|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
|||
|
|||
Τα παλία καλά χρόνια !!!!
Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1930-1980 > H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς > καταφέραμε να επιβιώσουμε. > Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: > περάσαμε την παιδική μας ηλικία > περιμένοντας. Έπρεπε να > περιμένουμε δύο ώρες μετά το > φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο > ώρες μεσημεριανό ύπνο για να > ξεκουραστούμε και τις Κυριακές > έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο > το πρωί για να κοινωνήσουμε. > Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με > την αναμονή. > > Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο > να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα > ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε > αυτοκίνητα χωρίς ζώνες > ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε > ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα > σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε > από το «σύνδρομο της τουριστικής > θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, > παράθυρα, ντουλάπια και > μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας > για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα > ποδήλατα χωρίς κράνη και > προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, > καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς > δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν > φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν > κοφτερές γωνίες. > > Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν > βίαια. Περνάγαμε ώρες > κατασκευάζοντας αυτοσχέδια > αυτοκίνητα για να κάνουμε > κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια > κατηφόρα και μόνο τότε > ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει > να βάλουμε φρένα. Παίζαμε > «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας > δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση.. > Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας > το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και > δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά > μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα > στους δρόμους. Κανείς δεν > μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν > υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα > κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν > υπήρχε κανένας νόμος για να > τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» > Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε > πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν > έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι > συνηθισμένο για παιδιά και όλα > θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή > μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε > κάποιος να κατηγορήσεις παρά > μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε > καυγάδες και κάναμε καζούρα ο > ένας στον άλλος και μάθαμε να το > ξεπερνάμε. > > > Τρώγαμε γλυκά και πίναμε > αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν > παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από > εμάς να ήταν χοντρός και αυτό > ήταν όλο. Μοιραζόμασταν > μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή > οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας > δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά > κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και > οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν > πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό &g t; ξύδι.. > > Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 > τηλεοπτικά κανάλια, > βιντεοταινίες με ήχο surround, > υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε > φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε > μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά > φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά > βγαίναμε στο δρόμο και εκεί > συναντιόμασταν για να παίξουμε > κυνηγητό, > κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί > έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε > τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και > παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια > μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε > χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. > Πίναμε νερό κατευθείαν από τη > βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και > κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους > πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε > σαύρες και πουλιά με αεροβόλα > στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν > ανήλικοι και δεν υπήρχαν > ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. > > Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή > περπατώντας μέχρι τα σπίτια των > φίλων και τους φωνάζαμε από την > πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να > ζητήσουμε άδεια από τους γονείς > μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο > σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν > υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε; > > Στα σχολικά παιχνίδια > συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν > έπαιρναν μέρος έπρεπε να > συμβιβαστούν με την απογοήτευση. > Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί > μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να > μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν > υπήρχαν ειδικά τεστ για να > περάσουν όλοι.. Τι φρίκη! > > Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα > καλοκαίρια και περνούσαμε > ατέλειωτες ώρες στην παραλία > χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη > προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα > ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ.. > Φτιάχναμε όμως φανταστικά > κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με > ένα αγκίστρι και μια πετονιά. > Ρίχναμε τα κορίτσια > κυνηγώντας τα για να τους > βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας > κουβέντα σε κάποιο chat room και > γράφοντας ; ) : D : P > > Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, > επιτυχία και υπευθυνότητα και > μέσα από όλα αυτά μάθαμε και > ωριμάσαμε. & gt; > Αν εσύ είσαι από τους > «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες > την τύχη να μεγαλώσεις σαν > παιδί... |
#2
|
||||
|
||||
Απάντηση: Τα παλία καλά χρόνια !!!!
Κάπως έτσι ήταν,
αλλά όχι πως ήταν και ότι το καλύτερο.... Όλες οι εποχές, έχουν τα καλά τους κ τα στραβά τους ...... Να σκεφτούμε κ αυτούς (1930-1950) που είδαν πόλεμο (πολέμους), "κατοχή", πείνα, ανέχεια, δυστυχία .....
__________________
Ο ανόητος ... ψάχνει τα λάθη των άλλων, ο έξυπνος ... του εαυτού του, αλλά ο σοφός ... όλους τους συγχωρεί !!!
|
#3
|
|||
|
|||
Απάντηση: Τα παλία καλά χρόνια !!!!
κι ομως δυσκολα εκεινα τα χρονια
και συναμα ομορφα. |
#4
|
|||
|
|||
Απάντηση: Τα παλία καλά χρόνια !!!!
Απόσπασμα:
|
|
|
Σχετικά Θέματα | ||||
Θέμα | Δημιουργός | Forum | Απαντήσεις | Τελευταίο μήνυμα |
Φωτογραφίες γάμων - εδώ τα καλά ζευγάρια! | zastava | Χιούμορ | 0 | 21-10-2009 18:03 |
Σώνει και καλά ένοχος | Alext | Ανέκδοτα | 9 | 08-07-2009 18:27 |
Για τους χειριζόμενους καλά την Ελληνικήν ... | ΛΕΟΝΤΟΚΑΡΔΟΣ | Χιούμορ | 6 | 03-06-2009 00:40 |
χρόνια πολλά | arisxios | Ευχές - (στους εορτάζοντες ... και όχι μόνον) | 11 | 25-05-2009 10:52 |
μικρά και καλά... | george1968 | Ανέκδοτα | 8 | 10-03-2009 21:21 |