|
|
|||||||
 |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
|
#1
25-08-2013, 22:20
|
|||
|
|||
Το 'χεις ζήσει και το γνωρίζεις καλά το συναίσθημα...
https://www.youtube.com/watch?v=qHm9...layer_embedded
Η πρώτη μας συνάντηση έγινε στον Άγιο Θεοδόσιο Καλαμπάκας τον Μάϊο. Στο μεταξύ είχαμε ανταλλάξει κάποια μηνύματα στο Mybike. Τίποτα παραπάνω... Στην ουσία, δεν χρειάστηκε τίποτα παραπάνω... Από τις πρώτες λέξεις στα μηνύματα η επιθυμία μου να γνωρίσω τους δύο αυτούς ανθρώπους ήταν έντονη. Δεν μπορώ να εξηγήσω πως ή για ποιό λόγο συμβαίνει... Κάποιοι χαρακτήρες απλά σε κερδίζουν με την πρώτη επαφή, εκπέμπουν τα θετικά στοιχεία που ψάχνεις στην καινούρια γνωριμία, στον καινούριο φίλο, στον νέο συνοδοιπόρο... Βασίλης και Χάρης Δύο ταξιδευτές Δύο ψυχές που κατά τύχη οι δρόμοι τους σμίξαν Δύο συνοδοιπόροι 4 τροχοί κάτω από το ίδιο όνειρο, την ίδια επιθυμία...το ίδιο φευγιό... Βασίλη, Χάρη θα δανειστώ, με την άδειά σας, την φράση του Jack Kerouac ώστε να μπορέσω και εγώ να "βουτήξω" μέσα στους δικούς σας βάλτους... [Jack Kerouac: “Στο δρόμο”]: “Φίλε μου φαντάζεσαι πως θα ήταν, σν βρίσκαμε μια ορχήστρα τζαζ μέσα σ’αυτούς τους βάλτους, με γιγαντόσωμους μαύρους τύπους να κλαψουρίζουν μπλουζ στην κιθάρα και να πίνουν φθηνό αλκοόλ, γνέφοντας μας?” Πάμε λοιπόν να ξεδιπλώσουμε μαζί άλλη μια βόλτα, ένα οδοιπορικό, να γυρίσουμε την μίζα του μυαλού μας και να χαθούμε στους δρόμους που τόσο αγαπάμε... Ξημέρωμα Σαββάτου, πρέπει να είχα κλείσει τα μάτια μου για περίπου μισή ώρα όταν κοίταξα την ώρα στο κινητό μου. 05:00... ...αγαπημένη ώρα όταν θέλω να ξεκινήσω κάποια από τις βόλτες μου. Πριν ακόμα ο ήλιος αρχίσει να ρίχνει το φως του, πριν ακόμα η ημέρα ξεκινήσει, θέλω να είμαι πάνω στην μοτοσυκλέτα μου...να κάνω τα πρώτα χιλιόμετρα, να απολαμβάνω τις μοναδικές στιγμές που μου προσφέρει το ταξίδι στο πέπλο της νύχτας. Το πρώτο τσιγάρο της ημέρας άναψε και η βαριά μυρωδιά του Ελληνικού καφέ άρχισε να μου γαργαλάει τα ρουθούνια. Η σκέψη μου ήδη στην συνάντηση με τον Χάρη και τον Βασίλη στην Πρέβεζα. Θα συνταξιδεύαμε μαζί μέχρι τα σύνορα. Οι φίλοι μου θα συνέχιζαν τον μακρύ τους δρόμο για το και εγώ θα έπαιρνα τον δρόμο της επιστροφής. Το κλειδί στη μίζα γύρισε και με το χάϊδεμα του δεξιού μου αντίχειρα στο μαγικό σημείο η γριούλα μου γουργούρισε για ακόμη μια φορά. Μοναδική σχέση αυτή του