Long Way Round Europe 2010: Κυνηγώντας όνειρα σε 13 χώρες...

[Ταξιδευτης]

Συνεχισαμε το δρομο μας και συντομα βγηκαμε στο "κομματι ενδιαφεροντος" που προτεινε ο χαρτης της Michelin διπλα στη λιμνη.
Αν ειχα αμφιβολιες για το αν επρεπε να ακολουθησουμε αυτη τη διαδρομη σημερα στο θεαμα που αντικρυσα διαλυθηκαν με μιας!
Καταπληκτικο τοπιο!







Αν μαλιστα κρινω και απο το πληθος μηχανων που συναντησαμε να κινουνται εκει, το μερος μαλλον πρεπει να ηταν και αγαπημενος προορισμος για μηχανοβιους....

[Ταξιδευτης]

Ατελειωτοι ανοιχτοι δρομοι, ελαχιστη κινηση, υπεροχο σκηνικο... Τι αλλο να ζητουσα;

[Ταξιδευτης]

Αφου αφησαμε πισω τη λιμνη και εχοντας κανει ηδη ανετα 400 χιλιομετρα, σκεφτηκα οτι θα ηταν καλη ευκαιρια να δουμε και λιγο απο την επαρχια της νοτιας Σουηδιας. Εξοδος λοιπον απο την εθνικη και το λογο τωρα ειχαν οι μεγαλοι επαρχιακοι που χανονταν μεσα στα δαση.





Τα χρωματα του απογευματος δεν θα μπορουσαν να ειναι πιο τελεια...

[Ταξιδευτης]

...καθως περνουσαμε απο μικρα χωριουδακια και καναμε οτι μπορουσαμε να συγκρατησουμε τις εικονες της εξοχικης ζωης που περνουσαν διπλα μας...

[Ταξιδευτης]

Οταν εισαι πανω στη μηχανη και ταξιδευεις οι ωρες περνανε σαν νερο... Επρεπε λοιπον να δουμε το που θα διανυκτερευσουμε. Σε αντιθεση με τις αλλες ημερες, σημερα δεν ειχα κανονισει απολυτως τιποτα για το που θα καταληγαμε και που θα κοιμομασταν.
Καβαλουσαμε και οπου βγαιναμε!




Τη λυση την εδωσε αλλη μια φορα το GPS: το εβαλα να ψαξει για καποιo camping στη περιοχη και το πιο κοντινο που βρηκε ηταν στη πολη Kristianstad, 50 χιλιομετρα απο το σημειο που ημασταν και μολις 100 χιλιομετρα απο τη Κοπενχαγη. Τελεια!

Ο ηλιος μολις που ειχε χαθει στον οριζοντα και φτασαμε στο camping. Μπαινοντας μεσα αυτο που μου φανηκε περιεργο ηταν οτι εδειχνε ησυχο... ΠΟΛΥ ησυχο! Σε βαθμο ερημιας!
Στο κεντρο του camping βρισκοταν ηταν ενα μεγαλο διοροφο σπιτι κλασσικου στυλ, αλλα η πορτα κλειστη και χωρις σημαδια ζωης μεσα.

Πριν προλαβω να αναρωτηθω που ηταν ολοι, ενα αμαξι σταματησε διπλα μας και ενας χοντρουλης μεσηλικας μας ρωτησε τι θελαμε.
Δεν ειχα τελειωσει τη κουβεντα μου οτι ψαχνουμε καπου να μεινουμε και αυτος ανοιξε στα γρηγορα τη πορτα του σπιτιου, μας εδωσε ενα φακελο με ενα κλειδι δωματιου και εφυγε λεγοντας: "ειναι 32 ευρω τη νυχτα, γεια σας!"

Ε; Τι εγινε ρε παιδια; Αυτο μπορει να ηταν και το πιο γρηγορο check in στην ιστορια των ξενοδοχων! Μεσα σε 30 δευτερολεπτα ειχαμε βρεθει απο ...αστεγοι να εχουμε μια ωραιοτατη δικλινη σοφιτα!

Ανεβηκαμε πανω να αφησουμε τα πραγματα και για καποιο παραξενο λογο ολο αυτο το μερος που θυμιζε αυτα τα στοιχειωμενα σπιτια που βλεπαμε στα εργα... Ισως οι μεγαλοι διαδρομοι, η ξυλινη σκαλα που ετριζε, η πληρης ελλειψη αλλων ενοικων τριγυρω... Ενοιωθα να βρισκομαι σε ταινια του Stephen King και απο στιγμη σε στιγμη θα εσκαγε μυτη το φαντασμα!

