Ο Vaska έχει κέφια

[vasorfa]

Mπιλάκο,.,.

άσε τις δόσεις και ρίξε πράμα!!!

[vaska]

Πεθαίνει ένας τύπος μπρούταλ μηχανόβιος Χαρλεάς με τη μαλούρα του τα μούσια του τα τατού σε όλο του το κορμί.
Πάει στον Παράδεισο μιας και σε όλη του τη ζωή ήταν πολύ καλός άνθρωπος, το μόνο πάθος που είχε ήταν οι μηχανές. Τον περιμένει στην Πύλη ο Άγιος Πέτρος και τον παίρνει από το χέρι να τον ξεναγήσει στον παράδεισο.
- Εδώ είναι τόπος περισυλλογής, όλα είναι φτιαγμένα ειδυλλιακά, παντού επικρατεί γαλήνη και πραότητα, του λέει ο Άγιος.
Ο τύπος κοιτούσε γύρω του ανήσυχος σα να έψαχνε κάτι να βρει. Ο Άγιος δεν έδωσε σημασία και συνέχιζε ν' απαριθμεί τα προτερήματα που απολαμβάνουν οι κάτοικοι του Παραδείσου. Απτόητος ο άλλος συνέχιζε να ψάχνει και τελικά κάποια στιγμή κάνει την ερώτηση:
- Καλά όλ' αυτά Άγιε Πέτρο αλλά μηχανές δεν βλέπω πουθενά κι ανησυχώ, όπως ξέρεις εγώ σε όλη μου τη ζωή ήμουνα καβάλα πάνω σε μία μηχανή και περίμενα ότι κι εδώ θα μπορούσα να καβαλάω το εργαλείο και να κάνω βόλτες.
- Άκου να σου πω παιδί μου, εδώ δεν υπάρχουν μηχανές και μάλιστα από αυτές που συνήθιζες να καβαλάς στη γη, εδώ υπάρχει ηρεμία και γαλήνη και δεν είμαστε διατεθειμένοι ν' ακούμε θορύβους και φασαρία από τις εξατμίσεις των μηχανών. Αν θες να μετακινείσαι με μοτο, υπάρχουν μερικά ηλεκτρικά αθόρυβα παπάκια αλλά υπάρχει και όριο ταχύτητας 30 χλμ/ώρα. Καλύτερα να τις ξεχάσεις τις μηχανές και να βολευτείς με αυτά που έχουμε εδώ.
Σκασμένος ο φουκαράς που θα περνούσε μια αιωνιότητα χωρίς γκάζια, μόνο με τα ηλεκτροκίνητα και μέχρι 30 χλ/ώρα, έβαλε το κεφάλι κάτω και σχεδόν είχε αποδεχτεί τη μοίρα του.
Ξαφνικά ακούγεται από μακρυά ένα μοτέρ να βρυχάται, σκασίματα από εξατμίσεις και περνάει σαν σίφουνας από μπροστά του ένας 30άρης μαλλιάς με μούσια, ακράνωτος, με χίλια. Το μόνο που πρόλαβε να δει ο τύπος ήταν η πινακίδα του.
Απότομα λοιπόν γυρίζει στον Άγιο και του λέει, καλά τώρα δεν μου έλεγες για την απαγόρευση των μηχανών, για την φασαρία και τον θόρυβο????
- Ναι.
- Αυτόν που πέρασε με τη Χάρλευ και με 200 τον είδες??
- Ποιόν?????
- Αυτόν ντε που η πινακίδα του έγραφε "ΣΩΡΑΙΟΣ", ΜΕ ΤΗ ΜΑΛΟΎΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΥΣΙΑ.
- ΑΑΑ τέκνον μου, αυτός είναι ο γιος του αφεντικού και η πινακίδα δεν έγραφε "ΣΩΡΑΙΟΣ" αλλά "ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ".

