Балкан експрес: Αλητευοντας στα Βαλκανια...

[Ταξιδευτης]

Βεβαια απο τα χωριουδακια οπου περνουσαμε παντου εβλεπα το παρελθον να στεκεται βουβος μαρτυρας εποχων δυσκολων που τωρα ειχαν περασει πλεον...






Ο δρομος απο εδω και περα προς την Klisura εγινε πραγματικα απολαυστικος! Οδοστρωμα αψογο, εξαιρετικη χαραξη και ανελεητο στροφιλικι που σε εκανε να μην ξερεις τι να κανεις: να δεις τα υπεροχα τοπια γυρω η να ξυσεις τις βαλιτσες; Προφανως απο αυτο το κομματι πολλες φωτογραφιες δεν θα μπορουσαν να υπαρξουν αλλα παρτε μια ιδεα...

[Ταξιδευτης]

Η διαδρομη θα μας εβγαζε πανω απο το βουνο στην Klisura για να δουμε την λιμνη Vlasina, την μεγαλυτερη τεχνητη λιμνη της Σερβιας, με συνολικη εκταση 16 τετραγωνικων χιλιομετρων.
Η λιμνη δημιουργηθηκε το 1947–51 με την κατασκευη ενος φραγματος στη βορειοδυτικη πλευρα της λιμνης, ενω λιγο αργοτερα δημιουργηθηκε και ενα υδροηλεκτρικο εργοστασιο παραγωγης ρευματος στην ιδια περιοχη.



Υπαρχουν δυο μονιμα νησια στη λιμνη, κοντα στην ανατολικη ακτη της: το Dugi del και το Stratorija.
Περα απο αυτα ομως, ενα απο τα πιο διασημα χαρακτηριστικα της λιμνης ειναι τα ...επιπλεοντα νησια, που δημιουργουνται οταν το νερο αποσπα μεγαλα κομματια ελωδους εδαφους απο τις ακτες, παχους απο μισο εως δυο μετρα.
Αυτα τα νησακια παρασυρονται απο τον ανεμο και επιπλεουν απο τη μια ακρη της λιμνης στην αλλη μεταφεροντας χλωριδα και πανιδα, ενω λειτουργουν και ως φυσικα καταφυγια για τα ψαρια της λιμνης. Το μεγαλυτερο απο αυτα τα νησακια γνωστο στους ντοπιους ως ...Moby Dick (!) εχει μεγεθος 8 εκταριων και συνηθως ειναι αγκυροβολημενο στις οχθες της λιμνης.



Η θεα απο εκει ψηλα ηταν απλα μαγευτικη....

[Ταξιδευτης]

Κατηφορισαμε το δρομο προς της Surdulica που τελικα θα μας εβγαζε στη Nis και η διαδρομη γινοταν ολοενα και πιο ομορφη...
Υπεροχη βαλκανικη αρχιτεκτονικη...




...που συναγωνιζονταν με τα απεριγραπτα τοπια!




Να και το υδροηλεκτρικο εργοστασιο...

[Ταξιδευτης]

Οταν ο δρομος ειναι ΤΟΣΟ απολαυστικος τα χιλιομετρα φευγουν χωρις να το καταλαβεις...
Αν υπαρχει παραδεισος για ενα μηχανοβιο καπως ετσι θα δειχνει!






...και ετσι συντομα βρεθηκαμε στη μικρη πολη Surdulica.
Δρομοι τακτοποιημενοι και καθαροι, μεγαλα παρκα αριστερα και δεξια, και πολυς νεαροκοσμος...
Βλεπετε κανενα σκουπιδακι κατω;






Πραγματικα πολυ ομορφη πολη, με πολυ ομορφο κοσμο... Για αλλη μια φορα ξεκινησα τις συγκρισεις με το χαλι μας και με επιασαν τα νευρα μου... Τι εικονες!

[Ταξιδευτης]

Απο εκει συνεχισαμε τη πορεια μας στους ιδιους χαλια δρομους...
Που ειμαστε ειπαμε ρε παιδια; Σε μια φτωχη βαλκανικη χωρα ε; Χμμμ....



