Το καθιερωμένο ετήσιο «προσκύνημα» με μερικές νότες.. Πίνδου

[REK]

Δεν έκρυψα πότε την αγάπη μου για τα Ζαγόρια και ειδικά για το Πάπιγκο.
Αγάπη και έρωτας που ξεκίνησε πριν από μια δεκαπενταετία και βάλε....
Τα μέρη αυτά πάντα έχουν την μοναδική ικανότητα να με γοητεύουν ,όσες φορές και να τα επισκεφθώ ανακαλύπτω και κάτι διαφορετικό…
Η βόλτα είχε προγραμματιστεί κανέναν μήνα πιο πριν ..και έτσι την Παρασκευή το πρωί αναχωρήσαμε με τις δύο καλές μου..




τα τζάκια καίγανε και ας εδειχνε 20-24 βαθμους το θερμόμετρο..

την Δεύτερη ημέρα την χαρακτηρίσαμε σαν ημέρα ανάπαυσης και έτσι μια βόλτα μέχρι το Μικρό Πάπιγκο και την Αρίστη ήταν αρκετή για να «γεμίσουμε» μπαταρίες..


μην σας ξεγελούν τα φύλλα..φθινόπωρο δεν είδαμε..

ετσι φαίνεται το Πάπιγκο(Μικρό & Μεγάλο)απο την Αρίστη


μεγααααλη η αγάπη μας για τα σκυλιά..