Το δωματιο παντως ηταν αψογο. Τεραστιο, με 2 μεγαλες κουκετες στις ακρες, με κλιματισμο, τηλεοραση, ψυγειο...

Τι να καναμε τωρα ομως; Η ωρα ηταν ακομα πολυ νωρις για υπνο, αλλα δεν ειμασταν και σε καποια μεγαλη πολη που να εχει καποιο αξιοθεατο. Το Kristianstad φαινοταν να ειναι μια μικρου μεγεθους κωμοπολη οπου απλα ο δρομος τη διεσχιζε.
Ακομα και ετσι μια βολτα αξιζε να την κανουμε ομως. Οντας ξεκουραστοι απο τη μερα, βγηκαμε για περπατημα προς το κεντρο της πολη για να βρουμε καποιο μαγαζι να τσιμπησουμε.

Ακολουθησαμε τη λεωφορο μπροστα απο το camping για μερικα χιλιομετρα πιο κατω χωρις ομως να βρουμε το κεντρο της πολης...
Εγω ηθελα να βρω καποιο μαγαζι για να δοκιμασω τη Σουηδικη κουζινα αλλα δυστυχως σε εναν ερημο κεντρικο δρομο μιας εξισου ερημης μικρης κωμοπολης δεν ειχα και πολλες ελπιδες...

Παρολαυτα το περπατημα μας αποζημιωθηκε οταν βρηκαμε ενα γεφυρακι που μας χαρισε αυτη την ομορφη βραδυνη φωτογραφια...

Δυση του ηλιου, Kristianstad, Σουηδία, 9.27 μμ

[Ταξιδευτης]

Mερα 13
Kristanstad (Sweden) - Øresundsbron - København (Denmark)
100 km

Αλλη μια λαμπερη μερα ξημερωνε και εγω χαιρομουν σαν χαζος: δεν θα μπορουσα να εχω ζητησει καλυτερες συνθηκες για να δω τη γεφυρα σημερα!




Με το φως της ημερας ολα εμοιαζαν πολυ διαφορετικα.
Το μερος δεν θυμιζε πλεον το "στοιχειωμενο σπιτι" της χθεσινης βραδιας...

[Ταξιδευτης]

...και για να ακριβολογουμε το σπιτι που ειχαμε μεινει ηταν πολυ ομορφο τελικα...




...με περιποιημενους κηπους, παιδικη χαρα και μικροσκοπικα bungalows...




...καθως και λιγα τροχοσπιτα εδω και κει να θυμιζουν οτι ηταν πλεον τελος σεζον...

[Ταξιδευτης]

Η πρωινη υγρασια (φυση γαρ!) εκανε τη μηχανη να μοιαζει λες και ειχε μολις βγει απο το πλυσιμο...




Το πρωινο σημερα ειχε -επιτελους!- την παραδοσιακη Σουηδικη κουζινα που εψαχνα 2 μερες τωρα και ετσι καταφερα να δοκιμασω μεταξυ αλλων και τους περιφημους Σουηδικους κεφτεδες! Καημο το ειχα! (κατι επρεπε να κανω -δεν συχναζω στο ΙΚΕΑ βλεπετε!)

Αφου πηραμε και την απαραιτητη δοση καφεινης μας ημασταν ετοιμοι για αναχωρηση.
O προορισμος της ημερας η Κοπεγχαγη της Δανιας, μολις 100 χιλιομετρα απο εδω που ημασταν.
Μιας που η αποσταση ηταν ελαχιστη εννοειται οτι θα πηγαιναμε απο οσο πιο μικρους επαρχιακους γινοταν με σκοπο να απολαυσουμε τη φυση σε ολο της το μεγαλειο.

[Ταξιδευτης]

Η διαδρομη ηταν απολαυστικη. Μεγαλες ευθειες που χανονταν στο βαθος μεσα στο δασος...




...και συνεχιζαν....






....ωσπου καποια στιγμη καταληξαμε να περναμε απο τα πιο μικρα δασικα δρομακια αναμεσα σε μια οργιωδη βλαστηση και εγω παρακαλουσα να μην τελειωσει ποτε αυτη η πορεια...

[Ταξιδευτης]

Οταν πλεον βγηκαμε απο το δασος οι δεκαδες ανεμογεννητριες σημαιναν μονο ενα πραγμα: ειχαμε φτασει πλεον στο ακρωτηρι...




...και στο πραγματικα απιστευτο μηχανολογικο θαυμα της γεφυρας Øresundsbron!