Long Way Round Europe 2010: Κυνηγώντας όνειρα σε 13 χώρες...

[Ταξιδευτης]

Με συνολικο μηκος 15 ολοκληρα χιλιομετρα, η γεφυρα αυτη αποτελει μια μοναδικη κατασκευη: η μεγαλυτερη κρεμαστη γεφυρα του κοσμου ξεκιναει απο τη Σουηδια, συνεχιζει για 8 χιλιομετρα και ξαφνικα ...βυθιζεται κατω απο το νερο (!) για να συνεχισει για αλλα 4 χιλιομετρα και να βγει τελικα στην πλευρα της Δανιας, συνδεοντας ετσι 2 χωρες που για αιωνες ο μονος τροπος επικοινωνιας τους ηταν μεσω πλωτων μεσων...

Ο τροπος κατασκευης της και οι αθλοι που πραγματοποιηθηκαν στη δημιουργια της ειναι εξισου εντυπωσιακοι με το αποτελεσμα: στη θεση του νησιου οπου σημερα η γεφυρα μετατρεπεται σε υποθαλλασιο τουνελ πριν 15 χρονια πολυ απλα δεν υπηρχε τιποτα!
Το νησακι Peberholm μηκους 4 χιλιομετρων ειναι τεχνητο και δημιουργηθηκε απο εκατομμυρια κυβικα χωματος και πετρας που τοποθετηθηκαν στον πυθμενα της θαλασσας για να δημιουργηθει ο συνδεσμος της γεφυρας με το τουνελ -το οποιο με τη σειρα του δημιουργηθηκε απο 20 προκατ τμηματα οπλισμενου σκυροδεματος βαρους 55 χιλιαδων τοννων το καθε ενα!
Τα τμηματα αυτα μαλιστα ηταν τοσο βαρια που δεν υπηρχε κανενας γερανος στον κοσμο ικανος να τα σηκωσει οποτε μεταφερθηκαν στα ανοιχτα κλεινοντας με τεραστια κομματια ατσαλι τις 2 πλευρες τους και κανοντας τα να επιπλευσουν στη θαλασσα!

Πανε χρονια απο τοτε που ειχα δει αυτη τη φωτογραφια μιας γεφυρας που στα μισα της διαδρομης χανοταν μεσα στη θαλασσα (!) και εκτοτε ειχα υποσχεθει στον εαυτο μου μια μερα να τη διασχισω. Και να που τωρα ημουν εδω.



(φωτο απο το δικτυο)

[Ταξιδευτης]

Πληρωσα τα πανακριβα διοδια (23 ευρω!) και το βιντεο ξεκινησε να γραφει σε μια προσπαθεια να συλλαβει λιγη απο την μοναδικη εμπειρια της διασχισης της μεγαλυτερης καλωδιακης γεφυρας του κοσμου...

Δυναμωστε και απολαυστε....


Το τουνελ μας εβγαλε στη Δανια -αληθεια, πολυ παραξενο συναισθημα να βγαινεις απο ενα τουνελ και να εχεις αλλαξει ..χωρα!
Η Δανια απο την πρωτη στιγμη μου φανηκε αρκετα διαφορετικη απο τις αλλες χωρες που ειχα περασει: ομορφη μεν, αλλα καθαρη σε κλινικο βαθμο και εκκεντρικη: παραξενα κτηρια, καμιναδες εργοστασιων βαμμενες σε εντονο μπλε με ζωγραφισμενους γλαρους επανω...

Πηγαμε κατευθειαν στο camping που ειχα βρει στην ακρη της πολης για να τακτοποιηθουμε και να συνεχισουμε με περιηγηση της πολης οπως ειχαμε κανει τοσες φορες. Η συνεχεια θα ηταν πολυ διαφορετικη ομως...