μοτοσυκλετιστή με τη μοτοσυκλέτα του. Έχουν γραφεί πολλά για το συγκεκριμένο θέμα, πολλοί έχουν προσπαθήσει να αναλύσουν τι είναι αυτό που κάνει αυτή τη σχέση τόσο μοναδική. Η αίσθηση ελευθερίας που σου προσφέρει? Η αδρεναλίνη? Το ίδιο το ταξίδι πάνω στους δύο τροχούς? Ίσως κάτι άλλο, ίσως και όλα αυτά μαζί... Περιφερειακός Τρικάλων, Πύλη και αρχίζω να μπαίνω στα μαγικά μονοπάτια της Νότιας Πίνδου. Πέρασμα μέσα από το χωριό Στουρναρέϊκα. Η απόλυτη ησυχία. Ο μόνος θόρυβος η εξάτμιση και ο κινητήρας της Αφρικάνας μου. Μετά από λίγα χιλιόμετρα το τούνελ της Γκρόπας. "Γεφύρι της Άρτας" το συγκεκριμένο τούνελ, μήκους 1500 μέτρων, του οποίου είχαν ξεκινήσει οι συζητήσεις για την κατασκευή του όταν ήμουν ακόμα παιδί και ολοκληρώθηκε πριν 1-2 χρόνια. Ελλάς το μεγαλείο σου για ακόμη μια φορά. Το συγκεκριμένο κομμάτι της διαδρομής έχει βαριά ιστορία μιας και πριν ολοκληρωθεί το τούνελ ο παλιός δρόμος ήταν πραγματικά μια οδηγική Οδύσσεα ειδικά τους χειμερινούς μήνες. Για περίπου 3 χιλιόμετρα ο οδηγός ακροβατούσε μεταξύ απόκρυμνων βράχων με συνεχόμενες κατολισθήσεις και μεγάλων χαράδρων. Ο θάνατος εργατών της ΔΕΗ κατά την κατασκευή του φράγματος της Μεσοχώρας (το οποίο έχει αφεθεί στην μοίρα του) και η αυτοκτονία μιας γυναίκας με το ανήλικο παιδί της έχει σημαδέψει αυτή την διαδρομή....  Ο καφές χύθηκε ζεστός μέσα από το θερμός και μισογέμισε το πλαστικό κυπελάκι. Πολυτέλεια..... Τράβηξα τις πρώτες τζούρες από το τσιγάρο μου με το βλέμμα στην απέναντι πλευρά του βουνού και στο πορτοκαλί του ουρανού. Το 'χεις ζήσει και το γνωρίζεις καλά το συναίσθημα... Ο δρόμος έρημος, ελάχιστοι οι θόρυβοι...παράξενοι...το σκοτάδι έχει αρχίσει την μάχη με το φως...άνιση για την συγκεκριμένη ώρα της ημέρας... Λίγη περισσότερη πίεση στον δεξί καρπό, δεξιά ανοιχτή στροφή...μικρή ευθεία...αριστερή κλειστή, κλείνεις γκάζι, μπαίνεις, ανοίγεις ξανά... Πλησιάζεις στο σημείο που έχεις στο μυαλό σου... Σταματάς. Κλείνεις τον διακόπτη. Βγάζεις το κράνος. Ησυχία. Απόλυτη... ...όχι ακριβώς Τα μέταλλα συστέλονται. Κάνουν θόρυβο. Δεν ενοχλεί... 
|
|
#2
25-08-2013, 22:23
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Το 'χεις ζήσει και το γνωρίζεις καλά το συναίσθημα
Ο δρόμος χάνεται μέσα στο βουνό και οι εναλλαγές των χρωμάτων εκπληκτικές. Καλοκαίρι και η φύση δίνει το δικό της ρεσιτάλ μπροστά στα έκπληκτα μάτια μου.