[vaska]

Πολλά από τ' ανέκδοτα που ξέρω είναι οπτικοακουστικά και όχι μόνον ακουστικά, δηλ χρειάζεται για να λειτουργήσει το ανέκδοτο και κίνηση του αφηγητή η οποία είναι πολύ δύσκολο να περιγραφεί από το πληκτρολόγιο. Θα κάνω μερικές προσπάθειες αλλά δεν εγγυώμαι για το αποτέλεσμα.

[vaska]

Αντιγράφω από γειτονικό φόρουμ

Ένας μαύρος πάει τη γυναίκα του στο μαιευτήριο να γεννήσει και μόλις του φέρνουν το παιδί βλέπει ότι είναι άσπρο!!!
Έτοιμος να πάθει εγκεφαλικό ο μαύρος, στο τσακ καταφέρνουν οι γιατροί να μη σκοτώσει τη γυναίκα του, "τσούλα με απάτησες ποιανού ασπρουλιάρη είναι το μούλικο", αυτή να κλαίει και να οδύρεται ότι δεν τον απάτησε κι ότι είναι δικό του το παιδί.
Τον παίρνει ένας γιατρός παράμερα...
-Κάτσε να τα βάλουμε κάτω ρε φίλε, να βρούμε μια εξήγηση
-Θα την σκοτώσω την άπιστη, με απάτησε με ασπρουλιάρη
-Μήπως κατά τη διάρκεια του σεξ έγινε τίποτα περίεργο;
-Όχι γιατρέ, τι περίεργο να έγινε; Απλά επειδή την έχω πολύ μεγάλη και δεν έμπαινε με τίποτα, της το άνοιγα πρώτα με τα χέρια μου για να το βάλω πιο εύκολα.
-Αυτό είναι, πήρε φως!!!

[giclas]

μηπως επρεπε να το εκανε νηκτιατηκα ?
αλλα αν ειχε αστροφεγκια !!!

[commander]

Αρχική Δημοσίευση από vaska

Πεθαίνει ένας τύπος μπρούταλ μηχανόβιος Χαρλεάς με τη μαλούρα του τα μούσια του τα τατού σε όλο του το κορμί.
Πάει στον Παράδεισο μιας και σε όλη του τη ζωή ήταν πολύ καλός άνθρωπος, το μόνο πάθος που είχε ήταν οι μηχανές. Τον περιμένει στην Πύλη ο Άγιος Πέτρος και τον παίρνει από το χέρι να τον ξεναγήσει στον παράδεισο.
- Εδώ είναι τόπος περισυλλογής, όλα είναι φτιαγμένα ειδυλλιακά, παντού επικρατεί γαλήνη και πραότητα, του λέει ο Άγιος.
Ο τύπος κοιτούσε γύρω του ανήσυχος σα να έψαχνε κάτι να βρει. Ο Άγιος δεν έδωσε σημασία και συνέχιζε ν' απαριθμεί τα προτερήματα που απολαμβάνουν οι κάτοικοι του Παραδείσου. Απτόητος ο άλλος συνέχιζε να ψάχνει και τελικά κάποια στιγμή κάνει την ερώτηση:
- Καλά όλ' αυτά Άγιε Πέτρο αλλά μηχανές δεν βλέπω πουθενά κι ανησυχώ, όπως ξέρεις εγώ σε όλη μου τη ζωή ήμουνα καβάλα πάνω σε μία μηχανή και περίμενα ότι κι εδώ θα μπορούσα να καβαλάω το εργαλείο και να κάνω βόλτες.
- Άκου να σου πω παιδί μου, εδώ δεν υπάρχουν μηχανές και μάλιστα από αυτές που συνήθιζες να καβαλάς στη γη, εδώ υπάρχει ηρεμία και γαλήνη και δεν είμαστε διατεθειμένοι ν' ακούμε θορύβους και φασαρία από τις εξατμίσεις των μηχανών. Αν θες να μετακινείσαι με μοτο, υπάρχουν μερικά ηλεκτρικά αθόρυβα παπάκια αλλά υπάρχει και όριο ταχύτητας 30 χλμ/ώρα. Καλύτερα να τις ξεχάσεις τις μηχανές και να βολευτείς με αυτά που έχουμε εδώ.
Σκασμένος ο φουκαράς που θα περνούσε μια αιωνιότητα χωρίς γκάζια, μόνο με τα ηλεκτροκίνητα και μέχρι 30 χλ/ώρα, έβαλε το κεφάλι κάτω και σχεδόν είχε αποδεχτεί τη μοίρα του.
Ξαφνικά ακούγεται από μακρυά ένα μοτέρ να βρυχάται, σκασίματα από εξατμίσεις και περνάει σαν σίφουνας από μπροστά του ένας 30άρης μαλλιάς με μούσια, ακράνωτος, με χίλια. Το μόνο που πρόλαβε να δει ο τύπος ήταν η πινακίδα του.
Απότομα λοιπόν γυρίζει στον Άγιο και του λέει, καλά τώρα δεν μου έλεγες για την απαγόρευση των μηχανών, για την φασαρία και τον θόρυβο????
- Ναι.
- Αυτόν που πέρασε με τη Χάρλευ και με 200 τον είδες??
- Ποιόν?????
- Αυτόν ντε που η πινακίδα του έγραφε "ΣΩΡΑΙΟΣ", ΜΕ ΤΗ ΜΑΛΟΎΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΥΣΙΑ.
- ΑΑΑ τέκνον μου, αυτός είναι ο γιος του αφεντικού και η πινακίδα δεν έγραφε "ΣΩΡΑΙΟΣ" αλλά "ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ".