[Ταξιδευτης]

Φτασαμε στο camping 12 και κατι το μεσημερι. Νταλα ηλιος, ζεστη... Ξεκινουσαμε με τις καλυτερες προυποθεσεις.
Αφησα τη μηχανη διπλα στη reception και μπηκα μεσ... ε; Πως μπαινουμε ρε παιδια; Στιγμιαια σκεφτηκα οτι εκανα βλακεια και πηγα να μπω απο καποια πορτα που δεν χρησιμοποιουνταν. Ομως και η αλλη που ειχε διπλα ηταν επισης κλειδωμενη!

Δεν μπορει! Αφου μεσα στο πισω δωματιο απο τη reception εβλεπα ατομα να κυκλοφορουν! Οποτε δεν ηταν κλειστα.
Μηπως επρεπε να χτυπησω για να ανοιξουν; Χτυπησα, ξανα και ξανα. Τιποτα!
Ααααααα! Τι γινεται εδω;
Ειχα αρχισει να εκνευριζομαι! Να ειναι κλειστα για καποιο λογο να το καταλαβω (αν και με δυσκολια μερα μεσημερι). Αλλα να εχει μεσα κοσμο και να χτυπαμε να ανοιξουν και να μας αγνοουν;;!

Καπου εκει προσεξα μια πινακιδα στην ακρη της πορτας στα Δανεζικα που ανεφερε κατι για ...σιεστα (!) και τις ωρες "12-2". Ειχαν οι Δανοι μεσημεριανη σιεστα;!;; Αυτο θα εξηγουσε ομως το οτι ηταν κλειστα!

Τωρα τι να καναμε; Να παμε να στησουμε απο μονοι μας;
Καναμε μια βολτα γυρω στο camping. . Το μερος εδειχνε μεγαλο, πεντακαθαρο, με πολυ στυλατα κοινα κτηρια: λουτρα, καθιστικο, πλυσταρια, μεχρι και παιδικο σταθμο για τα πιτσιρικια ειχε! Τριγυρω βρισκονταν τακτικα ενα σωρο μικρα αλλα πανεμορφα ξυλινα bungalows, το καθενα με μια μεγαλη συρομενη τζαμαρια, διακοσμηση απο το ΙΚΕΑ και εσωτερικη σκαλα που εβγαζε σε μια σοφιτα. Ωραια θα ηταν να μεναμε σε ενα τετοιο!
Aυτο ομως που μου εκανε μεγαλη εντυπωση ηταν το ποσο νωτισμενο ηταν το χορταρι καθως και οι ποσοτητες παχιας λασπης που στεγνωνε εκει που τελειωνε το γκαζον. Εδω θα πρεπει να ειχε βρεξει απιστευτα για να εχει κρατησει τοσο νερο...

Επιστρεψαμε στη reception αλλα παρεμενε κλειστη. Τωρα τι να καναμε; Οσο περιμεναμε ετσι απλα χαναμε τη μερα μας αδικα τη στιγμη που θα μπορουσαμε να ειμαστε ηδη στην Κοπεγχαγη και να κοβουμε βολτες.
Απο την αλλη το να βρουμε αλλο μερος να μεινουμε ηταν δυσκολο γιατι η Δανια ειναι απλα πανακριβη στη διαμονη, με δωματια απο 1000 Κορωνες (περιπου 135 ευρω!) και αυτο στην καλυτερη των περιπτωσεων! Αν βρισκαμε κατι πιο φτηνο θα ηταν μετα απο αρκετο ψαξιμο, οποτε παλι θα χαναμε τη μερα μας.

Ετσι μην εχοντας αλλη λυση πηραμε τη μηχανη και κατεβηκαμε στη πολη οπως ειμασταν. Θα βλεπαμε την Κοπεγχαγη με την ησυχια μας και αργα το απογευμα θα γυρνουσαμε στο camping να στησουμε.

[Ταξιδευτης]

5 λεπτα αργοτερα ειχαμε παρκαρει την Αυρα σε ενα ανοικτο parking στο κεντρο της πολης και φορτωμενος σαν το γαιδουρι με το tankbag στην πλατη, φωτογραφικες, μπουφαν κλπ ξεκινησαμε... Με τα δερματινα και ολο αυτο το φορτιο σιγουρα δεν ενοιωθα και υπεροχα αλλα τι να κανεις; Το θεμα τωρα ηταν να ειμαστε ευπροσαρμοστοι στις συνθηκες.


