλαμβάνει να εκπαιδεύσει ψυχές.
Κάποιοι είναι πραγματικά επικίνδυνοι , υπάρχουν όμως και κάτι φωτεινές εξαιρέσεις απίστευτες....
Το δύσκολο είναι να βάλεις πραγματικά τον ικανό να εκπαιδεύσει τα παιδιά μας.
Πώς αποκλείεις έναν εκπαιδευτικό από το σχολείο που έχει ο ίδιος ψυχολογικά προβλήματα και τα εκτονώνει στα παιδιά μας αλλά έρχεται πρώτος στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ ?
Δεν είναι τυχαίο που στην αρχαία ελλάδα δάσκαλοι ήταν οι φιλόσοφοι η ανώτερη βαθμίδα της κοινωνίας (τότε η ηθική διδάσκονταν και αξιολογούνταν στον κάθε εκπαιδευτικό) και όχι ο οποιοσδήποτε που τελειώνει 4 χρόνια πανεπιστήμιο και διορίζεται.......

[Kimwnas]

Από τα πιο ενδιαφέροντα και εποικοδομητικά πόστ του φόρουμ!
Αν και δεν είμαι γονιός (ακόμα) πιστεύω ότι ενδιαφέρει όλους μας το φαινόμενο αυτό...

[Syvaris]

παίζει ρόλο και το παιδί,και το περιβάλλον, και μεις, και οι άλλοι

Σοφία, ωραίο θέμα

με βρίσκεις σκεπτόμενη πάνω στο θέμα, και ναι.. το νου μας στα παιδιά μας

[ortho]

Πολύ ενδιαφέροντα όσα γράφετε οι ήδη γονείς, εγώ είμαι εν αναμονή, κι έχω αρχίσει να σκέφτομαι πως θα πρέπει να είναι η συμπεριφορά μου. Βέβαια είναι ακόμη πολύ νωρίς, αλλά ότι μάθω είναι προς όφελος της οικογένειάς μου.

Σας ευχαριστώ και περιμένω τη συνέχεια...


θα ήθελα να σημειώσω ότι βία στα παιδιά παρατηρείται από πολύ μικρή, προσχολική ηλικία, είναι η αντίδρασή τους σε καταστάσεις που δεν τα βολεύουν. Ισως σε αυτή την ηλικία χάνεται το παιχνίδι αν δεν προσέξουν οι γονείς.

[diomiles]

Αρχική Δημοσίευση από gsmaniac

συμφωνω σε ολα οσα αναφερθηκατε παραπανω και τονιζω την επικοινωνια μεταξυ παιδιων και γονεων....
υπαρχει και καποιος αλλος παραγοντας που θα πρεπει να αναφερθουμε....ο δασκαλος ή ο καθηγητης,που βλεπει τις ασχημες ή τις ομορφες στιγμες και συμπεριφορες παιδιων και δεν αντιδρα......
δυστυχως ειναι πολλα τα παραδειγματα που οι δασκαλοι αδιαφορουν και επιδεινωνουν ασχημες βιαιες καταστασεις....
νομιζω οτι παιζουν σπουδαιο ρολο στην λυση προβληματων βιας στα σχολεια μας....

Σε εμένα συνέβη το τελείως αντίθετο.Ημουν πολύ τυχερός και στα δύο μου παιδιά και είχαν δασκάλους και καθηγητές που ενδιαφερόντουσαν και όποια μικροπροβλήματα βίας προέκυπταν τα έλυναν άμεσα.
Το πρόβλημα ήταν άλλο.... και αυτό ήταν ότι δεν ενδιαφερόντουσαν οι γονείς.Σχεδον σε όλες τις συγκεντρώσεις των γονέων η συμετοχή δεν ξεπερνούσε στην καλύτερη το 20% μάλιστα υπήρξε συγκέντρωση η οποία τελικά αναβληθηκε γιατί δεν είχαν έρθει οι γονείς.
Μάλιστα σε συζήτηση που είχα με έναν δάσκαλο μου είπε ότι έχει καλέσει μεμονωμένα κάποιους γονείς για να συζητήσουν κάποια σοβαρά θέματα που αφορούσαν το παιδί τους αλλά δεν ανταποκρίθηκαν.