..για να καταληξουμε στην εθνικη οδο που θα μας οδηγουσε στo προορισμο της μερας, τη Nis.
Ο Πανος περιμενει ετοιμος να ξεμουδιασει λιγο τη Γερμανιδα του...
Το δεξι γκριπ ανοιγει...

[Ταξιδευτης]

Niš

Η διαδρομη στην εθνικη οδο εφυγε πολυ γρηγορα. Μετα απο τοσα χιλιομετρα σε επαρχιακες διαδρομες ηταν ανακουφιση να μπορουμε να ξεμουδιασουμε λιγο τους εαυτους μας και τις μηχανες ανοιγοντας το γκαζι λιγο παραπανω.

Συντομα φτασαμε στη πολη και το GPS μας οδηγουσε στην πρωτη επιλογη για διανυκτερευση: το Hostel Nis. Πολλοι θα ξερετε οτι εχω μια αντιπαθεια στα απροσωπα, κυριλε ξενοδοχεια. Αν δεν μεινω σε σκηνη προτιμω να μεινω σε καποιο ξενωνα (hostel). Οι λογοι πολλοι. Περαν του οτι ειναι συνηθως πολυ οικονομικοι (βασικο!), ειναι καλαισθητοι, καθαροι και το κυριοτερο σε φερνουν σε επαφη με νεαρα ατομα που επισης ταξιδευουν ανα τον κοσμο.
Εχω πολλα περισσοτερα κοινα με το παλικαρακι με το σακιδιο στη πλατη που ταξιδευει με καθε μεσο απο χωρα σε χωρα παρα με τον πουκαμισατο γιαπη που τρωει το πρωινο του στη σαλα του 5αστρου ξενοδοχειου μιλωντας στο κινητο του για μπιζνες.

Συνηθως ακολουθω τις προτασεις του Lonely Planet και μεχρι στιγμης δεν εχω χασει. Ολες οι προτασεις τους ειναι εξαιρετικες οποτε οταν ελεγε οτι το Hostel Nis ειναι το καλυτερο της πολης και ενα απο τα καλυτερα στα Βαλκανια δεν ειχα λογο να μην το εμπιστευτω.

Με τη βοηθεια του πλοηγου συντομα βρεθηκαμε ακριβως εξω απο τον ξενωνα. Ηταν ενα ομορφο και σχετικα μοντερνο τριοροφο σπιτι με κηπο μπροστα που χρησιμευε και ως παρκινγκ. Ανεβηκα και ρωτησα για ενα τρικλινο, αλλα μιας που δεν υπηρχε κατι τετοιο, το παιδι μας προσφερε ενα τετρακλινο στα ιδια λεφτα! Ποσα; 40 ευρω στο συνολο!

Βαλαμε τις μηχανες στο παρκινγκ του ξενωνα και ανεβασαμε τα πραγματα επανω. Βγαλαμε με ανακουφιση τις κορντουρες και τον εξοπλισμο της μηχανης και γιναμε παλι "ανθρωποι". Οσοι ταξιδευετε πολυ ειμαι σιγουρος οτι το ξερετε αυτο το συναισθημα...

Το φιλικοτατο παιδι στη ρεσεψιον μας εδωσε εναν οδηγο της πολης και μας προτεινε που να παμε για φαγητο, ποτο κλπ. Ετσι βγηκαμε εξω για μια βολτα -καιρος να εξερευνησουμε την ομορφη Nis!

Ο ξενωνας ηταν ακριβως στη καρδια της πολης, πισω απο τον ποταμο Nisava, οποτε ξεκινησαμε απο το καλυτερο σημειο τη βολτα μας...

[Ταξιδευτης]

Η Nis ειναι η μεγαλυτερη πολη στην νοτια Σερβια και η τριτη μεγαλυτερη στη χωρα, μετα το Βελιγραδι και το Novi Sad. Eχει κατι περισσοτερο απο 250,000 κατοικους και αλλους 30,000 φοιτητες στο πανεπιστημιο της πολης.
Ειναι μια απο τις παλιοτερες πολεις στα Βαλκανια και απο την αρχαιοτητα ηταν ενα σημαντικο σταυροδρομι μεταξυ της Ανατολης και της Δυσης.