ωραίο....!!!!

[vaska]

Είναι δύο ψείρες που έχουν πολλά χρόνια φιλία, η μία μένει Θεσ/νικη και η άλλη Αθήνα. Τηλεφωνιούνται τακτικά και μαθαίνουν νέα η μία της άλλης. Μια μέρα πέφτει η ιδέα, "τι λες ανεβαίνεις Θεσ/νίκη να κάτσουμε καμιά βδομαδούλα να τα πούμε να πάμε και για κανένα μπάνιο Χαλκιδική που είναι όμορφα???"
- Ναι αμέ γιατί όχι, απαντάει η άλλη κι αμέσως ετοιμάζει μπαγκάζια και την κάνει για πάνω.
Όταν με το καλό έφτασε και βρέθηκε με τη φίλη της, ήταν σε κακό χάλι. Συναχωμένη, τα μάτια της τρέχαν δάκρυα, είχε πυρετό κλπ
- Καλά μωρή, πως τα κατάφερες κι αρρώστησες ντάλα καλοκαίρι??
- Τι να σου πω, για να μην αργήσω με το λεωφορείο, πήδηξα στα μούσια ενός μηχανόβιου, αλλά αυτός οδηγούσε χωρίς κράνος και πήγαινε πραγματικά πολύ γρήγορα, οπότε την άρπαξα.
- Καλά οκ, γίνε τώρα καλά να πάμε για κανένα μπάνιο και όταν έρθει η ώρα της επιστροφής θα σου πω τι θα κάνεις για να γυρίσεις γρήγορα και ζεστά.
Έτσι κι έγινε, η άρρωστη ψείρα έγινε καλά, πήγανε πολλές φορές για μπάνιο με τη φίλη της και όταν πια έφτασε η ώρα της επιστροφής, λέει η Θεσσαλονικιά στην Αθηναία.
- Θα πάμε τώρα στο αεροδρόμιο, θα μπεις στις γυναικείες τουαλέτες και θα περιμένεις να έρθει κάποια αεροσυνοδός για την ανάγκη της. Μόλις τελειώσει και σκουπιστεί, τσουπ θα κολλήσεις στο μ**νί της και θα κάνεις το ταξίδι μέχρι την Αθήνα άνετα και ζεστά. Πάρε με τηλ μόλις φτάσεις. Ναι??
- Ναι, εντάξει το κατάλαβα.
- Μετά από μερικές ώρες παίρνει τηλ. η Αθηναία την Σαλονικιά, αλλά ήταν πάλι μπουκωμένη και άρρωστη.
- Καλά πάλι άρρωστη είσαι, τι έγινε δεν έκανες ότι σου είπα??
- Μωρέ έκανα ακριβώς ότι μου είπες, περίμενα, μπήκε η αεροσυνοδός, κόλλησα στο μ**νί της και περίμενα να φτάσουμε Αθήνα. Τώρα από το μ**νί της αεροσυνοδού πως διάολο βρέθηκα πάλι στα μούσια του μηχανόβιου, τι να σου πω, δεν το κατάλαβα.