Χρώματα, αποχρώσεις, ήχοι, αρώματα, ο θεός ο ίδιος... Η ώρα του ραντεβού μου με τον Βασίλη και τον Χάρη είχε πλησιάσει και εγώ βρισκόμουν ακόμη στην Άρτα. Άλλα 90 χιλιόμετρα ακόμα μέχρι την Πρέβεζα και ο χρόνος αδυσώπητος. Τηλεφωνώ στον Βασίλη και με καθυσηχάζει πως θα με περιμένουν σε κεντρικό σημείο της Πρέβεζας. Δεν θυμάμαι είναι η αλήθεια πόση ώρα μου πήρε για να φτάσω στην Πρέβεζα, δεν θυμάμαι καν αν η διαδρομή είχε κάτι ενδιαφέρον. Με την άφιξή μου στο σημείο του ραντεβού 2 μοτοσυκλέτες φορτωμένες με τα μπαγκάζια τους και στην άκρη οι αναβάτες τους με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό τους. Ωραίο συναίσθημα να αντικρύζεις χαμογελαστούς ανθρώπους...  Καφές και πρωϊνό για τους ταξιδιώτες και από τις πρώτες κουβέντες κατάλαβα πως δεν έκανα λάθος για τους χαρακτήρες των παιδιών. Βασίλη, Χάρη ελπίζω κάποια στιγμή να τα ξαναπούμε. Στον δρόμο λοιπόν για τα Ελληνο - Αλβανικά σύνορα. Με την πυξίδα να δείχνει βόρεια (τι την θέλεις αγόρι μου την τεχνολογία, αφησέ την για τους άλλους. Ακολούθησε το ένστικτό σου. Και αν δεν βγεις στα Ελληνο - Αλβανικά και βγεις στα Ελληνο - Βουλγάρικα σύνορα τι έγινε? Το πολύ πολύ αντί για mirëmbrëma να πεις добър вечер  )Πανέμορφη διαδρομή δίπλα στην θάλασσα, με λίγη κίνηση και πολλά να θαυμάσεις και να φωτογραφίσεις. Βασίλης     Είσοδος στην Εγνατία λίγο πριν την Παραμυθιά και ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ ΒΑΡΕΤΑ χιλιόμετρα μέχρι τα Ιωάννινα. 
|
|
#3
25-08-2013, 22:25
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Το 'χεις ζήσει και το γνωρίζεις καλά το συναίσθημα
Άφιξη στα Ιωάννινα, περιφερειακή οδός για Κόνιτσα και τα ωραία ξαναρχίζουν.
Γρήγορη διαδρομή χωρίς ιδιαίτερη κίνηση ειδικά μετά το Καλπάκι και άφιξη σε ένα ακόμη αγαπημένο μέρος. Λίγο πριν την Κόνιτσα (2-3 χιλιόμετρα) και πριν το Γεφύρι της Κόνιτσας που βρίσκεται δεξιά του δρόμου,  υπάρχει δρόμος που οδηγεί στην αρχή του φαραγγιού του Βίκου. Υπάρχουν πινακίδες που αναγράφουν για rafting κτλ. Αν βρεθείτε στο σημείο μην το χάσετε, πραγματικά αξίζει μια επίσκεψη. ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΚΛΕΙΔΩ#ΝΙΑΒΙΣΤΑΣ Είναι ένα εξαιρετικό δείγμα της λαϊκής αρχιτεκτονικής και βρίσκεται ανάμεσα στο φαράγγι του Βοϊδομάτη και την πεδιάδα της Γλιτονιάβιστας. Το μονότοξο γεφύρι κτίστηκε με χορηγία της Μπαλκίζ Χανούμ (ανήκε στο χαρέμι του Μαλίκ πασά) το 1853, και το όνομά του το πήρε από το ορεινό χωριό της σημερινής Ανω Κλειδωνιάς, πρώην Κλειδω#νιάβιστας. Από το γεφύρι ξεκινάει το μονοπάτι προς το γεφύρι της Αρίστης που περνάει από τον ναό των Αγίων Αναργύρων.(Πηγή)  
|
|
#4
25-08-2013, 22:28
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Το 'χεις ζήσει και το γνωρίζεις καλά το συναίσθημα
Επόμενος προορισμός η Καστοριά. Το σχέδιό μου να συνοδέψω τα παιδιά μέχρι τα σύνορα είχε αρχίσει να ναυαγεί και η φράση "5 το απόγευμα θα είμαι πίσω" (για τους μυημένους) είχε αρχίσει να τριγυρίζει για ακόμη μια φορά στο μυαλό μου
 Από την Κόνιτσα ΕΟ Ιωαννίνων - Κοζάνης, μια εξίσου όμορφη διαδρομή με τον Βουρκοπόταμο να συντροφεύει τον ταξιδιώτη στο μεγαλύτερο μέρος της. Χάρης     
|
|
#5
25-08-2013, 22:30
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Το 'χεις ζήσει και το γνωρίζεις καλά το συναίσθημα
Μεγάλη στάση και ανασυγκρότηση στην Καστοριά στον παραλίμνιο δρόμο. Μια ακόμα πόλη της Ελλάδας με ιδιαιτερη ομορφιά αλλά δυστυχώς εγκαταλελειμμένη στην μοίρα της όπως σχεδόν όλες οι επαρχιακές πόλεις (ειδικά της δυτικής και κεντρικής Ελλάδας).