Εκει διπλα συναντησαμε και το Φρουριο της Nis, μια οχυρωματικη κατασκευη απο την εποχη της Τουρκοκρατιας το 18ο αιωνα.
Η Nis υπεκυψε στο Τουρκικο ζυγο το 1448 και παρεμεινε υπο κατοχη για 245 χρονια. Σε αυτη τη περιοδο η πολη ηταν μια απο τις βασικες εδρες του Τουρκικου στρατου και της διοικησης.
Το Φρουριο που χτιστηκε αυτη την περιοδο και ακομα και σημερα θεωρειται ευρεως ως ενα απο τα πιο ομορφα και καλοδιατηρημενα μνημεια του ειδους στα Βαλκανια.
Το Φρουριο εχει σχημα οκταγωνικο με 8 ταρατσες και 4 θηριωδεις πυλες, ενω εκτεινεται σε μια περιοχη 22 εκταριων.
Στην περιμετρο του το Φρουριο ειχε μια μεγαλη ταφρο, ενα μερος της οποιας διατηρειται ακομα και σημερα.
Ειναι αξιοσημειωτο οτι με μια ανακατασκευη των πυλων, το Φρουριο θα γινοταν ξανα αρχιτεκτονικα και λειτουργικα ενα εντελως κλειστο αμυντικο συστημα.




Πανω απο το ποταμο περνουσαν πολλες γεφυρες προσφεροντας ενα υπεροχο θεαμα ειδικα τωρα που βραδιαζε...

[Ταξιδευτης]

Μετα τη γεφυρα συναντησαμε την κεντρικη πλατεια με το τεραστιο ξενοδοχειο Ambasador να παραμενει ως ενα μαλλον ακομψο απομειναρι της σοβιετικης αισθητικης. Αν εκρινα απο το πληθος κοσμου που βρισκοταν εδω, αυτο μαλλον ηταν το κατεξοχην σημειο συναντησης φιλων και ζευγαριων της πολης...




Απο εδω ξεκινουσε ενας μεγαλος πεζοδρομος οπου ηταν συγκεντρωμενη ολη η ζωη της πολης. Ομορφες καφετεριες στη σειρα...

[Ταξιδευτης]

..εμπορικα μαγαζια αριστερα και δεξια, μεταξυ των οποιων πολλες Ελληνικες τραπεζες...




...εστιατορια για ολα τα γουστα...
Πως λεγεται ο Γυρος στα Σερβικα;






και κοσμος... Πολυς κοσμος εξω να κανει βολτες και να απολαμβανει το ζεστο βραδακι. Ομορφα...

[Ταξιδευτης]

Και μιας και λεμε κοσμο, εχω να πω ενα πραγμα: μην πατε ΠΟΤΕ σε αυτη τη πολη με το εταιρο ημισι αν δεν θελετε να χωρισετε, η στην καλυτερη να φατε παντοφλα επικων διαστασεων! Οι γυναικες εδω απλα ηταν αδιανοητα εντυπωσιακες: πανυψηλες (μιλαμε για 1.80 και ΠΑΝΩ), ντυμενες στην τριχα, και με θυλικοτητα που θα εκανε την Monika Belucci να κλαιει σε μια γωνια απαρηγορητη... Δικαιολογουσαν ανετα το χαρακτηρισμο των Σερβων ως των πιο ομορφων γυναικων του κοσμου... Νομιζω οτι τα αλλα παιδια μπορουν να πουν περισσοτερα επι του θεματος...


Στη βολτα μας βρηκαμε και το αγαλμα του Stevan Sremac, ενος διασημου Σερβου συγγραφεα του 19ου αιωνα που εγραψε για τη ζωη στην παλια Nis.
Eκει ηταν και κατι μπεκρουλιακες αλλα μη δινετε σημασια!