Ανω Χώρα Ορεινη Ναυπακτια

[mAthosalas]

Tην προηγουμενη Κυριακη που μας πέρασε,επιλεξαμε μια χαλαρωτικα στριφτερη και ομορφη διαδρομη με προορισμο την Ανω Χωρα της Ορεινης Ναυπακτιας...η Ανω Χωρα ηταν το κερασακι αλλά αυτο που θελαμε να ξαναζησουμε ειναι οι παντα εξαιρετικες διαδρομες στην Ορεινη Ναυπακτια και Φωκιδα...
Χαιρεταμε τα φιλαρακια στο Γαλαξιδι και ανεβαινουμε Πενταγιους προς Λιμνη Μορνου για να σκαρφαλωσουμε στα ελατα και στη δροσια της Ελατους και Ορεινης Ελλαδας...με τη διαδρομη οπως τη βλεπεις στο Χαρτη


Ομορφη διαδρομη απλετη θέα και οσο ανεβαιναμε το οξυγονο αρχισε να φουσκωνει τα πνευμονια και τη διαθεση.
Μια πρωτη σταση για κανα κλικ στη Λιμνη Μορνου με τα περιξ χωριουδακια να καθρεφτιζονται στη Λιμνη..


Αποχαιρεταμε τη Λιμνη απο ψηλα οι τρεις συνοδοιποροι...


και φευγουμε στιβουμε στριβουμε διασκεδαζουμε και χαζευουμε με τα τοπία...
Οσο ανεβαινουμε τοσο το ματι πηζει στο Ελατο και η ψυχη στην γαληνη...


Σταματω που και που για να απαθανατισω τα φιλαρακια κατω απο την αγγαλιά της Φυσης μας...



Φθανουμε μεσ'την τρελλή χαρα στην Ελατου και Ανω Χωρα...


χορτασαμε στροφη και παιχνιδι και ειπαμε να χορτασουμε και λιγο μπανηστηρι στα βουνα..


με τα χωριουδακια να μην εχουν καμμια επαφη με το αγχος της πολύβουης και ρυπαρής πολης που εχουμε συνηθισει εμεις οι ξενοφερτοι...πνιγμενα μεσα στις πλαγιές και στο Οξυγονο...


και επιλεγουμε να την αραξουμε στην Ανω Χωρα...στο καφενεδακι μπροστα απο την εκκλησιά...


Με εικονες απο αλλες εποχες,νοσταλγικες για μας που τα ζησαμε...

σε χωριατικες αποχρωσεις και φιλοξενες...


με Ελληνικο καφεδακι και κουβεντολόι να υποσχομαστε σε εαυτους και φιλους να ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ οσο μπορουμε...


τρωμε κι ενα γλυκο καστανο για την κουραση και την υποκλυκαιμια...(αλητη Μπιλυζα δεν προλαβα να δοκιμασω κι απο το βυσινακι σου)
Και το ματι πεφτει σε παλιες εικονες,τοτε που οι δυσκολιες ηταν πολυ μεγαλυτερες αλλά ο κοσμος ηταν πολυ πιο κοντα και ανοιγε δρομους εκει που δεν υπηρχαν...


Με βαθιες ανασες και μια...χμμμ...σκεψη να ειχαμε ενα 2ημερο να κατσουμε στις χωματινες διαδρομες και να επισκεφτουμε την ταβερνα που αναδυει ψητουρα με κερασμα κρασακι...αλλά που θα παει θα ξαναρθουμε...παμε για σημερα...


και φυσικα ο δρομος που κατηφοριζει μας δινει τοση διασκεδαση και πληροτητα,με τοπια και οδηγηση στα γουστα μας που δεν μας κακοπεφτει που επιστρεφουμε...


αφηνοντας τα ζεϊμπεκικα και τη διαδρομη πανω στις σελες αγναντευουμε τη Γεφυρα τού Τρικουπη απο ψηλα,σημαδι οτι φτανουμε στη βαση μας...


Μια σταση για κανα δυο μπουκιές και πριν γυρισουμε σπιτια μας,δινουμε τα χερια με το Μπιλυζα να χει καλο δρομο για το δικο του σπιτι...Σπιτι ολων μας ομως,πολλες φορες το σκεφτομαι,οταν συνταξιδευουμε ειναι η μηχανη μας,η παρεα μας και ο δρομος...Γι'αυτο εμεις που γουσταρουμε μοτοσυκλετα,ζουμε λιγο καλυτερα απο αυτους που δεν εχουν αυτες τις αισθησεις...

Το παλευουμε,το γουσταρουμε και καλο δρομο σε ολους παιδια...

Αλλο ενα ομορφο οδοιπορικο μάς γεμισε το σακουλι της εμπειριας και κλεινοντας τα βλεφαρα το ιδιο βραδυ αποθηκευουμε στο νου αλλη μια ομορφη μερα...εις το επανιδειν Αντωνη και Βασιλη...ηταν υπεροχα