(Aν βρεθείτε στην Καστοριά ακολουθήστε τον δρόμο προς Φλώρινα και στα 25 περίπου χιλιόμετρα ακολουθήστε τις πινακίδες για Κρανιώνα. Δεν νομίζω να υπάρχει αλλού στην Ελλάδα αυτό το θέαμα. Δείτε εδώ πληροφορίες και φωτογραφίες από επίσκεψή μου στο χωριό Κρανιώνας). Από αυτό το σημείο ο Χάρης και ο Βασίλης θα συνέχιζαν για Φλώρινα και σύνορα και εγώ θα έπαιρνα τον δρόμο της επιστροφής. Ευχές για "καλό ταξίδι" και πάλι στον δρόμο...  Μέχρι τις 5 το απόγευμα που έπρεπε να έχω γυρίσει είχα ακόμη 1 ώρα και 20 λεπτά και είπα να το εκμεταλευτώ .Άγνωστο πως, μάλλον αστοχία GPS (Gια Pου Sτρίβω) βρέθηκα να ακολουθώ τον δρόμο για Μαυροχώρι, Πολυκάρπη. Ο ήλιος στα αριστερά μου άρα πήγαινα βόρεια, ωραία....Στάση για ανασυγκρότηση. Βενζίνη για άλλα 150 χιλιόμετρα, 15 ευρώ στο πορτοφόλι και μισό πακέτο τσιγάρα. Αμέσως σκέφτηκα αυτό https://www.youtube.com/watch?v=WZ3z...layer_embedded
|
|
#6
25-08-2013, 22:32
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Το 'χεις ζήσει και το γνωρίζεις καλά το συναίσθημα
Στροφή δεξιά και στη συνέχεια Σταυροπόταμος, Αγ. Παρασκευή και ΕΟ Αμύνταιου - Καστοριάς.
Κάποια χιλιόμετρα μέχρι το Λέχοβο και επιστροφή προς Κλεισούρα και Βαρικό.  Κλεισούρα  Έχοντας χαθεί για τα καλά σταματώ έναν ποδηλάτη και τον ρωτώ πως μπορώ να βγω για Πτολεμαϊδα. Για καλή μου τύχη με στέλνει από την διαδρομή που περνάει δίπλα απο την λίμνη Χειμαδίτιδα. (ευχαριστώ καλέ μου φίλε, αν και δεν συγκράτησα το όνομά σου) Κάποιες κατηφορικές ευθείες και η θέα της λίμνης στα αριστερά μου εκπληκτική.  Με τον ήλιο να έχει αρχίσει να χαμηλώνει ήδη μπροστά μου είσοδος στην Εγνατία Οδό. Αγαπημένη μουσική στο MP3 μου και μικρή στάση στα εργοστάσια της ΔΕΗ κοντά στην Κοζάνη. 
|
|
#7
25-08-2013, 22:34
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Το 'χεις ζήσει και το γνωρίζεις καλά το συναίσθημα
Για ακόμη μια φορά συνεπής στο ραντεβού μου, το 5 έγινε 8 και εγώ ακόμα 140 χιλιόμετρα μακριά από τον προορισμό μου. Έχοντας πολύ άγχος (
) για τον χρόνο που κυλούσε, ακόμη μια στάση λίγο έξω από τα Γρεβενά... ...και ακόμη μια λίγο μετά τα Γρεβενά...  ...και μια τελευταία δυο στροφές πιο κάτω . Μετά από 740 χιλιόμετρα, γύρισα στη βάση μου χωρίς τσιγάρα, χωρίς χρήματα, αλλά, με βενζίνη για τα πρώτα 100 χιλιόμετρα της επόμενης βόλτας μου και με ένα πλατύ χαμόγελο. Χάρτης Διαδρομής Πάντα όρθιοι όλοι Γκαραγκούνης Βαγγέλης.
|
|
#9
25-08-2013, 22:45
|
|||
|
|||
|
Απάντηση: Το 'χεις ζήσει και το γνωρίζεις καλά το συναίσθημα
Βαγγελαρα...να εισαι γερος και να κανεις τετοιες βολταρες...
Καλα για τις φωτο... αλλα για τη παρουσιαση τι να πω... Παντα ορθιος...
|
|
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