Κατεβηκαμε την λεωφορο H.C. Andersens (απο τον διασημο Δανο συγγραφεα παραμυθιων) και αυτο που μου εκανε τη μεγαλυτερη εντυπωση ηταν το πληθος των ποδηλατων!

[Ταξιδευτης]

Εδω τα ποδηλατα ειχαν την τιμητικη τους. Ποδηλατοδρομοι διπλης κατευθυνσης με διαγραμμισεις και κανονικα φαναρια (ειδατε πως περιμενουν στο κοκκινο ετσι; ) και ατομα ολων των ηλικιων να περνανε σφαιρα παντου...




...ενω η αποθεωση ηταν στους σταθμους του Μετρο, οπου απλα εχανες το μετρημα.




Απο αυτο το σημειο και μονο ειχανε ηδη περασει 1,6 εκατομμυρια ποδηλατα!

[Ταξιδευτης]

Η πρωτη μας σταση ηταν στην πλατεια Rådhuspladsen οπου δεσποζε το εντυπωσιακο δημαρχειο της πολης, φτιαγμενο το 1905 και εμπνευσμενο απο το αντιστοιχο δημαρχειο της Siena στην Ιταλια.

[Ταξιδευτης]

Εδω ηταν η καρδια της πολης. Στην δεξια πλευρα βρισκοταν η εισοδος του τεραστιου ιστορικου παρκου αναψυχης Tivoli Gardens που ειχε φτιαχτει το 1843 κανοντας το το δευτερο παλιοτερο παρκο αναψυχης στον κοσμο. Σημερα ηταν το παρκο με τους περισσοτερους επισκεπτες στη Σκανδιναβια και 3ο σε επισκεπτες στην Ευρωπη.




Ακριβως απεναντι το αγαλμα του Hans Christian Andersen ατενιζε αταραχο...

[Ταξιδευτης]

Αποφασισαμε να συνεχισουμε τη βολτα μας στην πολη και να δουμε το παρκο αργοτερα το απογευμα (δυστυχως ομως λογαριαζοντας χωρις τον ξενοδοχο...)




Εκει βρηκαμε και το διασημο μουσειο παραξενων εκθεματων Believe it or not! (ισως θυμαστε τις ομωνυμες τηλεοπτικες σειρες).

[Ταξιδευτης]

Κατηφορισαμε το μεγαλο πεζοδρομο Strøget τον πιο κεντρικο και πολυσυχναστο εμπορικο δρομο της πολης -κατι σαν τη δικη μας Ερμου- με ακριβα μαγαζια ρουχων και εστιατορια....







...αλλα και ζαχαροπλαστεια γεματα απο τα γνωστα γλυκα κρουασανακια τους (τα γνωστα "Danish")...







Ομως αναμεσα στα (πανακριβα) μαγαζια με μοδατα ρουχα και καθε λογης καταναλωτικο αγαθο υπηρχε και την αλλη πλευρα της ζωης, ανθρωποι ξεχασμενοι απο τους παντες...
Και μετα σου λεει πολιτισμος και ευαισθησια ρε ####το μου...

[Ταξιδευτης]

Ο κοσμος ηταν πολυς και απο ενα σημειο και περα αρχισα να νοιωθω πολυ αβολα, οποτε και στριψαμε δεξια με κατευθυνση το Slotsholmen και το παλατι Christiansborg.




Εδω σημερα φιλοξενειται το Folketing, η βουλη της Δανιας, καθως και το πρωθυπουργικο γραφειο μεταξυ αλλων, ενω πολλα αλλα διαμερισματα χρησιμοποιουνται ακομα απο τη βασιλικη οικογενεια. Το παρον κτηριο ειναι το τελευταιο σε μια σειρα κτηριων που κατασκευαστηκαν σε αυτο το μερος απο την ανεγερση του πρωτου καστρου το 1167.