[giclas]

ρε Βασιλι μας κουφανες !!

[vaska]

Είναι ο πατέρας ο κομ#####στής με το παιδάκι του στο σαλόνι. Σε
κάποια στιγμή τον ρωτάει ο πιτσιρικάς:
- "Μπαμπά ο ελέφαντας πετάει;"
Και αυτός απαντάει:
- "Όχι παιδί μου δεν πετάει"
Ύστερα από 5 λεπτά πάλι το παιδί:
... - "Ο ελέφαντας σίγουρα δεν πετάει;"
Και απαντάει πάλι:
- "Ναι παιδί μου σίγουρα"
10 λεπτά πιο μετά:
- "Ρε πατέρα είσαι σίγουρος ότι δεν πετάει ο ελέφαντας;"
Αγανακτισμένος ο πατέρας:
"Ναι ρε παιδί μου λέμε. Ποιος σου είπε ότι πετάει; Που το είδες;"
Και ο μικρός αφελέστατα:
- "Να, το έγραφε ο Ριζοσπάστης"
Οπότε ο πατέρας:
"Πετάει. Ε κουταμάρες. 10 μέτρα πάει και μετά πέφτει"!

[vaska]

Δύο ομοφυλόφιλοι, τρελλά ερωτευμένοι, πραγματοποιούν το όνειρο της ζωής τους. Δύο εβδομάδες στο Λας Βέγκας.
Πρώτος σταθμός Νέα Υόρκη.

Επιβιβάζονται στο αεροπλάνο, βολεύονται και αρχίζει το μακρύ ταξίδι...
Περνούν οι ώρες, αρχίζει και νυχτώνει...

Λέει ο ένας: "Τι θα έλεγες να προσπαθήσουμε να το κάνουμε εδώ... 30000 πόδια πάνω απ' τον ωκεανό?"
Λέει ο άλλος: "Τι ρομαντικό που θα ήταν... αλλά φοβάμαι, με τόσους ανθρώπους γύρω μας..."

"Μην ανησυχείς. Πριν λίγο σέρβιραν το δείπνο, σε μιά ωρίτσα όλοι θα κοιμούνται."
"Ναι, αλλά οι αεροσυνοδοί?"
"Κι αυτές θα κοιμηθούν αν δεν τις φωνάξει κάποιος."
"Ναι, αλλά πως θα βεβαιωθούμε ότι θα κοιμούνται κι αυτές?"
"Θα φωνάξω να μου φέρουν μια πορτοκαλάδα και αν δεν έρθει καμία, έ, τότε θα κοιμούνται"

Σε μια ώρα ο ένας αρχίζει και φωνάζει: "Δεσποινίς! Μια πορτοκαλάδα!"
Δυό τρεις φορές... τίποτα.

Αρχίζουν και κάνουν τα δικά τους, σίγουροι ότι δεν τους βλέπει/ακούει κανένας.
Μετά αρκετές ώρες αχαλίνωτου σεξ, έχει ξημερώσει πια, έρχεται μια αεροσυνοδός και τους ρωτάει πως πέρασαν τη νύχτα, αν είναι ικανοποιημένοι από το ταξίδι κλπ.
Ικανοποιημένο το ζευγαράκι μας, λέει τα καλύτερα λόγια. Απορεί όμως η αεροσυνοδός.

"Πολύ παράξενο που σε τόσο μεγάλο ταξίδι κανένας δεν μου παρήγγειλε κάτι..."

Πετάγεται ένας μερικές θέσεις πιο πίσω και λέει:

"Πλάκα μας κάνετε? Εδώ ένας παρήγγειλε μια πορτοκαλάδα και τον γ@μούσαν όλη τη νύχτα"